Wat ik me nu afvraag is waar kwam die diarree vandaan? Wat dat achteraf gezien niet "simpelweg" van de pijn + de stress die dat met zich mee bracht.
Tsjonge, wat een oetmeloenen zeg!! Pijnstilling vergeten...... Grr

Wens jou, je vriend en je 'vrouw' heel veel sterkte en succes. Hopelijk mag ze zeer binnenkort weer naar haar eigen plek, waar ze hoort.

Herman schreef op donderdag 5 juni 2008, 10:52:


geitenwollensokken

loes

Geertje schreef op zaterdag 7 juni 2008, 8:08:


Oh jee Geertje! oeps .. zo had ik het nog niet gezien..
ok! ... .. ok! .. bedankt in elk geval!
Ik ga het ter harte nemen!
Myriam

Aafke schreef op zaterdag 7 juni 2008, 8:29:


Nee de diarree was een reactie op de operatie en de anibiotica geweest, en de stress kan dat verergeren. Het was ook geen gewone diarree hoor, het spoot eruit als water, net een brandslang ofzo, was ook weinig tot geen mest in te bekennen. De bacteriën in haar maag en darmen zijn daardoor niet meer in balans, waardoor verkeerde bacteriën de overhand hebben kunnen nemen en de goede bacteriën ver te zoeken waren. Vandaar ook (denk ik) dat ze pas herstelde toen ze een aantal keer die maag/darm inoud van Janneke kreeg. Daarvoor reageerde ze namelijk niet op de medicijnen en ging ze eerder bergafwaarts. Ze at ook niet meer. Ook toen ze andere antibiotica gaven reageerde ze niet snel genoeg.

Lieve mensen heel veel plezier allemaal vandaag en morgen! Ik baal er onwijs van dat ik niet kan komen! Dus genieten zullen jullie!

Sieta schreef op zaterdag 7 juni 2008, 9:04:


Idd, wens jullie heerlijke dagen toe! Geniet ervan. Vind het ook jammer niet te kunnen komen (lukt helaas niet) Had graag een aantal PN-ers willen ontmoeten in levende lijve. Plus natuurlijk de dag (met name zondag) op zichzelf.

Sieta schreef op zaterdag 7 juni 2008, 8:58:


Ok, was ook zomaar een gedachte hoor. Wat overigens een heerlijk beestje om te zien. Janneke, wat een mooi koppie! Zou haar zo in m'n 'broekzak' willen stoppen om mee te nemen.

Spirithorses schreef op vrijdag 6 juni 2008, 19:28:


Hey Pien,

Bedankt voor je aanbod, vind het heel lief dat je eraan denkt, maar als ze op een weitje mag dan heb ik haar het liefst hier op de pensionstal zodat ik er elke dag heen kan. Als ze zo ver weg staat kan ik er bijna niet meer heen, helemaal niet nu het openbaar vervoer staakt.
Ik krijg vandaag de arts weer te spreken, over wat hij van plan is, hoe lang hij vindt dat ze nog moet blijven. Verband verwisselen en de wond ontsmetten kan ik zelf ook wel. Zij kijken ook maar 1 keer per dag naar de wond dus hebben een infectie niet sneller door dan ik (dat blijkt uit alles wat er is gebeurd ook wel).
Wat infectiegevaar betreft kan ze beter in de wei staan dan in een stal (hoewel ze hem erg mooi schoon houden moet ik toegeven). Maar die stal is vooral behoorlijk geestdodend, daar gaat het me het meest om.
Ik heb veel over de revalidatie van griffelbeenbreuken gelezen, en overal hebben ze het over stalrust en twee keer 15 minuutjes stappen. Weet niet wat mijn arts van revalidatie op de wei vindt. Hoe dan ook, ik mag de behandeling onderbreken wanneer ik wil.

Aafke schreef op zaterdag 7 juni 2008, 9:14:


Ja wel he Ik dacht stiekem al, das een leuk maatje voor op de wei. Ze verdient het om daar weg te mogen. Maar goed, ik wil alle zielige pony's wel meenemen.. en het ligt niet echt in mijn financiële vermogen.

Sieta schreef op zaterdag 7 juni 2008, 9:16:


stalrust zal wel betekenen niet veel belasting van dat been maar misschien is een kleine afgesloten padock te vergelijken met stalrust en toch leuker??
grtjes Myr

Aafke schreef op zaterdag 7 juni 2008, 9:12:


... En zondag wordt het droog weer, met véél zon en allemaal stralende mensen.
KOMEN KIJKEN IS DE BOODSCHAP.
Dit is géén oproep, dit is een bevel
______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord

Herman schreef op zaterdag 7 juni 2008, 0:35:


Ik vind het heel moeilijk. Aan de ene kant denk ik, JA je hebt gelijk, ík heb haar gevonden, ík wist dat ze zich niet lekker voelde de avond ervoor, ík moest haar vinden met een verstopt infuus, ík wist dat dat been niet goed ging, ík wist wat ze wel en niet wilde eten, enzovoorts. Ik zal het dus het eerst merken als er iets niet oké is en ze voelt zich véél fijner als ze daar niet meer hoeft te staan.
Maar aan de andere kant.. ik durf haar ook niet zomaar mee naar huis te nemen en de behandeling af te kappen. Ik heb ook geen idee welke arts nou welke fout heeft gemaakt. Het is niet de taak van de chirurgen om de paarden op stal in de gaten te houden, dat is de taak van de dierverzorgers. Zij hebben doorgegeven dat ze pijnstilling moest hebben aan de afdeling inwendige ziekten.. maar daar heb ik wel 4 artsen gehad. De medicijnen geven wordt door de studenten gedaan.. het infuus verwisselen door studenten en dierverzorgers met een medische bevoegdheid.
Ik heb er minder verstand van dan de chirurgen die hier jaren voor hebben geleerd en al jaren ervaring hebben, en veel ervaring hebben met griffelbeenbreuken, omdat het zo vaak voorkomt. Ik heb ook de wond nog niet gezien. Ik kan daar dus geen oordeel over geven. Zal vandaag eens overleggen over thuis revalideren.

Sieta schreef op zaterdag 7 juni 2008, 9:16:


The power of the mind Sieta , bepaald hoe snel of hoe traag iemand revalideert !Geef haar een reden om te vechten .Als het van een Traditionele DA afhangt wordt het paard nog gedoemd tot één a twee maanden stalrust !!