Boully is een fjordenruin van ca. 20 jaar oud, die sinds zaterdag 7 juni van ons is.

Info van de vorige eigenaars, die hem acht jaar hebben gehad; hij heeft bij hen geruime tijd op ijzers gelopen, maar was daar sinds ca. een jaar vanaf. 3 Weken voor wij hem ophaalden is hij bekapt door een hoefsmid.

Wat zagen wij aan de hoeven, één week voor we hem ophaalden. De hoeven waren vooral in de hielen lang en geflaird, bij verschillende kwartieren was er een flink stuk weggebroken, de buitenhoefwand was met een grove rasp bewerkt. De zolen waren redelijk hol (misschien gesneden), de steunsels waren erg lang, de stralen waren bijgewerkt.
Boully liep die dag erg stijf, waarschijnlijk doordat hij lang had stilgestaan. Op het asfalt/verharde liep hij korter dan in de bak.

De eerste week heb ik niets aan de hoeven gedaan. Ik wilde eerst zien hoe e.e.a. zich ontwikkelde en hoe Boully liep. Hij heeft vrijwel iedere dag in de bak gelopen en 3x is hij een rondje (5 km) langs de weg geweest, 2x aan de hand, 1x onder het zadel. Verder loopt hij dag en nacht buiten met een verharde (schuil)stal.
Na deze week zijn bijna alle hielen tot vrijwel zoolniveau afgesleten, zonder dat ik veel slijtage aan de tonen zie, de flairs zijn verdwenen. Gisteren heb één hiel (RA buitenzijde) met de rasp op gelijk niveau met de binnenzijde gemaakt, scheelde een paar mm. Verder een kleine mustangrol gemaakt (buitenhoefwand is heel dun), ik heb kwartierboogjes gemaakt waar nodig en ik heb de steunsels met de zool gelijkgemaakt.

Boully loopt op een zachte ondergrond zeer ruim in stap, in draf verkort hij. Op een harde ondergrond loopt hij ook in stap kort. Hij lijkt niet echt gevoelig, want houdt er wel constant een flink tempo in. Op scherp grind/stenen is hij duidelijk gevoelig.
Ik vraag me af waar dat verkorten van komt. Is dat nu toch pijn in de hoeven of zou het door iets anders kunnen komen. Hij is ontzettend gespierd in de achterhand, heeft veel voor een hele zware kar gelopen. Zou dat trekken van een zware last ook niet voor de verkorte gangen kunnen zorgen?

Verder vraag ik me af waarom een hoefsmid de buitenhoefwand met een grove rasp bewerkt. Zou dat kunnen zijn om het model van de hoef er meer standaard te laten uitzien en dat bijv. halverwege de hoefwand wel al dikker is, dat daar de bekende groeiribbel zat (nu dus weggeraspt) van het van de ijzers afgehaald zijn? Je kan de groeven van het raspen nog steeds zien.

Els.

ik begrijp eigenlijk nog steeds niet waarom een paard aan de loodlijn moet lopen. Ik heb hier nog geen één paard in de natuur zo zien lopen, waarom gaan wij er dan een geforceerde houding aan opleggen? Kunnen we dus dan nog spreken van de term paardnatuurlijk?? We kunnen een paard toch ook actiever laten lopen zonder de constante druk aan zijn hoofd?!
Ik blijf het niet juist vinden...
stel je eens in de plaats van je paard: je wordt constant tegengehouden aan je hoofd, maar je krijgt been voorwaars te gaan.
Toch tegenstrijdig niet?

En aan Eddy: op dat ander topic zei je van de strakke teugel dat dit kwam omdat die motoren enzo er waren.
Maar dus een gedachtegang: je paard was bang en wou weg, dus wat doe je, hem strak vasthouden. Want als je hem niet strak vasthad dan was hij weg zeker? Dus dan is je paard toch nog niet gewoon aan die tractordingen!! Op zo'n momenten is het juist belangrijk los te laten. Want als je strakke teugels houd, duid je zelf dat het gevaarlijk is. Was een tip van Eva, en juist op de gevaarlijke plaatsen niet te de teugels aannemen stelt je paard gerust!! En ik moet zeggen het is een zeer goed werkende methode!!!

Dus ik snap nog steeds niet waarom je juist die strakke teugels houd?? want als je paard niet bang is of niet weg wil, dan gaat ie toch lekker bij jou blijven en niet wegrennen en dan heb je die strakke dingen niet nodig
Tot hier mijn bedenkingen
Charlot