Piet schreef op vrijdag 4 juli 2008, 9:58:



Inderdaad Piet.

Als je chemicus wilt worden ga je ook geen biologie studeren. Hoewel de vakken misschien hier en daar raakvlakken hebben.

De uitgangspunten van NB en trad. beslaan/bekappen zijn totaal verschillend. De achterliggende theorie (voor zover aanwezig bij trad. beslaan/bekappen) is ook totaal verschillend.

Op bokt wordt er ook vreselijk gezeurd over dat als die NB-ers maar hoefsmidopleidingen moeten gaan doen, maar hoeveel zin heeft dat werkelijk?

Ik dacht dat Simon Lingbeek ook nog een bekapcursus heeft gedaan bij een MBO instelling. Ik ben wel benieuwd wat zijn ervaringen zijn.

Caatje schreef op vrijdag 4 juli 2008, 10:55:


Het is maar wát je maken wil: hier een 7 (of 8) jaar geleden zelfgemaakte Cooke-variant op een vaquera-hoofdstel (keelriem is uiteraard overbodig).



Je hebt een teugel, twee ringen en 5 klinknagels of chicagoschroeven nodig.
Voor de rest is het een kwestie van goed kijken.
Is niet ingewikkeld en zó klaar.

Succes,

hc
www.huertecilla.net

Esther schreef op vrijdag 4 juli 2008, 10:58:


Ja, idd Nancy deed dat vorig haar ook toen ze hier kwam. Op haar kont en buikschuiven, een rotgezicht. Bij haar vorige eigenaar die weigerde haar een deken op te doen omdat hij het niet mooi vond staan heeft ze haar manen en staart afgeschuurt. Die overigens nu weer mooi aangegroeid zijn.

Spirithorses schreef op vrijdag 4 juli 2008, 11:00:


Dat denk ik dus ook. Nancy bedelt nog niet om een krabbeurt, deed ze vorig jaar wel. De eerste keer dat ze me de kont toedraaide schok ik, ooops... toen ik wist wat de bedoeling was niet meer.


Ja, ze zijn vindingrijk. Daarbij hebben ze elkaar om te groomen wat af en toe wel gebeurt.

Overigens Nancy nu één nacht zonder deken gehad (vanwege de regen... 7 mm. maar blijft hier nog steeds droog) Ergens wil ik het proberen, goed oplettende hoe ze daarop reageerd.

Ze krijgt overigens een klein beetje kruidenmuesli zonder haver (hypostar) + schepje zeewier (min. + vit.) + schepje foenegriek (vit. + kalk + fosfor)
En gras (strookbegrazing ± 12 uur) en hooi (in "paddock" ± 12 uur)
Op één gedeelte van de weide is extra kalk gestrooid (andere gedeelte komt nog) Grond is hier vrij zuur, PH mag gerust omhoog.

Ik hou m'n hart vast hoe het verder gaat, en ja.. we blijven experimenteren.

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 4 juli 2008, 11:18:


Niet te lang denken en ook niet twijfelen. Dan wordt je niet gek. Gewoon teruggaan naar de politie. Eventueel met foto's van hoe je de situatie aangetroffen hebt. Het is echt gebeurd.en in het belang van je paard dat je doet wat je kunt. ( Al zou het niets uitmaken dan moet je toch doen wat je kunt.)
De politie weet ook wel dat het moeilijk is om iets in handen te hebben. . Dat de politie op de hoogte is en je serieus neemt maakt toch zeker wat uit. Ze kunnen bijvoorbeeld vaker langs rijden. En daar kun je ook om vragen.
En wat heeft het opgeleverd dat je al eens bezig was met webcams ed?

Moniek

Realist schreef op maandag 30 juni 2008, 12:38:


Weet je het interesseert me werkelijk geen bal.

Aafke schreef op vrijdag 4 juli 2008, 10:49:


Ik haal geen dingen expres weg. Voor de moment heeft ze een metalen paal, een bad en een muur om tegen te schuren.
Ik zorg er alleen voor dat er niet teveel hoekjes en kantjes aan zijn, waaraan ze haar deken kan scheuren of die voor diepe wonden kunnen zorgen.

Mijn ervaring is dat Pête die dingen in haar wei toch niet gebruikt om te schuren. (alleen haar staart tegen de muur)
De rest kan ze makkelijk bij met haar achterbenen.
Mevrouw haar hoofd, ogen en oren liggen nu wat open. En dat heeft niets te maken met die metalen paal, wel alles met haar achterhoefjes. Daar krabt ze met gemak haar voorpluk mee. (En ze laat mij verstelt staan van hoe lang ze op 3 benen kan staan ) Ze kan er zelfs in haar oren mee, merk ik aan de klodders modder die ik daar soms uit peuter.
Om er het positieve van in te zien; Het houdt haar flexibel
Buikje krabt ze ook met haar achterbenen of door haar buik over de grond te schuren.

Ik ga zelf trouwens ook niet vermijden om haar te krabben. Ik vind het al erg genoeg dat ze jeuk heeft. En van het krabben kan ze zo genieten.
Ik heb niet de indruk dat ze daardoor meer jeuk krijgt.
Ze wordt er zelfs rustiger van. Als we elkaar een kwartiertje hebben staan 'groomen'. (Want ze krabt natuurlijk terug) Gaat ze daarna gewoon grazen en niet verder schuren ofzo.
En als ik haar krab, zijn de wonden ook minder dan wanneer ze het zelf doet.

Wij hebben niet enkel voor onze ene eczeempaardje maar voor alle paarden schuurgelegenheid. In iedere weide of paddock staat een schuurpaal soms in combinatie met een koeborstels met veer (zodat zowel van onder als vanaf de zijkant kan worden geschuurd of rubbere matten met grote noppen aan de muur.

Ik vind een schuurmogelijkheid niet uitgesloten mag worden bij het natuurlijk houden van paarden. Daarnaast zie ik liever dat als een van mijn paarden jeuk heeft dat hij/zij gaat schuren op een veilige plek dan zich beschadigd. Bij het gebruik van borstels, schuurmatten etc. voorkom je voor een groot gedeelte beschadiging van de huid, dat weer gaat ontsteken etc. Dit is wat je juist vaak ziet bij eczeempaarden de cirkel van etterende wonden, korsten die ook weer jeuken.

Sommige paarden maken veel gebruik van de borstel etc. andere minder wij hebben echter niet de indruk dat ons eczeempaard meer jeukt krijgt van het schuren. Daarnaast vind ik het een afschuwelijk gezicht dat een paard zich uit wanhoop dan maar over de grond gaat schuren. Als mijn merrietje veel jeuk had, haalde ik haar binnen, deed ik de deken af en ging haar gehele lichaam goed borstelen. Daarna wat verkoelende zalf erop waarna ze weer rustig hooi ging knabbelen. De afleiding en aandacht in combinatie met het veilig krabben zorgde voor minder stress wat vaak weer een belangrijke factor is bij eczeempaarden.

Cindy Helms schreef op donderdag 3 juli 2008, 21:46:


Hai
't grote verschil met Pavlov - bij Pavlov kún je niet anders...bij clickeren wil je niet anders! :) Je hebt altijd nog een eigen keuze..het is niet een bijna willoze reactie..het is prettig en uitdagend.. en het liefst wil je er altijd mee bezig zijn - niet alleen om de beloning maar ook om de actie zelf.
Myraim
Myriam

Moniek schreef op vrijdag 4 juli 2008, 13:17:

Heb je enig idee hoe iemand aan het reservesleuteltje kan zijn geraakt? Uitgeleend? Als het slot niet geforceerd is, is het dus opengemaakt met een sleutel, wie kan die nog meer hebben behalve jijzelf? Misschien extra/ander slot erop zetten?
Ik zou er ook geen voer meer laten staan, ik zou het voer thuis neerzetten en per keer met een emmer erheen gaan. Volgende keer zit er net een nieuwe zak in en is het echt fataal.
Het zijn rare pesterijen.

Ellen2 schreef op vrijdag 4 juli 2008, 8:26:


Morgen ben ik er om 16u, luisterkrullen, kan er niks uit maken maar 't klinkt spannend

Cindy Helms schreef op vrijdag 4 juli 2008, 9:24:


Ik woon in de Welkomstraat, dat is een straat tussen het dorp en de Herentalsebaan (aan de Jet).
Het Netelhof, daar heb ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord en ik loop hier toch al rond van mijn 2j. Ik weet wel dat Rudy Leten stallen te huur heeft en hij is een dressuurruiter, is het dat mss?
Ik heb altijd gestaan bij Albert Massart, de "Woral" tot 3j terug.
Waar woonde jij dan?

Dank jullie wel voor de reactie. En ja, Muriel.. jij was degene die me aan het denken heeft gezet.

Er staat hier (nog) niets, weet ook nog niet of ik het wil gaan doen. In ieder geval is wat we nu doen bijv. na het rijden wanneer ze gezweet heeft lekker afspoelen of wassen met tea-tree-shampoo (wat ook verkoelend is)
En even borstelen is ook een optie natuurlijk.

Heb haar net na het rijden haar burka toch maar weer aangedaan, vertrouw het toch niet zonder. Gaat net zo goed nu...