Piet schreef op woensdag 9 juli 2008, 0:19:


Naja, afgestreept tegen het feit dat ze nu niks binnenkrijgt lijkt het mij dat, ook al duurt het laten-we-zeggen een paar weken, het de moeite van het clickerend proberen zeker waard is.
Wat heb je nou aan voorbereiding nodig behalve een zak brokjes of iets anders dat ze lekker vindt? Geschreven trainingsschema's ofzo?

Hup, gewoon beginnen. Ze zal het moeten gaan leren innemen , anders glijdt ze langzaam maar zeker weg en da's ook niet de bedoeling.
En met 'testcase' bedoelde ik: Leg alles vast, maak foto's, beschrijf je stappen, breng het vervolgens over op Esther zelf zodat zij het kan overnemen en verwerk dit in een verhaal. Kunnen we allemaal weer iets van leren.
Jij en Conrad zeiden immers dat je een paard zelfs kunt leren in een injectiespuit te lopen. Nou dóé het dan....

Pien

Esther schreef op dinsdag 8 juli 2008, 20:10:


Ik help je hopen Es.
Onze Puck is een vreetmonster eerste klas; ze eet werkelijk alles wat we haar voorhouden. Maar tegelijkertijd heeft ze een 'neus' ervoor als er ergens medicijnen of een wormkuur inzitten, dan raakt ze het eten NIET aan.

Piet schreef op woensdag 9 juli 2008, 0:19:


DIt paard moet morgen haar medicijn innemen en zal dit niet doen en zoals het nu gaat zal ze dat nooit doen.
Een goed trainingsplan en ze zal het misschien over een maand wel doen.
Dan zal ze echt nog wel opknappen van de pergolide.
Dus er is alle tijd voor
een goede voorbereiding, daarna een

En dan is er misschien ook nog de mogelijkheid om van grasbrokjes als beloning gebruik te maken.

Er kan niets verloren gaan want het is al hopeloos. Dus het kan alleen maar beter met een goed en slim trainingsplan.

Moniek

Spirithorses schreef op woensdag 9 juli 2008, 0:29:



Ik zeg het dan ook maar even recht voor zijn raap.
Beetje domme opmerking hier Pien.
Als je de moeite zou nemen het genoemde bericht eens te lezen zie je dat hier meerdere problemen zijn.

Geen andere dingen dan gras en hooi willen eten.
Dat wordt al lastig belonen met de grootste motivator waarmee je met snelle resultaten veel kan bereiken....nml. voer....

Een persoon die een probleem heeft met haar ogen en daardoor dus niet in staat is op de juiste tijd te reageren , nu juist HET belangrijkste om snel succes te kunnen boeken en geen verkeerde zaken aan te leren.

En dan als laatste maar zeker niet minst grote probleem....
Het wantrouwen .... zowiezo al tenzopzichte van al het voer wat voor gezet wordt.... misschien ook wel wantrouwen tenopzichte van het persoon dat voert.

Dat je net als de Eddy geen voorstander /liefhebber bent van het clicker systeem is hier al wel bekend , dat jullie er beide niet in geloven of mee willen werken zal me worst wezen..... maar dat dit gebruikt wordt om het clicker-systeem of beter...bepaalde personen hier in een bepaald daglicht te zetten vind ik erg kinderachtig.

Schiet het paard niets mee op en als dit alleen bedoeld is om aan te tonen hoe waardeloos iemands werkwijze is en dat dwang altijd een uitkomst bied..... kan er niet meer dan kinderachtig van maken...

Dat het clickersysteem met vooral voer als motivator uitstekend werkt is velen gelukkig wel duidelijk .... maar dan heb je hier dus wel enkele problemen waardoor het wat langer gaat duren en die tijd is er eigenlijk niet.

Overigens kan ik melden dat het paardje een pepermuntje vannavond heeft aangenomen en opgegeten.
De ook naar pepermunt ruikende/smakende tandpasta , die ik eerder genoemd had , vind het paardje niet lekker genoeg.

Ik heb Esther voorgestelt om nu die pepermuntjes te kraken, in kleine stukjes dus en in een soort emmer om de nek zoals ze nu de paarden het voer al geeft.
Dit een aantal keren per dag herhalen (kan nu omdat ze bij huis staat)
Later , als dit weer gewoon zonder wantrouwen wordt aangenomen , mengen met dat pilletje , uiteraard ook in stukjes gebroken en tussen die stukjes pepermunt zal het misschien lukken.
Misschien......