Machteld Jansen schreef op maandag 28 juli 2008, 23:08:


Bedankt voor de tip!
Groetjes Patricia

Sorry Esther, t'is met geen mogelijkheid op foto te krijgen.
Zwarte op zwart, zie je niks op, alleen wat wazige haartjes die in de war zitten.

De plek is nog steeds niet weg trouwens. Ik zit ook te twijfelen of het nu weer slechter is, omdat er gisteren wel weer korstjes waren.
Hoe lang zou ik dat tijd moeten geven, zoiets?
Anders bel ik straks de DA maar even.

Patricia ter Haar schreef op maandag 28 juli 2008, 16:36:


Hoi Patricia,nee,ik heb het al jaren liggen en door de gaten komt het zand/klei omhoog zodat het vastligt.
Kijk maar bij de bouwmarkt daar zie je dat de onderkant bolletjes heeft en de bovenkant is hobbelig want anders zou het voor mensen ook gevaarlijk zijn .
Ook heb ik in de stallen rubbermatten zonder stro of wat,de paardjes glijden niet uit omdat staqlmatten stroef gemaakt zijn.
Ze lopen ook vanzelf zand de stallen in waardoor er bodem ontstaat waar ze af en toe liggen of rollen.

Groet Conny

vagebond schreef op maandag 28 juli 2008, 14:57:


Die van mij vond dat ook een leuk truukje, maar dat achterwaarts sturen haalde weinig uit. 1 of 2 keer, maar de derde keer was het effect ook weer weg. Of mevrouw slaagt er in zich in een beek of omheining te manouvreren. (Zodat je uiteindelijk toch nog kon afstappen.)
Wat uiteindelijk wel werkte, was haar laten omdraaien maar in die draai een voorwaartse beweging vragen en weer terug sturen van waar ze kwam. dan krijg je een soort S-vorm. Als ze eenmaal in beweging is, is ze ook veel makkelijker in beweging te houden natuurlijk.
En nu doet ze dat praktisch helemaal niet meer. Ze kuierd overal op haar doodste gemakje voorbij en laat zich makkelijk aansporen. Als ik zeg dat het ok is, is't ok.
En als't toch nog eens uit de hand zou lopen, dan zal ik wel gewoon afstappen. En waarom niet?
Een paard doet heus niks alleen maar om jou een loer te draaien. (Dus waarom zouden wij dat andersom wel moeten doen?)

Moed houden dus. :)
Die van mij stond enkele jaren geleden meer op haar achterste benen dan wat anders en nu is ze zowat het ideale wandelpaard. Het is dus echt wel mogelijk.

Nils Vellinga schreef op maandag 28 juli 2008, 22:53:


Ben het helemaal eens met Nils,Olly en Will.
Als je toch naar paard gaat kijken en op de hoeven let.

Zijn de voorhoeven hetzelfde van vorm,staat het paard stijl op de hoeven of zijn het pannekoekhoeven of achteroverhangend .

Groeiringen aanwezig of bartsten van boven naar beneden.

Staan de voeten netjes recht of naar binnen of naar buiten gedraaid.
Als je naast het paard staat en voorbenen staan naast elkaar volgen ze van boven naar beneden dezelfde lijn.

Als je voetjes vraagt hoe is de witte lijn?breedt of mooi dun.
Ruik je geen rotstraal.

Achterhoeven,hebben ze ook een rechte stand of staan ze naar binnen of buiten gedraaid.
Zet het paard ze in rust te ver onder het lichaam?
Verder hetzelfde verhaal als voorbenen.

Druk met vinger in de onderbenen om te voelen of er vocht word vastgehoeden,benen moeten mooi hard zijn,dus botwerk en huid er vlak overheen.
Let dan meteen op of er geen bulten en gallen te voelen zijn door overbelasting.

Ga met paard stappen en zorg dat het met hoofd rechtloopt en tel mee met het neerzetten van de hoeven 1..2..3..4..etc.het moet ritme hebben,dit ook in draf.
Ook kan de dit goed gebruiken na bekappen om te luisteren of paard rad loopt.

Groet Conny

e m kraak schreef op maandag 28 juli 2008, 13:01:


test

Piet schreef op maandag 28 juli 2008, 19:57:


Dit is een discussie zonder einde volgens mij. Het enige echte wat ik jammer vind is dat clickeren absoluut niet wordt ervaren als druk, zelfs niet het beginstandium ervan (de vraag stellen die het paard nog niet begrijpt, het blijven vragen en wachten op goed antwoord) en dat alle andere manieren dan weer wel als DRUK of DOMINANT worden beschouwd. Vooral door clickeraars. Terwijl (en ik ben al vergevorderd in het boek van Inge) het gewoon krak hetzelfde is hetgene dat we toepassen. Ni meer, ni minder. Maar blijkbaar hebben we last van tunnelvisie?

e m kraak schreef op maandag 28 juli 2008, 13:01:


Welkom Terrug,mijn verhaal wilde hier niet komen??probeer net zo lang
Conny

Eva Saegerman schreef op maandag 28 juli 2008, 23:43:


Eddy bloont zeker wel ook positief hoor! Zeker weten!

Eva Saegerman schreef op dinsdag 29 juli 2008, 0:32:


Nie goe bezig? Das ni echt de vraag die gesteld moet worden, peins ik. Eerder: wat is het verschil met de andere manier?
Awel er is er geen volgens mij.

Als ik dat tegenkom, blijf ik in het zadel ... vraag zacht een stap in de goede richting (stem en been (nee niet kap kap, maar zacht kuit)... beloon met stem en aai elke stap in die richting tot we er idd voorbij zijn.
Als er dan gezegd wordt die kuit is druk dan zeg ik haar "begleiden" aan touw of teugels ook.

Hoi,welkom terug,ik probeerde al te reageren maar kwam niet verder dan paar woorden.
Zodra het meer werd wilde die het niet verzenden,misschien hebben meerdere mensen dit gemerkt .
Fijn dat je weer berrichtje hebt geschreven want nu kon ik weer even bij de foto's van je paardjes en geiten kijken.
Prachtig zoals jij leeft met je dieren ,zou ik ook best willen diep in mijn hart en laat de shetjes wel eens uitbreken en ja dat is altijd wat beleven.
Hoe is het nu met het veuilen wat op de foto zo heerlijk galopeerd???.
Het is zo'n mooi gezicht hoe jouw paardjes door de omheining klimmen en schuren,ze vinden altijd wel wat uit he.
Geniet lekker van je beestenboel,doe ik ook.
Blijf lekker schrijven want dat is soms best leuk.
En je bent studiebol dus zult best wel weer informatie hebben voor degene hier die dat altijd erg leuk vinden.
Lezen doe ik hier natuurlijk ook als ik met bakkie zit ofzo of het weer is knudde.
Er zijn al zoveel mensen verdwenen hier en dat vindt ik erg jammer.
Het viel mij meteen op toen ik jouw fototje weer zag met paard op schoot.

Blijf schrijven groet Conny

knipknip


knip

Hier wil ik heel even op inpikken.
Met een van mijn honden zie ik dat clickeren wel degelijk druk kan opleveren, mentale druk dan. Als hij weet dat hij iets moet doen en hij vindt de juiste oplossing niet, dan gaat hij zwaar hijgen, wegkijken, tongelen, staart laag en uiteindelijk afhaken.
Veel te veel druk dus. Of: ik maak de stukjes niet klein genoeg voor hem, maar sommige dingen leert hij nu eenmaal niet zo snel (apporteren bijvoorbeeld, ik laat het maar voor wat het is).
Maar: zou ik deze hond met fysieke dwang trainen, dan kwam ik er echt helemaal niet.
Bij de paarden zie ik een iets andere reactie, die vertonen minder stress en haken sneler af. Een hond voelt zich schijnbaar meer verplicht zijn best voor de baas te toen, interpreteer ik nu maar even.

Wat ik ook bij paarden meen te zien (en nu waag ik me op glad ijs) is dat ze een klap als reactie gewoon accepteren als terechtwijzing en daarna vergeten, terwijl een hond die een klap krijgt daar heel erg en lang van onder de indruk is en veel vertrouwen verliest. Ik heb onlangs Moon een zeer stevige pets verkocht toen hij me van achter besloop en plost in de schouder beet tewijl ik met Piablo bezig was, na 5 seconden was hij terug daar, maar nu om te knuffelen ipv om te bijten. Zie ik me met de honden niet doen.