lies zondag schreef op donderdag 19 juni 2008, 11:52:


Agosie arme Denver, ik heb even een foto neergezet van het oogje van Bret.
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=631
Zij is via dierenkliniek Wolvega geholpen. Bij haar was het ernstig en snel ingrijpen was noodzakelijk.
Ik hoop dat het zover niet komt bij Denver zoals toen bij Bret en dat Denver snel geen last meer heeft.

Wat leuk om te horen allemaal, Lies.
Jammer van het ooglid, maar begrijp dat dat goed te opereren valt.
Op zondag zou ik mischien ook los laten lopen, kunnen proberen, anders vind ik het toch wat eng.
Hij kan naast mama aangelijnt ook mooi leren om mee te lopen, als ik hem alleen aangelijnt heb dan gaat hij klieren, en wil het liefst toch vanuit leuk en ontspanning het hem aanleren?!
Succes met je aankomende veulen en dat je er weer bij mag zijn
Anita

Esther schreef op donderdag 19 juni 2008, 11:59:


Ik zal mijn dierenarts nog eens bellen met jouw verhaal over de gel.
Ik ben echter bang dat hij dat, als het een optie zou zijn, wel al geopperd zou hebben.
Enfin, even navragen maar.
Bedankt, Esther, voor je reactie.

Nu weer zoiets raars met Jur. 20 meter van huis af, wil hij nu persé rechtsaf de aanplant in. Rechtdoor de harde weg van 500 meter staakt hij. De oorzaak ken ik wel, de oplossing is altijd even zoeken. Het is zijn karakter, ha ha en dat los je niet op, daar manoeuvreren Tessel en ik zo handig mogelijk mee weg. Andere oorzaken overwegen we natuurlijk telkens, bijvoorbeeld het graasmasker doet hem goed, hij is niet extra hongerig naar gras als we rijden, dus dat kan de oorzaak niet zijn. Zijn hoeven ook niet, die zijn goed genoeg voor draven over het harde.

Jurriën is een gewoon een veelzijdig paard, gehoorzaamheid wisselt hij af met halfjaarlijks een periode van botweg staken. Niet vooruit te branden kan hij daarbij afwisselen met moeizaam te stoppen. Meestal echter loopt hij precies zoals we van hem vragen. Hij is het ideale leerpaard zo,

Maar goed, nu 2 keer al, zit die aanplant in zijn kop en wil hij niet meer rechtdoor. Geduldig en zacht vragen hebben we niet uitgeprobeerd, daarbij verwacht ik uren van slapen op de plek van staken. Met wortelstukjes elk ieniemini stapje vooruit belonen is het al helemaal niet bij hem. Wel vraag ik bij traagheid juist draf wat hem soms er door heen helpt. Nu al 2 keer niet, dan gaat hij achterwaarts. Zijn hoofd zijdelings trekken, ja zacht is dit niet, tot hele rondjes toe, werkte dit keer ook niet. De oplossing die we gevonden hebben en nu toepassen is, het conflict niet teveel laten oplopen en al vrij snel, hem aan het halster pakken en door de fietser langszij meevoeren over het dode punt heen. De hele 500 meter in draf desnoods als hij te traag blijft. Gisteren op de terug weg heb ik die afslag naar de aanplant een keer of 10 met hem zo geoefend en dit doen we telkens totdat hij het accepteert. Hij zal moeten doen wat we vragen, onmogelijk anders met een paard op weg te zijn. Meegaan met zijn wensen, heel graag, maar bij de geringste weigering mee te gaan met mijn wensen. Moet ik hem strak houden dat weet ik wel.

Onbelast naast de fiets gaat wel goed, zijn conditie training gaat vooruit, de gemiddelde snelheid over 10 km klimt op van 5 naar 8 km/uur. Dat zal nog wel 15 km/uur moeten worden, alvorens hij die afstand gemakkelijk in zijn geheel dravend aan kan. Zijn buik is nu wat minder gevuld en Josien heeft hem voor het eerst gereden en hem verzameld gekregen, moeizaam, maar we gaan door.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

lies zondag schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:08:


Ik denk dat de gel helemaal niet valt onder de gekende methodes en er niet aan gedacht wordt. Hij kan contact opnemen over deze methode met de dierenarts die het gedaan heeft Waling Haytema. Het scheelt als het kan, omdat het gewoon op het erf kan en er geen kliniekbezoek aan vast zit. De krammetjes zou ik niet voor kiezen, die vielen er akuut weer uit. De gel werd in het ooglid gespoten dat bolde daardoor op en het ooglid krulde terug, ze heeft er nooit meer last van gehad. Het was ook niet duur herinner ik me nog.
Sneu he voor die veulens, ik weet niet of jouw veulen al goed halstermak is, ze krijgen daarna een dag of 10 meen ik nog 3 maal daags antioticazalf in het oog, dat is een behoorlijke klus met zo'n veulen. Bret was nog niet halstermak, e was maar een week oud, we moesten dus echt met zijn tweeen zijn om die zalf er in te krijgen. Na een operatie zal hetzelfde verhaal tellen denk ik met de nazorg.
Succes in ieder geval ongeacht welke methode er wordt gebruikt.

belinda defraene schreef op donderdag 19 juni 2008, 9:47:


paarden die gestolen zijn kunnen niet verkocht worden

Keep on dreaming !!

Chipke opzoeken kleine verdoving , chipke deruit ,ander chipke derin en poef paard is van eigenaar/papieren en oorsprong verandert en kan met een gerust hart de grens overgesmokkeld worden .

Controle bij slachtuihuizen is om mee te lachen , aan de meeste paardenkunnen ze zowiezo al niet aankomen eens ze het bloed en de dood hebben geroken dus ze gaan echt hunleven niet riskeren ! Je zou is moeten weten hoevel gestolen paarden er naar slachthuizen vlak over de grens worden gebracht !!!!

Esther schreef op donderdag 19 juni 2008, 10:32:


Zou het toch niet verstandig zijn om het veldje van de buurman af te maaien en het maaisel op te ruimen. Dan kan het zaad zich niet verspreiden. Als volgend jaar de planten weer opkomen zouden ze in het rozetstadium met gif gespoten kunnen worden.

Als er geen eigenaar is die hiervoor is aan te spreken, zou ik naar de gemeente (in NL tenminste) gaan.

Bij ons staan de wegbermen er vol mee en het duikt ook zo nu en dan bij de buurman op. Ook daar halen wij het dan weg. JKK bij de buurman is echt te dichtbij. De dichtbij gelegen wegberm maaien wij zelf regelmatig. Staat vol met bezemkruiskruid en de gemeente hier beweert dat dat niet giftig is. Mooi wel dus...!

Moniek

Sieta schreef op dinsdag 17 juni 2008, 17:53:


Het gaat niet zo goed met Indy. Ze is lusteloos, sloom, ze voelt zich duidelijk niet goed. In ieder geval eet ze nog wel. Ze had gisteren geen zin in een kleine wandeling en bleef halverwege met een vragende blik staan: ze wilde naar huis. Thuis aangekomen ging ze op stal staan om in een hoekje te suffen.

Indy is ook nog steeds onder behandeling vanwege de misstap met rechts achter. We hebben nu 3 weken lang elke dag gewandeld. Haar SI gewricht heeft helaas een vreselijke klap gehad, waarschijnlijk fataal. De therapeute is dinsdag voor de tweede keer geweest en vond haar wel beter lopen, ze maakt de stap rechtsachter beter en de achterhand beweegt weer beter mee. De komende 6 weken mag ik alleen met haar wandelen, ze mag niet draven of galloperen, rijden is uit den boze. Daarna kijken we weer of er nog iets te redden valt.

EN DAT ALLES DOOR ZO'N STOM GAT IN DE GROND WAAR JAN EN ALLEMAN DAGELIJKS LANGSKOMT EN NOG NOOIT INGESTAPT IS. IK SNAP HET NIET, WAAROM MOET ZIJ ER ZO VAN LANGS KRIJGEN........

Bah.....ik heb het momenteel helemaal gehad. Alles komt weer tegelijk. Ik hoop dat tenminste de uitslag van de bronchoscopie vanavond meevalt.

Monique