Lena schreef op woensdag 9 juli 2008, 16:11:


Welkom in de 'ik ga anders met mijn paard om sekte' lena!
Iedereen die hier regelmatig leest of schrijft heeft zulke situaties meegemaakt.
Het is helaas zo "wie niet vraagt, is niet klaar voor het antwoord"
M.a.w: als er niet een vonkje zit in iemand kun je het ook niet aanblazen.
Misschien heb je een klein vonkje aangestoken bij andere mensen uit die stal die je met het paard hebben zien omgaan en komen ze vanzelf.
Denk eraan dat de eerste die je daar iets over vraagt interesse heeft en dan kun je zachtjes oogjes open beginnen te blazen


Piet

hoof issues are man made; not genetic

Aafke schreef op woensdag 9 juli 2008, 13:42:


Eerlijk,... ik ben het eens met realist wat dit betreft.
En... ik vind dat ik dat mag zeggen als eigenaresse van een paard met zware seme.
Ik doe alles om het mijn paard zo aangenaam mogelijk te maken. Dekentje op, dagelijks insmeren, wonden verzorgen etc...En ik heb ook nog eens het geluk dat ze met haar deken gewoon in de kudde kan staan. De enige die ooit eens een hap uit dat deken heeft genomen is Puzzle, voor de rest is het deken nog nooit beschadigd geweest door toedoen van andere paarden. En toch, het blijft behelpen en elke keer dat de zon eventjes schijnt, kan je er niet van genieten en is het een steek door je hart om je paard zo te zien.

Ik wil het gewoon niet meer, een paard dat elke zomer zo afziet.
Als ik Pête kocht, wist ik dat ze erge eczeem had. (Ik heb haar eerst 2,5 jaar verzorgd, dus ik kon er moeilijk naast kijken) En zij blijft bij mij tot ze het loodje legt. Ik zal er alles aandoen om haar zo heel mogelijk te houden.
Maar Pête is "Pête". Met dat beest ben ik zo'n beetje vergroeid.

Elk ander paard, kan ik niet hetzelfde garanderen.

Ik zeg ook altijd, de dag dat Puzzle begint te schuren, dan gaat hij.
Heel cru en ik kan natuurlijk zoveel zeggen. Hoe langer ik hem heb, hoe moeilijker zoiets natuurlijk zal worden. (Nou ja, hopelijk komt het er nooit op aan. )
Een beetje 'jeuken' en wat maantjes of staart schuren, daar zou ik nog mee kunnen leven. Maar een echt seme-paard, nee die wil ik niet meer.

Piet schreef op woensdag 9 juli 2008, 16:09:

Het hoeft m.i. niet persé met clickertraining verholpen te worden. Jouw insteek: leid het ongewenste gedrag af naar iets gewensts heeft mij al vaak geholpen bij mijn bijtgrage spanjaard zonder dat ik de clicker gebruikte (omdat ik die niet altijd op zak heb).

Cadiz die zich altijd slechts bijtend naar de wei liet vervoeren, wordt nu beloond met stem voor het feit dat hij niet-bijtend meeloopt. Dreigt het toch te gaan gebeuren, dan ben ik hem voor: "Terug," paar pasjes achterwaarts zetten, of heeeel langzaam stappen of stilstaan en "BRAAF" als hij dat doet. Dus als ik een piranha-uitspatting zie aankomen, schotel ik hem bliksemsnel een opdrachtje voor, "effies eten" is er bv ook een van, heel efficiënt om het hoofd naar beneden te krijgen.
Intussen prijs ik hem subtiel (onsubtiliteit is een nieuwe reden tot bijten) als hij simpelweg meeloopt zonder zijn kaken open te sperren. Voor een niet-bijter is dat overbodig, voor een paard dat zijn bijtreflex amper kan onderdrukken, een zeer gewaardeerde leidraad.

Christel Provaas schreef op woensdag 9 juli 2008, 16:19:


Ik weet ook niet hoe ze de techniek van Frans in de maling neemt, misschien omdat het gewoon een muts is en min muts en plus muts vallen tegen elkaar weg maar ik weet heel erg zeker dat ze een dag na mij jarig is, die rijsttafel was gewoon een afleidingsmanoeuvre.

Piet
hoof issues are man made; not genetic