Christel Provaas schreef op dinsdag 24 juni 2008, 10:22:


Ik ben geen expert, verre van, maar mijn wedervraag is: wat is tè laag???? Naar wie z'n maatstaven? Als het paard die lage hiel "maakt" zal dat zijn optimale hiel zijn, neem ik aan? Zo ook als een hiel "te hoog" is, als de zool dààr hard is, niet volgelopen, moet je die hoge hiel niet lager maken alléén voor een mààtstaaf. Dus persoonlijk zou ik nooit een lage hiel hoger laten worden, je hebt trouwens veel kans dat ie niet echt omhoog komt maar onder gaat schuiven. Verder zou ik graag foto's zien van wat jullie onder lage hielen verstaan (van zijkant, onderkant en het hele been!)
Caatje

My best whisper is a thought

Piet schreef op dinsdag 24 juni 2008, 11:00:


Mijn paard is er eens vandoor gegaan, geschrokken door een ontploffing vlakbij. (Iemand gooide een blik benzine op het vuur) Hoewel ik de ORS veel geoefend had, in stap, draf en galop, was er geen houden aan. De nek was een plaat onbuigzaam beton, en ik kon alleen maar proberen erop te blijven zitten, ondanks de snelheid maakte ze haakse bochten op het pad door het bos. We waren in no time thuis, al met al een paar kilometer.

Spirithorses schreef op dinsdag 24 juni 2008, 9:38:

maar dan heb je in essentie géén ORS nodig ook
dan is elke cue voldoende die het paard heeft aangeleerd
om te vertragen of stoppen

Piet schreef op dinsdag 24 juni 2008, 11:00:


Heeft Pavlov eigenlijk onderzocht of de hond ook gaat kwijlen bij het horen van de bel in een voor de hond levensbedrijgende situatie? Ik kan me zo voorstellen dat in zo'n geval de hond de bel überhaupt niet 'hoort'.
Is het ombuigen van de paardennek eigenlijk wel te vergelijken met het experiment van Pavlov? Gaat het bij de hond niet om een reactie van zijn autonome zenuwstelsel? Het omkijken van het paard lijkt me geen reflex van het autonome zenuwstelsel... toch?

Denk dat je wel een 'ingang tot in de gedachten' van het beest moet hebben om de reactie te kunnen laten werken. Levensbedrijgende dingen lijken me toch wel voorrang te hebben op andere dingen. Als je paard dus blind van schrik is komt er nix meer door.
Timing is dus alles, je moet erbij/in zijn voor ie de deuren sluit. Volgens mij gaan paarden (die van mij tenminste) niet vanuit niets tot totale blinde paniek, daar zit een stapje tussen, daar moet je in dat hoofd zien te komen...

Interessante overpeinzingen Zo op m'n werk terwijl ik andere dingen hoor te doen haha...

joop schreef op dinsdag 24 juni 2008, 11:15:


Was dit MET of zonder bit joop ?

Martina schreef op dinsdag 24 juni 2008, 11:28:


Wat me opvalt telkens de term "blinde "paniek wordt gebruikt !Dat het paard perfekt de weg terug naar huis volgt !! Voorbeeld van Joop !Eerste instantie inderdaad boempataat !!wegweeeeeezzzzzeee echter na 20 ,30,100m ??Nog altijd of gewoon van gelegenheid gebruik maken om blijven verder te lopen ! Zoals Pien zegt ORS zeer goed trainen maar als paard aan de kletter is !Omtrekken en wel snel .Ik val liever in het bos dan dat ik op een auto smak .

Caatje schreef op dinsdag 24 juni 2008, 11:15:

Naar die van http://ironfreehoof.com/step1.htm

Wordt voor gezorgd!

Martina schreef op dinsdag 24 juni 2008, 11:28:

Dat weet ik niet, volgens mij niet, maar een reflex is een reflex. Reflexen kun je toch niet tegenhouden?



Dat is toch juist wat ik beweer? Zolang het dat niet is zal een ors niet werken

en het bijna een reflex wordt om je beeld schoon te maken als er iemand komt meekijken?

Piet

hoof issues are man made; not genetic