e m kraak schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 0:16:


En jij hebt gelijk. Ik heb het ooit 1 x mee mogen maken.

Onze oude instructeur, ex-gympleraar.... wilde graag begraven worden met 'onze' Friezen en de rouwkoets. We hadden toen een groep van 8 Friese paarden en hij leerde ons a la de monde rijden.... en allerlei leuke dingen.
Achteraf deed hij zelfs schriktraining door rond te gaan lopen hopsen met het arreslee bellentuig ) Eh... geen Fries meer onder de indruk hoor.
Man was zijn tijd ver vooruit. Op 90-jarige (!!!!!) leeftijd sprong hij nog steeds met 1 sierlijke boog op een Fries. Ik deed en doe het hem niet na.
Hij is gestorven op 92-jarige leeftijd en wilde in deze traditie begraven worden.

Het was supermooi om deze man op deze traditionele wijze weg te brengen.
Vierspan Friezen, zwarte kleden eroverheen en zwarte pluimen op het hoofdstel.
Een open rouwkoets, afgewerkt met zware kleden en een kleed over de kist.
Alle kransen hingen aan speciaal daarvoor bestemde haken aan de buitenzijde van de koets. Dit type koets had flambouwen aan de hoeken, vier stuks dus.
Er horen kaarsen in te branden tijdens de rit naar de begraafplaats.
Iedere flambouw is gewikkeld in zwarte voile.
De koetsier op de bok mende het achterste span, het voorspan werd a la de monde (hoop dat ik dit goed schrijf!) bestuurd door de palfrenier. Ook op de bok, naast de koetsier, zit een palfrenier.

Direct achter de koets liep ook een palfrenier (ik) met het Friese rijpaard van de overledene. 1 rijlaars achterstevoren in de beugel gestoken.
Daarachter, te voet, liepen zijn leerlingen. Zo'n stoet mag uitsluitend stapvoets over de openbare weg gaan. Ook naast de koets liepen vier begeleiders.

Omdat de stoet dwars door de binnenstad van Gouda ging hadden we nogal bekijks. Vergane glorie...... Mensen stonden langs de kant te kijken en een inderhaast toegesnelde agent stopte alle verkeer.

Bij de begraafplaats aangekomen rijdt de koets naar de aula en stopt daar voor de deur. De palfrenier komt van het rijtuig af en samen met iemand anders openen ze de achterste koetsdeur. Op het moment dat de kist de koets uitschuift steekt de koetsier op de bok zijn zweep rechtstandig omhoog. Alle begeleiders draaien hun gezicht naar de kist, nemen hun hoed af en groeten de overledene.

Pas als de kist en de nabestaanden allemaal zijn verdwenen in de aula mogen de hoeden weer opgezet worden, de flambouwen gedoofd.... en mag het rijtuig het terrein verlaten, alles stapvoets.

Het heeft op mij indertijd een geweldige indruk achter gelaten.
Stukje traditie... heel erg mooi!

Wil.

Koen Theys schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 0:34:


Sorry,.... makkelijk praten zeg!! Ook ik heb wel zelf gespoten, en weet hoe het moet! Geen probleem. Ben het met je eens dat je paard laat zien wat jij denkt...
Dus als jij je druk maakt... doet hij het ook! Mijn paard accepteerde het wel.... en vertrouwde mij ook... En toch vond ie het niet leuk. En dat was maar 1 enkele injectie....

Maar Loes schrijft hier over 5 x per dag!! En ook nog in een spier.
Wat verrekte zeer kan doen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar tegenaan zit te hikken... ook al doe je bij je veulen tralalalala... niet aan de hand en mooi weer vandaag!

Poeh Loes... ik zou ook even slikken hoor! Tis dat 't moet he???

Sterkte ermee!

Groet,

Wil.

Anita Cats schreef op zondag 3 augustus 2008, 15:16:

Hoi Esther en Anita,

Ik volg de trailervorderingen met interesse, het is iets waar ik (met parelli) ook tijd voor nodig gehad heb om het goed te krijgen. Omdat ik weet dat jullie twee het drukloos doen vind ik het extra mooi, dus hou ons verder op de hoogte als je wil?

Parellimethode is om het paard de trailer in te sturen terwijl jij buiten blijft staan, en eerst de achterstang te sluiten, en dan pas paard vooraan vast te maken (indien nodig) Ik heb het met Lolita ook eens gehad dat ze ging hangen, toen was bijna heel de trailer in stukjes. Dat was het begin van het grote trailertrauma toen, waarvoor ik dus de hulp van Eddy Modde (Parelli instructeur) heb nodig gehad. Die had het in een halfuurtje opgelost, ik was enorm onder de indruk. Sinds toen heb ik langzaam verder gewerkt, en is het nu al een tijd echt goed. Verre van perfect volgens Parellinormen, maar goed en handig in het gebruik zeg maar, ik moet immers meestal ook alleen laden (soms merrie en veulen samen zelfs). Lolita heeft nog een keer gehangen twee jaar geleden, toen ik domweg was vergeten haar los te maken vooraan vooraleer ik achteraan opendeed. Toen echter was onze relatie en haar vertrouwen al goed genoeg dat dat geen problemen meer heeft opgeleverd.

Groetjes,
Nathalie

Fred schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 0:58:


Typische Fred reactie, zich afzetten met een duw omlaag naar het natuurlijk bekappen, ondertussen wel laten doorschemeren dat hij zelf wel een vier!daagse cursus geeft (en dat dat eigenlijk nog niet genoeg is)
En dan op foto's wachten(want ik leer zo dolgraag bij) om de boel nog verder af te kunnen kraken.
Geen woord van hoe hij het zou aanpakken, nee, nooit zelf zijn nek uit steken op voorhand, maar hopen dat een ander op zijn bek gaat, zodat je kunt profiteren.
In de natuur komt dit gedrag het dichtst bij een aasgier.
Wees een vent en schrijf bv richting Peter: "ik zou het zo of zo doen en om dat te bewijzen ga ik Martina helpen om het op te lossen". Laat foto's zien van jouw bekapping dan kan de rest er mogelijk wat van leren...ZO! werkt een forum. Dat lijkt me een veel betere en wat meer te waarderen manier om je eigen toko te profileren.

@Martina, als je zeker weet dat die scheur niet gaat verminderen, ondanks dat je de zool als referentiepunt met een flinke mustangrol heb aangehouden, is er waarschijnlijk iets mis in de voet. Of het zou een beschadiging in de kroonrand moeten zijn. Ik zou een professioneel Natuurlijk Bekapper/veearts erbij halen, Wim de leeuw bijvoorbeeld en daarmee de mogelijkheden bespreken.

@Peter, Ik heb 'dwarsverdunningen' altijd alleen maar toegepast gezien bij hoeven met flares waarbij deze door de verkeerde druk van te lange hoefwanden gingen scheuren. Ik heb ze daar dan ook altijd als nutteloos beschouwd. (doe ik nog) Misschien dat het in dit geval inderdaad de werking kan hebben die je beschrijft, maar ben je dan geen symptoom van een onderliggende oorzaak aan het bestrijden? Moet je dat niet eerst duidelijk krijgen?

Piet
Krom past niet op recht

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 0:31:

Jij had toch just een mengsel van Nele, wat wonderbaarlijk goed werkte?

Christel Provaas schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 8:09:


Waar is dit verkrijgbaar?

Zou het ook helpen op kleine zomerexceemplekjes?

Wil schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 1:35:

Prachtig. Maar men windt zich hier op over het feit dat de koets getrokken werd door paarden die met bit gemend werden. Schande! De antibit-lobby regeert hier zelfs over de dood.
Wie bepaalt trouwens wat hoort en wat traditie is en waarom zou je je daaraan moeten houden? In zoiets als een begrafenisritueel? Sinterklaas wordt ook wel eens op een bruin paard binnengehaald.

Anja Seijn schreef op maandag 4 augustus 2008, 23:52:


Voor paarden die nog geen al te grote trauma's hebben zou dat kunnen werken. Maar escalatie loert om de hoek.
Heb je ook wel eens gezien hoe een paard in paniek achterover van een trailer plank lazerde omdat zijn hoofdstel scheurde en alles om zich heen kapot sloeg omdat hij het een beetje niet eens was met die druk?
Waarom een paard niet gewoon leren dat een trailer 'een fact of life ' is, dat er niets met hem gebeurt wat hij niet aankan en er altijd weer een moment komt dat hij er uit mag?
Je zult meer aanlooptijd moeten nemen, het kan in het begin veel langer duren, maar je loopt wel minder risico.
Piet
Krom past niet op recht

Christel Provaas schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 8:14:


Dat is mooi niet de echte Sinterklaas dan, want zijn paard heet Americo en die is wit!

Piet
Krom past niet op recht

Piet schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 8:29:


Ohhhh... hahaha, jij bent echt onverbeterlijk he?

Overigens, wat een prachtfoto. Een witte kip.

Ik ga haar niet vastzetten, maar touw door ring zoals ik op de trailer ook deed, zo zal ze denk ik weer wennen naar wat ze altijd deed, n.l. naar de druk toe. Misschien is het wijken voor druk niet goed genoeg bij haar?!
Ik ga er zeker mee aan de gang, beter op letten!

Ik had Zalitha ook op de trailer toen ik ernaast stond, maar als ik dan wel voorliep toen wilde ze niet mee. Leek mij ook niet goed!
Altijd dat schot opzij lijkt mij ook niet wat, ik wil eigenlijk dat zij smal erin gaat.
Dan betekent het dat paard vertrouwen heeft en het aandurft om daar door te gaan.
Dat lijkt mij toch het best. Ik laat het even rusten. Ben wel haar op de grond aan het wennen aan een steeds iets smallere doorgang en daar ook te durfen stoppen.
Ik had hem eerst te smal en toen wilde ze er snel doorheen, dat was niet goed, nu iets wijder en rustig en haar kunnen laten halthouden ertussen.
Ik ben erg benieuwd hoe Eddy Modde dat deed?!

Ik ben de afgelopen 2 weken veel mee bezig geweest,(trailer tot beschikking), en in alle rust, ik zal haar ook nooit meer vastzetten in de trailer,zonde dat het zo gelopen is, ze heeft zelfs bedenkingen bij de inloopstal. Daar heb ik weer de pech dat als zij haar hoofd omhoog doet dat ze boven de regenpijp uitkomt, die hang iets laag.
Maar goed, als ik zelf maar goed in elkaar zit, daar ligt het eiereten.

Anita

Loes Scheres schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 0:50:


Ik zou zeker proberen om die eerste twee heel langzaam te spuiten in een ontspannen spier.
De 4de tot en met de 50 is 1,5 cc?
Dat kan je er wel snel inspuiten , das niet zoveel [helaas wel vaak]
Heel veel succes , en wat Es ook al schreef , het gaat je echt wel lukken!!

Gr Esther

Aafke schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 8:39:


Een echte Zweedse leghorn die ondanks per dag wel 50 keer in en uit zijn kooi gehaald te zijn, toch evenzo vrolijk elke dag een ei produceerde

Piet
Krom past niet op recht

Gisteren Maike 3 keer tussendoor , tijdens andere oefeningen de trailer in laten lopen , met tussenschot wel open , want anders gaat hij er niet in.
Dit ging re-de-lijk...
Eergisteren en gisteren zijn avondprakkie in de trailer gezet.
Hij loopt dan vlotter de trailer op , maar ook eerst kijken , en toch nog enige aarzeling als hij de trailer opstapt.
Dit ook met tussenschot open.
Ik wou dit voorlopig maar even volhouden , en soms overdag tijdens trainen , zeg maar als afwisseling , de trailer even oplopen.
Ik heb het ide dat hoe meer ik me met die trailer bezig houd , hoe vaker ik Maike erop laat gaan , des te groter de aarzeling word.
Vandaag dus alleen maar even zijn prakkie erin , en morgen even weer drie keer of zo.
Hij krijgt dan ook drie keer een jackpot , van 3 handjes spelt.

Ik heb wel het gevoel dat dit zoon beetje het allerlaatste is wat ik kan proberen...
Als het op deze manier nu weer minder word , wat dan?!

Gr Esther

van lennep schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 9:21:


Blijf je erbij staan? Vol verwachting? Vol hersenspinsels: "Hoe loopt-ie er nu in, aarzelt-ie of niet?" Het zou niet de eerste zijn die aarzelt omdat het baasje gespannen afwacht of het paard aarzelt en daarom elke beweging gespannen volgt.
Gewoon volhouden dit. Ook als hij aarzelt, gewoon wachten tot hij wel doorloopt. Trouwens, aarzelen is niet zo erg. Aarzelen betekent nadenken.