belinda defraene schreef op donderdag 19 juni 2008, 17:46:


Ik las dat hij er goed werk van gemaakt heeft; top!
Hij weet net zo goed te beslaan als NietBeslagen te bekappen en ik ben blij dat jij ook positief kan zijn over een spaans hoeftimmerman.

hc
www.huertecilla.net

Esther schreef op donderdag 19 juni 2008, 20:36:


Interessant om te lezen.
Een heel andere mening dan de hier gangbare.

Cindy Helms schreef op vrijdag 20 juni 2008, 8:36:


Yep, deze keer wel.

Spirithorses schreef op donderdag 19 juni 2008, 19:12:


Hallo, Pien,

Sommige mensen hebben allerlei kwalen en zitten meer in het ziekenhuis of bij de dokter dan thuis. Indy is helaas ook van dit slag. Een paardenvriendje, ookal is het een minishet, is geen oplossing. Ze is geestelijk en lichamelijk niet in orde en kan zich niet verweren. Elk paard heeft haar tot dusver kreupel geschopt of constant gebeten. Ze staat dan alleen maar doodsbang in een hoekje en eet niet meer, gewoon omdat ze niet meer durft. Indy heeft vaker bij andere paarden gestaan, en dat ging niet. Overdreven gevoelig of bezorgd ben ik ook niet. Ik heb vaak genoeg gezien dat zich een paard regelrecht in haar vastbeet en haar het weiland oversleurde. En daar heb ik geen zin in.

Indy haar problemen komen voort uit de volgende zaken:

lichamelijk
-kapot getrapt door andere paarden (blijvende schade aan rug en bekken)
-verkeerd bekapt, blijvende verkeerde stand van rechterachterbeen die de schade aan rug en bekken geen goed doet
-twee jaar in een smerige stal, schade aan luchtwegen, reageert gevoelig op weersveranderingen en stof

geestelijk
-met drie maand afgespeend, erg op mensen gericht
-in elkaar getrapt/gemept door een voormalige kennis/andere paarden/hoefsmeden/dierenartsen, blijvend bang voor vreemden

Indy is niet depressief, ik ook niet, ik weet alleen niet hoe ik momenteel de eindjes weer financieel aan elkaar moet breien. Na 10 jaar steeds weer problemen en enorme kosten (ik werk eigenlijk alleen voor haar) mag het mij dan ook eens een keer teveel worden?

Sorry dat ik zo reageer, maar je lost haar problemen nu eenmaal niet op door haar simpel op het weiland te zetten met een shetlander. Zij is lichamelijk blijvend beschadigd, het enige haar aan de gang te houden is gedoseerde beweging. Laat ik haar op het weiland staan, beweegt ze nauwelijks, ookal staat er een ander paard bij. Nou ja, vluchten, ongecontroleerd wegrennen, de stal rammen, door het hek rennen in blinde paniek, dat is het enige dat we dat krijgen. En daar pas ik voor.

Monique

Ans Jondral schreef op vrijdag 20 juni 2008, 10:06:


Nou, daar lach je om, maar ondertussen!! Ik vertrouw ze al niet meer als ze een röntgenfoto gaan maken terwijl ik er niet bij ben. Ik kwam daar aan net nadat de foto's gemaakt waren, en ze was zo verdrietig,verklaar me voor gek, maar ik had meteen het gevoel dat het niet zo leuk gegaan was. En ik kén haar, ze gaat echt niet zomaar die kamer in. Tenzij je haar er achteruit in laat lopen, dan is er niets aan de hand. Maar dat verzinnen ze niet, ze pakken liever een bezem.

Sieta heeft helaas wel meerdere keren in haar leven in een kliniek gestaan. Toen ik haar kocht waren de trauma's er al. Ze heeft overal littekens, twee van een medische ingreep; in haar hals en op haar achterbeen een énorme van toen ze door een brug gezakt was. En deze van dit gevecht en de operatie. En verder grote striemen op haar billen van de zweep, die is echt tot bloedens toe geslagen, want ze zijn nooit meer weggegaan.

Huertecilla schreef op vrijdag 20 juni 2008, 10:08:


tuurlijk, als ze het goed doen mag het ook gezegd worden. ik ben in het algemeen niet echt positief over de spaanse profesionals en dan heb ik t over dierenartsen en smeden maar er lopen er nog goeie rond, je moet ze alleen vinden. vaak zijn ze ook verborgen diervriendelijk. door de algemene spaanse mentaliteit veranderen zij ook. ik heb zo een schitterende da voor honden en andere voor de paarden gevonden. de laatste is echt een openbaring. hij is ook da geworden uit idealisme. wou niet doen wat de meesten hier doen en t is ne spanjaard.
belinda

hallo,
op zoek naar nieuwe ideejen hoorde ik over yoga te paard. vermits we naast een hotel wonen dat zich bezig houdt met yoga ed. zag ik een mogelijkheid. wie heeft er informatie, ideetjes, weet van boeken, ervaring ed. ivm dit onderwerp.
bedankt
belinda

Gudrun schreef op vrijdag 20 juni 2008, 8:56:


Maar is het bakje daardoor ook minder zwaar? Want dat is het probleem. Ik zit met een jong paard en een kleine bak die heel zwaar is. Hoe heet dat gele zand? In de bak op zich hebben nog nooit plassen gestaan, maar wel zeer zware bak.

Groetjes

vagebond schreef op donderdag 19 juni 2008, 20:58:
99 cm volgens stamboek.
Belangrijker is echter de maat van de voeten.
Ik heb nu de een na kleinste maat (dat is 000). Maat 'pony' is nog iets kleiner.
breedte 78-85 mm en lengte 85-92 mm.
Kijk in onderstaande tabel even welke maat bij jouw pony zou passen (en hoe je moet opmeten).
https://www.easycareinc.com/Our_Boots/Easyboots/easyboot_sizing.aspx

Als je uitkomt in 2 verschillende maten (in lengte en breedte) dan moet je de grootste maat nemen. (in lengte zat ik op maat pony, in breedte op maat 000). Zitten er 2 maten verschil in, dan zijn easyboots helaas niet geschikt.

Ik heb deze schoenen gekocht bij Piaffe ruitersport. Daar zijn de schoenen 47 euro per stuk. Ik heb ze zonder gaiters en tot op heden blijven die, zelfs door water- en modderplassen in het bos, keurig aan. Voor een wedstrijd met waterpartijen of langdurige ritten door zuigende modder, heb je misschien wel met gaiters nodig, maar die zijn ook nog altijd los te bestellen en op de standaard easyboots te schroeven.

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 20 juni 2008, 10:09:


van de hand van dr. cook?

ik zal ze lezen

Sieta schreef op vrijdag 20 juni 2008, 9:51:


Ik heb wel eens in een natuurserie gezien dat wilde honden een buffel achtig dier bij de neus pakten en zo een tijd bleven staan.
De verteller bij de film had het toen ook over een praam; hij zei dat dieren in het wild grote prooien bij de neus vastgrepen omdat dat de zelfde verdovende/kalmerende werking zou hebben als een praam waardoor ze de prooi makkelijker konden overmeesteren. Daar zou de praam van overgenomen zijn.

Sieta schreef op vrijdag 20 juni 2008, 10:16:


Gelukkig dat het dier bij jou terecht gekomen. Als er medische verzorging nodig is begeleid haar dan zoveel je kan. Dat doe je, dat is wel duidelijk! Dat heb ik ook altijd gezworen bij mijn kinderen en mijn dieren. Als er iets moet gebeuren zal ik erbij zijn zover het mogelijk is.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 20 juni 2008, 1:26:


Wel, een stuk duidelijker denk ik .

Allemaal is de proef doen thuis of op het werk !! Onze lippen hebben net dezelfde functie als die van het paard !! Allemaal touwtje derrond en dan wachten op de endorfines !!! Drie uur later worden je lippen gevoelloos eerst blauw dan zwart en uiteindelijk (als je lang genoeg wacht en bloedstroom lang genoeg word onderbroken) ben je liploos !! Een paard dat met een praam op de neus word gezet reageert net het zelfde als een paard dat zich hopeloos vast heeft gezet "het bevriest,geeft op .Dat van die endorfine verhaaltjes kan je dus aan den lijve ondervinden want to nader order zijn we nog allemaal zoogdieren met dezelfde fight or flight reflexen en dezelfde endorfines dus

Ze ging echt door de praam ongeveer uit zich zelf onder

Juist ja

Waarom reageer je niet gewoon normaal zoals alle andere mensen,

Omdat ik voorgaande uitspraken minstens even irritant vind !! En omdat gewoon geen gewone ben .

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 20 juni 2008, 10:09:


Jamaar Jaqueline nu ga je natuurlijk tegenstanders krijgen die gaan zeggen dat het normaal is is dat Dr Cook zijn eigen visie ondersteund .Want het onderzoek gaat weer niet wetenschappelijk en objectief uitgevoerd zijn ! en zo blijf je in hetzelfde straatje rondbollen !!

Hennie van Oosten schreef op vrijdag 20 juni 2008, 10:48:


Een roofdier neemt een prooi bij de neus om de ademstroom af te snijden ,gan ze sneller neer namelijk !!