e m kraak schreef op maandag 11 augustus 2008, 12:54:


Zou dat het zijn? In onze kudde is ook een dominante ruin aanwezig. Toch vertrouwde ik onze jaarling hengst niet met zijn moeder. Het ging er best heftig aan toe. Hierop werd overigens niet gereageerd door de ruin. Hij negeerde dat, ook als de jaarling de andere merrie probeerde te bespringen (is nooit gelukt, want ik haalde die merrie dan uit de groep) Iets wat mij nogal verbaasde omdat de ruin doorgaans de jaarling wel op zijn plek zet.
Misschien nam hij de dekpogingen van de jongeling niet serieus? Te jong nog?
Nu is moeder weer drachtig (van een hengst van buitenaf) en loopt het clubje, inclusief jonge hengst weer gezellig samen. De combinatie moeder en zoon lijkt tot nu toe een hele goede te zijn. Ze voedt hem nog steeds op, zo lijkt het. De combinatie van de jongeling met de oudere ruin is trouwens ook prima: heel veel stoeien.....Ook de ruin vaart daar wel bij. Onder het zadel is hij soepeler dan ooit. Ook heeft hij jaren zomereczeem gehad en gek genoeg is daar dit jaar nog geen sprake van. Mijn hypothese is dat het komt omdat hij nu een groepje om zich heen heeft, waarin hij van alles te doen heeft, zoals spelen met de jaarling. Maar misschien komt het nog. Hij loopt zonder deken bijna continu buiten. Alleen in de avondschemering zet ik hem enkele uren binnen.

Overigens weet ik van een merrie in een groepje merries, die een jaar of drie samen met haar zoon gelopen heeft. De zoon was wel na een jaar gespeend. En het stel was door een draad gescheiden van de andere merries. Deze merrie is al die jaren niet hengstig geworden en is dus nooit door haar zoon gedekt. Was dus in feite wel een solitaire merrie.

Moniek

Esther schreef op maandag 11 augustus 2008, 13:30:


Eddy - dat is nu precies waarom ik al ál die tijd denk: ben IK gek of ...
Het is zó waar wat je zegt.
Het is helemaal niet te begrijpen dat - zelfs in NL- :) toekomstige docenten nog vaak in termen van "straffen" praten.. Geen boek kennen (of hebben moeten lezen) over groepsprocessen of ïk"boodschappen.!
Ik ben dan ook ontzettend blij met het initiatief van Conrad.. en doe mijn best om zelf ook zoveel mogelijk mensen voor de lezing te interesseren.
Ze zijn er wel! Alleen van je stoel komen is soms nog een beetje lastig! :))
Er wordt aan gewerkt!! En ik lees al geïnteresseerde geluiden vanuit Belgie en Spanje... 't gaat goed komen met de kinders!!:))))))))
Myriam

marieleen schreef op maandag 11 augustus 2008, 13:40:


Deze pasta is te koop bij de apotheek.
Het wordt o.a. gebruikt bij baby's met luierdermatitis, daarom staat er ook een baby'tje op de verpakking.
Waarschijnlijk zijn andere zinkzalven even effectief maar die heb ik nog niet geprobeerd (bij de paarden).
Uit mijn ervaring als verpleegkundige kan ik wel zeggen dat de Daktozin het meest vast is van consistentie en daardoor ook het best blijft zitten.

Naar aanleiding van een vijftigtal paarden die ondertussen de revue gepasseerd zijn en allemaal natuurlijk werden bekapt EN de eindeloze discussies hieromtrend, effe dit om mee te nemen .
Ik heb in de laatste 2 jaar nu toch een vijftigtal PN mensen en hun paarden mogen ontmoeten die allemaal hun paard natuurlijk LIETEN bekappen of zelf bekapten en geen enkel paard hiervan liep "op ELKE ondergrond moeiteloos .De gevoeligheid varieerde van zéér gevoelig (enkel harde zandgrond en effe straten bvb) naar (enkel bij zware keipaden kortere passen ) .Buiten deze mensen om zijn de reguliere klanten van De poedertoren er ook nog en daar bedraagt het aantal nu een kleine veertig paarden die blootsvoets lopen !Hiervan lopen de resultaten uit elkaar van een paard met rotslechte hoeven en flares (zo toegekomen wegens onbekapbaar !!) die vrijwel overal doordendert. Naar schitterende hoefjes die zo gevoelig zijn als de pest ! Als je dan de tijd doorgebracht op het verharde begint te vergelijken met tijd door gebracht op een zacht tapijtje (weide) van deze paarden ,kom je in het beste geval uit op 1 op 24U ! En dit indien er dagelijks wordt gereden of gewandelt met het paard ! Hiervan dan nog een gedeelte in het bos dus niet VOLLEDiG op verharde ondergrond( is ook logisch ,wandelen naast auto's is bijlange niet zo plezierig als bos en heide intrekken)
Bijna al deze paarden lopen al jaren blootsvoets dus de gewenningsperiode zou reeds voorbij moeten zijn !Toch blijkt dit in vele gevallen niet zo te zijn !
Als ik dan de situatie thuis bekijk dan lopen de hengsten als het moet over gebroken glas maar blijven de twee ruinen (met dezelfde ondergrond en training toch gevoelig lopen op keipaden . ONze zuiderse knapen kan je nog engizins beschuldigen van dezelfde achtergrond .Maar de ruinen en klantenpaarden zijn zo divers dat er echt geen regelmaat in te vinden is .
Als je dan informeert naar moeilijkheden bij de blootsvoets paarden tgo de ijzerpaardjes zijn de problemen echter miniem !Gaande van enkele dagen rust wegens te hard afgesleten naar een Blaine gelopen op een scherp keienpad !

Zo ook bij mij ! een afstand van 10 tot 20km dagelijks wordt moeiteloos verorbert , ga ik dit gradueel opvoeren kom ik rond km 4O/dag ergens een vies manneke tegen met een voorliefde voor gevoelige voeten Ook bij mijn betonvreters van Spanjaarden ! Echter als er werkelijk ééntje mank staat is het één van de beide ruinen !! BWP en Engels Volbloed
Bij de mensen die NOG meer km's maken is het probleem echter intenser en moet de overstap gemaakt worden naar hoefschoenen en daar krijg ik het bericht dat eigenlijk geen enkele hoefschoen voldoet op de langere afstand gecombineerd met zwaar terrein EN hogere snelheid !De slijtage blijkt ook nog eens hoger te zijn dan vooropgesteld en dit maakt het dan een financiel zware dobber !

Dit alles laat me vermoeden dat de gemiddelde paardliefhebber gewoonweg aan niet voldoende trainingsuren "toekomt" om zijn paard blootsvoets Ongevoelig te laten lopen op allerlei ondergrond .
Duuuus......................................................... in tegenstelling tot wat er dikwijls wordt beweerd is het natuurlijk bekapt paard wel onderhevig aan beperkingen ! Nu is het voor elke eigenaar om uit te maken hoezeer deze beperkingen voor hem/haar en zijn paard belangrijk zijn !Maar als dit het geval is dan heb je wel degelijk een probleem waardoor er dikwijls naar beslag en of systhetisch beslag wordt gegrepen !!

Esther schreef op maandag 11 augustus 2008, 13:30:


Ja gelukkig hé !!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 11 augustus 2008, 13:54:

Myriam

MizzPoeZ schreef op maandag 11 augustus 2008, 13:16:


Ja.
Het boek waar ik aan refereer is nog nét uit een tijd vóór internet en email. Toen je nog brieven met de hand schreef en naar ménsen toe reisde voor info uit eerste mond.
Heel leuke ´timewarp´.

hc
www.huertecilla.net

eddy DRUPPEL schreef op maandag 11 augustus 2008, 13:53:


Begrijp ik niet zo goed dit bericht.
Wat zeg je nu eigenlijk...... Dat elk paard een eigen overbelastingspunt heeft?
Dat dit bij de een op 40 km per dag ligt en bij de ander door grindpaadjes te vermijden?
Het toont juist het waarom van ijzers aan: om je paard te KUNNEN overbelasten. En overbelasting kan nu eenmaal maar zo lang.....De gevolgen zijn bekend.
Het lijkt me dan logischer om te zeggen: "mijn paard kan probleemloos 35 km per dag aan, ik ga niet verder. Of "mijn paard heeft moeite met een grindpad, ik rijd ernaast."
Per slot van tekening leven we in een land waar de voeten vanaf veulen al niet de kans krijgen om optimaal te ontwikkelen. Soms kan gezonde voeten krijgen langer duren dan je denkt en dan zijn er ook nog hele horden paardenbezitters waarvan de paarden zelden op het onregelmatig verharde komen, dus het is niet vreemd dat het dan allemaal wat langer duurt.
Ook hier geldt:" je krijgt wat je beloont"

Piet
Krom past niet op recht