Anita Cats schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 18:41:
> .
> Als ik traver vraag ben ik consequent, dan wil ik dat ook
> bereiken, een paard dat bokt?, dat vind ik ook niet kunnen,
> daar moet aan gewerkt worden, er word hier niet aan mij
> geschuurd....Opvoeding noem ik dat!Steigeren? ooit eronder
> gelegen, paard dat doorklapte?
Je leest eroverheen!
Als ik travers vraag en hij springt aan in galop, ben ik niet duidelijk geweest, ook al liggen de hulpen dicht bij elkaar. Het paard heeft tóch gereageerd en dat initiatief beloon ik.
Een paard dat bokt uit vrolijkheid mág dat doen, het is een uiting van blijdschap en ik ben er alleen maar blij mee.
Schuren als hij een bezweet hoofd heeft, sta ik toe mits hij dat niet aan mij doet maar aan zijn voorbeen oid. Ik zal om die reden nppit zijn kop omhoog trekken, hij heeft immers jeuk en als ik jeuk heb wil ik me ook kunnen krabben.
Steigeren, ik schrijf expliciet: tijdens het spelen. Daarmee zeg ik dus NIET: onder het zadel als uiting van protest. Bij het spelen sta ik op de grond te springen en als mijn paard dan steigert, vind ik dat fijn, want hij gebruikt zijn achterhand en speelt met mij mee.
>
> Het gaat mij erom dat alle dressuur ruiters over 1 kam worden
> geschoren

> Ja en dan ook de intensievere training weer.
> Daar ben ik echt de enige niet in, Vandaar Ik geen vooroordelen.
>
> Anita
Het is geen vooroordeel naar jou, ik ben zelf ook dressuurruiter (onder andere). Vind dat 'gepriek' op de vierkante meter onder andere ook razend leuk! Maar wel met een knipoog.
Laatst heb ik het als volgt geformuleerd en voor mij zit daarin de essentie: ik vraag met een glimlach de oefening. Dit impliceert dat ik anders, verwachtingsvol kijk naar hoe mijn paard reageert, het oplost.
Vroeger vroeg ik een oefening met een soort frons: als-tie het maar doet!
Snap je wat ik bedoel, welk verschil?
De essentie van mijn betoog is dat ik van mijn paard geen allemansmarionet wil maken, maar een volwaardige partner die zijn creativiteit en probleemoplossend vermogen mag behouden.
Als ik Salinero zie, of Sunrise, of welk Grand Prix-paard dan ook zie, dan zie ik een uitgedoofde blik, slaafse onderworpenheid in opgefokte, workoholic-verpakking.
Dat móet jij ook zien...!