Inge Teblick schreef op maandag 30 juni 2008, 10:03:


Bedankt Inge.
Niet dat je me een nieuwe oplossing aandraagt, want als ik doe wat jij schrijft keer ik gewoon terug naar hoe ik het met Parelli al lang deed, (met bridge er bij). Maar ik voel me tenminste stilaan minder schuldig dat ik met Lolita dan maar niet zoals bij de kippen cue-gedrag-klik-voer-cue-gedrag-klik-voer in snel tempo achter elkaar doe.
Als ik snappy dingen vraag ontsnap ik niet aan opdrijven van fases vrees ik... Maar nu heb ik gisteren nog eens met haar liberty gespeeld, 'gewoon' op parelli-wijze, met fases indien nodig (op een kwartier tijd zal ik haar vier keer aangeraakt hebben) en vooral veel rust en nadenktijd tussenin, en ook voer. Toen ik stopte en ging mest scheppen was ze niet bij mij weg te slaan, terwijl de twee anderen (nb mijn 'clicker'paarden) in de luwte stonden vers hooi te eten trotseerde Lolita de wolk dazen om gewoon bij mij te blijven rondhangen. Ik kreeg toch duidelijk het gevoel dat ze graag bij mij was. Is ook iets waard qua feedback denk ik?

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 1 juli 2008, 10:32:


Ik pik hier even op in Elzaliene, omdat ik me dit al een tijdje afvraag ivm. het clickeren. Hoe verstandig/natuurlijk is het dan om tijdens het rijden voerbeloningen uit te delen? Dat is veel 'erger' dan een bit, een bit wekt bij een paard wat niet aan een bit gewend is misschien overmatige speekselproductie op, maar echt eten, daar moet je paard gegarandeerd echt voor slikken.

(Is niet pro bit bedoeld, voor de duidelijkheid)

Christel Provaas schreef op donderdag 3 juli 2008, 9:09:


juist !
als dit paardijden is
dan hou ik er mee op !

Hoe zit het met de inzamelactie voor de ezeltjes op Corfu? Ik kan hetgeen ik hier klaar heb liggen (messen en verbandspulllen) natuurlijk zelf versturen, maar vroeg me af of er nog iets bij de verzamelpunten bijeen gebracht was?
Caatje

My best whisper is a thought

Christel Provaas schreef op donderdag 3 juli 2008, 9:09:


Wat ik als belangrijkste zie is dat het hoofd van het paard ook bij het aandraven bij de punt van de stick blijft en niet de lucht in schiet en zo de rug wegdrukt.
Op het moment dat je ziet dat er iets goeds gebeurt, kun je dat markeren en op dat moment is het einde oefening. Daarna begint de volgende oefening. Dit zal een stuk sneller begrepen worden dan teugels lossen en braaf zeggen wanneer de hals lang gemaakt wordt.
De buiging voor de beloning die het paard daarna maakt is dus niet storend voor hetgeen waar je op traint.
Je bent niet aan het rijden, je bent aan het trainen.

Piet

hoof issues are man made; not genetic

Peter Donck schreef op donderdag 3 juli 2008, 9:37:

Peter, ik pik even schaamteloos hier op in om je aandacht te vragen voor mijn kleine saaie kleurvraagje:
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=628

Ik wou je eerst niet lastig vallen, maar zie je in de andere kleurtopics/albums toch ook antwoorden, dus heb je de mijne misschien niet gezien en val ik maar lekker lastig.

Wanneer komen de vervolglessen trouwens? Ik vond het erg interessant, en omdat mijn paarden van die simpele kleuren hebben hoopte ik redelijk snel te snappen hoe het tenminste met de mijne nu zat...

Bedankt,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 3 juli 2008, 9:20:


Piet

hoof issues are man made; not genetic

Zelf gebruik al jaren de Smitjes voor een Fries met veel beharing. Bij mij heeft dat nooit een probleem opgeleverd. Ook bij onze 3/4 Fries met minder beharing is dat nooit een probeem geweest.

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 3 juli 2008, 9:22:


Zoals ik al schreef zijn de vliegbeesten hier geen factor van betekenis.

@Pien: jouw paarden zullen zich daar logischerwijze net zo gedragen als de mijne hier. De jouwe zijn dáár ecotoop, de mijne hier. Jouw opmerking is daarom een prima onderbouwing daarvan.
Jouw paarden zouden hier niet hetzelfde gedrag kúnnen vertonen als bij jou daar: dan zouden ze het afleggen. Nog steeds is hun gedrag dan typerend doch niet voor ecotope paarden.

De crux is dat die van Wil het niet zijn en dús het gedrag van díe paarden dáár niet per definitie typerend is voor paarden in dat locale klimaat.

Verder zijn er altijd uitzonderingen: dat is het mooie flexibele van hoe genetica werkt.

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 3 juli 2008, 9:37:


Weinig geven en wachten tot hij uitgekauwd is met draf en galop . Een paard stapt toch ook terwijl hij graast? Clickeren en rijden beloon ik bij voorkeur met een hapje gras.

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 3 juli 2008, 9:20:


Hier wordt de zweep duidelijk anders gebruikt dan de targetstick in het vorige filmpje . Daarin volgde het paard de stick, hier is et "gadverdamme doe dat ding bij mijn benen weg"
Het kan aan mij liggen, maar ik zie de clickmomenten ook niet echt aan het paard. Wat tot gevolg heeft dat het paard er geen jota van begrijpt, niet snapt wat er gevraagd wordt en van de spannning daardoor zo'n uiterlijk krijgt.

Piet

hoof issues are man made; not genetic

Piet schreef op donderdag 3 juli 2008, 9:48:

knip


Inderdaad, en dat is ook het enige waar ik het eventueel zou voor gebruiken. Hoofd positie bij aandraven. Alhoewel het freeshapend ook goed lukt. En er zo het risico is dat hij de grond in draaft omdat dat hoofd gepositioneerd wordt voor het paard er achter misschien klaar voor is.

Wel grappig vind ik de Parelli tegenstelling, die doet het zelfde met de carrotstick, maar dan omgekeerd, daar moet het paard van weg. En op rijden met een stick zie ik niet zo veel commentaar komen.
Wil dit iets zeggen ???
Ik vind het in elk geval betekenisvol.
Als ik tussen carrot- en targetstick moet kiezen, doe mij dan maar de targetstick!

Gudrun schreef op donderdag 3 juli 2008, 10:08:


Precies, het wordt toch een soort van mechanisch rijden (waarij de ruiter doorgaans minder kijk heeft op mechanica dan het paard zelf, wiens lichaam het immers is). Wie weet beter dan het paard zelf waar het hoofd gehouden moet worden? Het hoofd hoort daar te zijn waar het volgens de ontwikkeling en actie van de achterhand kán zijn, niet daar waar mensen het het verstandigst vinden om te houden (da's denken vanuit de voorkant). Zodra een paard werkelijk goed van achter uit aandraaft door een100% inzetbaarheid en aanspreekbaarheid van de achterhand zal het zijn rug niet wegdrukken en heb je geen stokjestrucs nodig.

Dat Eddy op vakantie is?!


Waarin zit het verschil? De kleur? De lengte? Van een wortelstok moeten ze weg en naar een targetstok moeten ze toe? Hoe weten ze dat?

Gudrun schreef op donderdag 3 juli 2008, 10:08:


Tuurlijk, met free-shaping kom je er ook., maar als je paard het volgen van de stick al kent, voorkom je misschien dat je iets moet afleren? Ik zie hem in ieder geval keurig gaan aandraven, ook daarna zonder stickie

Piet

hoof issues are man made; not genetic