stumperd schreef op vrijdag 6 juni 2008, 15:58:
> Patchouli schreef op vrijdag 6 juni 2008, 15:43:
>> Gossie, lees het nu pas allemaal, durfde op je oudere berichten
>> niet eens te reageren, maar nu dus wel!
>> Wat heerlijk dat ze het moeilijkste gehad heeft, stap voor stap
> niet waar hun maatje blijft.
> Ben zeer benieuwd??.
>
> Groet Conny
Stond Sieta maar 'thuis'
dat is een droom!
Ze staat op een pensionstal, en heeft daar nu één maatje. Jesper. Dat is dan ook meteen niet zomaar een vriendje, die ken ze al bijna 5 jaar, en daar is ze écht gek op, zo'n beetje het enige paard wat ze ooit vertrouwd heeft, sinds ik haar heb.
Verder had ze wel een beginnende vriendin in de merrie groep, maar ik hoorde vandaag dat die naar een andere stal is gegaan.
Voor de rest was het alleen maar ruzie in die groep, dus verwacht geen reactie van de andere paarden eigenlijk.
Jesper is vooral de eerste dagen wel héél down geweest, dus ik verwacht zeker reactie als die twee elkaar weer zien. Ze begroeten elkaar altijd al uitgebreid als ze allebei uit het andere land komen.
Hoe bijgelovig het ook is, ik heb een stuk uit Jespers manen geknipt, haar laten ruiken en in haar manen gebonden. Iets positiefs wat ik over Utrecht kan vertellen; ik had het ergens vastgemaakt, waar het kennelijk niet is blijven zitten, en de volgende dag vond ik het op een andere plek in haar manen terug, vastgeknoopt en wel
Geen idee wie het gedaan heeft, ik verwacht één van de studenten.
Warboel
