Christel Provaas schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 9:20:


jij gore geest !
maken we er maar manège-a-trois van

Christel Provaas schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 9:23:


dat kon ik me er wel bij voorstellen
maar ik denk dat brokken lijmen vooral een vals idee geven
van sterkte en stabiliteit,
de lijm en de hoef zijn allebei sterk
maar de verbinding tussen die twee is niet altijd feilloos
maar het kan wat trekkracht op de scheur wegnemen
net als een plaatje met schroeven
niet ideaal maar het hoort tot de mogelijkheden
volgens mij is het doorgaans de nazorg die te wensen geeft,
dan krijg je lelijke dingen
mensen denken altijd dat je zo'n dingen zo eeuwig mogelijk moet laten zitten,
niet dus, ze horen opvolging en vernieuwing te krijgen ........
dat is zo met beslag
dat is zo met bekappen

Christel Provaas schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:35:


zit hier niet weer de kiem voor scheefheid
op een kleine volte en werking op de buitenteugel ?
ik doe het liever recht-rechtuit,
zak door, adem uit, zeg zachtjes hoow en neem beide teugels gewoon op
eerste keer snappen ze het niet meteen
maar dat komt wel
uiteindelijk doen ze het alleen op je bekken

Peter Donck schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:44:

.>>
Juist, en dan kan dat draadje net datgene zijn wat 'm ff helpt op dat moment, die van mij stopte niet op de voorhand, juist op de achterhand, hij gaat (ging) bijna zitten! Géén sliding stop, verre van, maar echt zo van "ooh, shit, draad, kont eronder" Ik doe dat soort oefeningen niet meer, nu stopt ie gewoon..........soms slecht (op de voorhand) soms goed, ligt niet aan hem maar aan mij.

My best whisper is a thought

Hang echt van het paard af. Onze A welsh is erg makkelijk en verkeersmak. Als ik er op rij ( dus zonder kleppen ) is ze veel schikachtiger. Het is ook maar net wat ze doen als ze schikken. Zij gaat dus echt opzij wijken voor iets engs. en dat is in het verkeer met een kar erachter niet leuk. De kleppen kun je stellen en ik heb ze zo wijd mogelijk staan en dan ziet ze ook nog veel. Ze schikt ook niet van verkeer maar meer van de levensgevaarlijke grote keien en rare dingen langs de weg. Ik doe het dus niet zonder.

Arabesk schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:15:

Ja groot gelijk,zweten!pfffff................
Ik denk dat je nog meer problemen krijgt met die dekens allemaal,gewoon een goede schuilstal voor regen en zon is mijn idee!Van die regendekens beginnen ze juist te zweten en zweet trekt schimmels aan!Ik spreek van ondervinding,ik zelf heb heel vlug schimmel als mijn huid zweet of nat is geweest!
Als de paarden doornat worden, tja,dan hebben ze geen goede schuilstal!
Lieve grtjes

Peter Donck schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:39:

Na de volgende bekapbeurt was de brok al een stuk kleiner en na een maand of drie was de gelijmde brok eruit gegroeid en bekapt. Toch wel een teken dat de lijm zijn werk goed deed: er komen nogal wat haakse krachten op als je met je kapmes de lengte eraf slaat, maar de gelijmde breuk doorstond dit moeiteloos. De smid deed dat bekappen indertijd, ook hij verbaasde zich maar vond het een aanwinst op zijn gereedschapskist.

Peter Donck schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:44:

Ik vind de winst van het op de achterhand galopperen doordat het paard zich op een kleine volte beweegt, waardevoller dan het risico van scheefheid bij terugname. Bovendien kun je ook het rondje andersom doen!
Rechtuit komt meer op de echte 'rem' aan, terwijl een volte van zichzelf al een natuurlijke remming heeft.

Het is een afweging, ik denk ook dat het per paard zal verschillen. Caat beschrijft een paard dat van nature op de achterhand stopt voor een draad, daar zit dus al een goed achterhandgebruik op geïnstalleerd.
Buck wil altijd graag voorover en rechtdoor, die heeft veel baat bij het terugnemen dmv een kleine volte, anders wordt het een ordinaire trekpartij, hij hobbelt graag nog wat meters door en accepteert daarbij enig ongemak. Om die reden rijd ik hem dressuurmatig slechts kleine stukjes in één gang, vanwege het risico van voorover denderen. Tussendoor steeds even halthouden, paar passen achterwaarts (op zit, zodat hij alvast weet: daar moet ik op letten) en weer in draf naar voren, energiek of juist verkort. Paar galoppassen, paar passen de kont opzij, de schouders opzij, steeds weer achter het zadel activeren. Doe ik dat hele voorstuk niet, dan wordt hij zwaar en zal hij in de galop-stap overgang gegarandeerd op de voorhand landen. Vandaar dat ik ook die overgang liever vanuit een geëngageerde achterhand zoals op de kleine volte maak.

Pas als de achterhand goed aangesproken is, zal een snelle overgang (zowel naar voren als terug) vanuit verzameling en dus correct gereden kunnen worden.

Mijn ervaring is dat het goed laten functioneren van de achterhand in zo'n overgang, niet zo gemakkelijk voorkomt uit uitademen, een draadje of hoow. Maar mijn uitgangspunt is dan ook niet een paard dat zijn achterhand al bij voorbaat goed gebruikt wanneer de moeilijke overgangen eraan komen. Misschien zit daarin het verschil?

Ook ik heb genoten van de cursus bij Piet. Op het youtube zie ik mezelf met Henkie: je ziet daar een pony aktief rondlopen. Dat lijkt heel gewoon maar deze Henkie stond voor we begonnen apatisch te kijken in zijn vakje, hij was helemaal niet geinteresseerd in mensen, zoals Nele al schreef. Maar na 1 ochtendje een paar kleine dingetjes doen veranderde hij al helemaal. Hij vrolijkte er gewoon van op en de 3e dag stond hij al te zachtjes te hinneken van enthousiasme als hij ons zag aankomen. In zijn kleine lesvakje kon hij gewoon grazen tussen de sessies door, niet veel gras maar toch genoeg om hem bezig te houden.

Ik ben verbaasd hoe snel het trainen met deze methode werkt, in no time leer je een paard iets aan op heel positieve relaxte manier, er is totaal geen stress. Je moet wel heel geconcentreerd werken, maar je bereikt snel resultaat. Voor jezelf en de in dit geval de pony zijn er veel "hoera" momenten, dus het werkt heel opvrolijkend voor allebei.

Allemaal leuke interessante mensen ontmoet op de cursus en we hebben natuurlijk bijna alleen over paarden gesproken. Heel veel geleerd van elkaar en veel gelachen. Kortom: een aanbeveler voor iedereen die geinteresseerd is in positief trainen!
Heerlijk gegeten en gedronken, nog erg bedankt Piet ook aan je ouders,
groet, Letje

eddy DRUPPEL schreef op maandag 11 augustus 2008, 13:53:


ik denk er hetzelfde over en denk ook dat leeftijd een rol speelt. Die van ons loopt ook haar hele leven op blote voetjes (18 jaar). Nooit problemen gehad ook niet met buitenrijden behalve dan op schelpen- en grindpaadjes (daar liepen we netjes langs). Maar sinds laatste 2 jaar werd ze toch steeds gevoeliger en ging ze zelfs op asfalt van mooie gladde fietspaden slechter lopen (of uit haar zelf steeds de zachte berm in) en hebben we inderdaad hoefschoenen aangeschaft.
Ben het alleen niet met je eens dat een hoefschoen beperkt voldoet, die van ons loopt er veel en veel harder op (ter info: ze is een draver) en houdt het ook langer vol. Qua slijten heb ik nog geen ervaring. We hebben ze nu ongeveer een half jaar en gebruiken ze ongeveer 3 keer per week waarmee we tussen de 10 - 40 km afleggen, met name harddravend. We hebben ze van Smit. Prima dingen!

Ans Jondral schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 9:36:


Hé goed idee Ans,
Conrad er is ook nog het Heilig Hart Instituut in Heverlee (Leuven) voor opleiding van onderwijzers en leerkrachten.
www.hhh.be
Myriam

Anja Seijn schreef op zaterdag 9 augustus 2008, 15:32:


Hallo,

Deze vraag had ik eigenlijk ook. Maar ik heb de sprong gewoon gewaagd en ben langzaam weer aan het opbouwen met rijden nadat mijn paard bevallen is.
Hier heb ik geen bak of iets in de buurt dus ik ben meteen het bos ingegaan. Ik moet wel zeggen dat ik een heel braaf paard heb (rustig).
Heb eigenlijk niet echt een verandering opgemerkt met rijden. Ben dus blij dat ik het zo gedaan heb. Voorheen werd ze met bit gereden maar omdat ze er nu toch een tijdje uit had gelegen had ik zoiets van nu komt er ook geen bit meer in.
Hoop dat je dezelfde positieve ervaring zult hebben.

groetjes Judith

judith1975 schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 12:42:


Hai Anja,
Ik doe gewoon alsof een bit niet bestaat.:)
Ik oefen met mijn Haflinger merrie die niet gemakkelijk van de wei weggaat..stilstaat.. luistert.. niet meer vooruit wil... achteruit wil lopen als je druk zou gaan uitoefenen...enz... Ik denk dat ze hetzelfde gedrag met bit misschien nog wel méér zou vertonen..: verzet.
Ik oefen wel met positief bekrachtigen ..en oefen zo om haar uiteindelijk genoeg vertrouwen te geven - Ik oefen ook.. omdat deze dame 100% wil weten of je haar als leider waardig bent met leiderschap..ga/ho/terug/
Hoe doe je het als ze niet op ho stopt of opgewonden naar voren wil..-.gelukkig heb ik dát wel geleerd! :))) Heerlijk om zelf dat vertrouwen te voelen
Ik had een filmpje moeten maken van een jaar geleden..(ook voor mezelf :)- en nu..
Oh ja ik heb een sidepull..
Groet en succes
Myriam

Nils Vellinga schreef op maandag 11 augustus 2008, 22:30:


Hey iedereen,

Even uit mijn clickerweekend-roes ontwaakt... Echt zalig voor zo drie dagen zonder stress en gezaag van onbenullige dingen, enkel te clickeren en te praten over de paartjes. Voor mij heel ongewoon, zo even niks anders doen. Het was ook voor mijn een beetje vakantie. Niet dat we weinig gedaan hebben, hé Piet! Integendeel, zoveel dingen juist in drie dagen. Je catering team maakte het compleet. Ook voor de rest een dikke merci voor de vrouw van Piet (voor de bbq), Sandra (waarvan we de shetjes mochten lenen), Piet zelf, en alle andere mensen van de cursus. Het clickeren zelf was voor mij een opfrissing, omdat ik al lessen van Piet gekregen heb, maar ik stond toch verbaasd op momenten. Hoe het effect is met andere, kleinere, paardjes.
Zo een weekend is echt wel super, het geeft je weer zo een boost om verder te gaan. En dat heb ik ook gedaan, gisteren avond, na een beetje hoefkappen, ben ik verder gegaan met Tami met de clickertraining. Ik heb zelf een nieuw oefeningske gevonden... Hihi.

Jeannette Veenstra schreef op zondag 10 augustus 2008, 20:34:


Ik vraag me dit ook af ja.
Mijn veulen wordt morgen 16 weken en de vraag van afspenen begint inderdaad te knagen. Eigenlijk ook omdat ik niet te vroeg wil afspenen maar de winter er straks wel aankomt. Mijn merrie is ook nog niet zo op krachten ze blijft aan de magere kant dus weet niet of het verstandig is om haar in de winter ook nog met veulen te laten staan. Bij mij staan ze wel nog met andere paarden dus kan ze wel opsplitsen. Ze staan nog met een 17 jarige ruin,een 4 jarige merrie en een 4 jarige schetlandpony dus in totaal met zijn vijven. Denk als ik ga afspenen dat ik het veulen,een hengstje, bij de ruin laat die is heel rustig is misschien positief voor hem. En dan de merries samen. Maar hoe lang kun je ze het beste uit elkaar houden?
Het zijn alweer zoveel vragen maar het is ook allemaal zo nieuw voor mij haha.

Groetjes judith