Vorige week hadden we nog een primeur: Pat die zijn nieuwste versie van de
Parelli Games wou voorstellen en tegelijk uittesten en zijn hele filosofie erachter uitleggen. Hij reed deze keer op Savvy, een jong Atwood Ranch quartertje waar hij al 30 keer op gezeten had en die wel wat gekke dingengewenning kon gebruiken.
Wat is zijn bedoeling: een gestandaardiseerde wedstrijdvorm geven aan de
Parelli Games zoals die al meer dan tien jaar hier en daar op tournaments gespeeld worden. Hij vertelde dat hij lang gezocht heeft naar een manier om standaard regels te maken (zoals die er voor bv. voetbal ook zijn, met vaste afmetingen enzomeer) waarbij toch het paard zoveel mogelijk zou beschermd worden tegen de competitiedrang van de mens. Hij vertelde dat hij trots was op wat hij met zijn programma had bereikt qua bewustwording dat je met een paard op de grond meer kan doen dan leiden en longeren, maar dat hij helemaal niet blij was met hoe het testen van de levels tot nu toe gaat, hij vond het erg 'anal' en het maakt de mensen weer teveel 'goal-oriented' ten koste van de relatie met hun paard. Hij zou liever zien dat je gewoon kon auditie doen, tonen wat je samen kan, en je daarop laten beoordelen. Wat daarvan gaat terecht komen zien we nog wel, maar het was wel goed om te horen.
Ik probeer samen te vatten hoe het tournament er nu uitzag. Er waren in de demosessie met Pat twee teams, drie instructeurs van de faculty tegen drie van de meisjes die op Pat's Barn werken. In de namiddag hebben wij ook allemaal de kans gehad te spelen, met andere (makkelijkere) taken. Eerst twee maal vijf taken (vijf op de grond, vijf op het paard, was zonder hoofdstel wel, met carrotsticks) zoals we die nog al wel in tournaments gezien hebben, zoals zijwaarts over tonnen van op afstand, over een sprong sturen, turn, face en wait (7 seconden stilstaan) terwijl mens tien meter verder in een stoel zit (die heb ik met Zap succesvol gedaan trouwens), paard achterwaarts over een balk met linkerachtervoet eerst, je paard een grote bal laten vooruitduwen tien meter verder tussen twee tonnen door (terwijl je op het paard zit dus), enzovoort. Het aantal potentiele taken is groot, en verandert steeds van keer tot keer, je kan je dus niet voorbereiden door enkel een paar taken te oefenen (als truukje) omdat het er telkens andere zijn, de bedoeling is dat je een goede communicatie hebt met je paard zodat je gelijk welke nieuwe taak aan kan samen. Je krijgt max. vier minuten tijd om de vijf taken te doen, je krijgt 20 punten per volbrachte taak, je kan ook kiezen om er bepaalde niet te doen. Als je sneller bent dan drie minuten krijg je namelijk een punt extra per seconde die je over hebt, als je trager bent dan drie minuten wordt een punt per seconde afgetrokken.
Andere categorie: zo snel mogelijk (een vaste afstand) stappen, zo traag mogelijk draven, zo snel mogelijk draven en zo traag mogelijk galoperen.
En een barrelrace patroon, maar dan met zes tonnen, en zonder hoofdstel, en na het beeindigen van het patroon moet je in het midden stoppen, en moet je paard minstens zeven seconden braaf blijven stilstaan. Alle Barrelracers die ik tot nu toe al gezien heb (we zijn vorige week naar de lokale rodeo gaan kijken) zouden dat onmogelijk kunnen, die kunnen zelfs met extreem zware bitten hun paard nauwelijks binnen de honderd meter stoppen.
Nog een andere categorie: gedurende een vaste tijd (bv. vijf minuten) tonen wat jij en je paard kunnen, mag vanalles zijn. Pat zou dan willen dat door hem gebriefte beoordelaars daar punten aan geven. Heel interessant was natuurlijk dat hij dit nu zelf deed. Hij zei er bij dat hij het jammer vond dat zoveel mensen voor level drie afhaken omdat ze het gevoel hebben dat het zo onhaalbaar is... Hij heeft er inderdaad voor gezorgd dat het er nu veel haalbaarder uitziet. Als ik zag wat die level drie mensen (van de faculty en Pat's Barn) zoal toonden dacht ik af en toe wel 'dat kan ik ook' of 'dat kan ik beter', en dan vond Pat dat al level 3 plus of level 4 minus of zo. Ik zie het helemaal zitten! Level 4 here I come!
Bij al de taken die ik beschreef zou Pat dan ook een quotering willen voor hoe het paard er uitziet, gelukkig, expressief, verveeld, geirriteerd,... ook weer meetellend in de punten uiteraard.
Wat hij hoopt is dat op die manier ook niet-
Parellimensen kunnen meedoen en vergelijken. Ik zou dat ook super vinden, ook om licht andere redenen: dit lijkt mij super om de clickertrainers toe te laten te tonen wat zij kunnen, en misschien wel beter en met gelukkiger paarden...? Ze moeten dan wel de opoffering maken om tijdelijk lid te worden van de Savvy Club, maar dat is nu ook weer niet zo erg.
O, en hij vond eerste en tweede plaats en zo ook maar niks, ook te roofdierachtig. Liever per puntenaantal in vaste categorieen. Dus het kan zijn dat je met vijf mensen in de topcategorie scoort, of je kan hebben dat er geen enkele deelnemer beter doet dan derde categorie bv. Dan kan je ook internationaal vergelijken, en met jezelf vergelijken.
Groetjes!
________________________________________________ Nathalie
Warboel
