Nathalie Lagasse schreef op donderdag 5 juni 2008, 18:49:


Wel, ik sluit me aan bij Nathalie. Wij zijn enkele maanden geleden Apache verloren door koliek. Ik ga ervan uit dat naar een dierenkliniek rijden niet zo vanzelfsprekend is. En de dierenarts denkt dat het paard er niet door komt?
Als het paard verstoppingskoliek heeft... het heeft toch parafine gekregen hé? Als die verstopping is veroorzaakt door een verdraaiing van de darmen, dan is er een point of no return.

Ik dacht dat na zo'n 8 uren het paard niet meer te redden is.

Heeft de dierenarts een "verdikking" gevoeld? Als die van vanachter gezien dan "rechtsboven" zit, is het extra gevaarlijk. Onze "nood" dierenarts was toen onbeslist.

We hebben daarna met verschillende andere dierenartsen gepraat en die zeiden allemaal dat als het daar zit je direct naar de kliniek moet met je paard.

Apache was al in shock en stond te wankelen, die kon toen echt niet meer vervoerd worden...

Belinda, dit is een vreselijke toestand... probeer er toch in ieder geval voor te zorgn dat je paard pijnstilers krijgt.

Sterkte,

Marianne

Lineke schreef op donderdag 5 juni 2008, 10:52:


Ik koop die kokos-olie gewoon in de reform-winkel. (Wordt normaal gebruikt om mee te bakken en braden )
Het is een vaste substantie, maar zodra je het in je handen neemt smelt het en wordt het vloeibaar en kan je het smeren.

T'is trouwens geen wondermiddel hoor. Maar de meeste oliën geven verlichting en zorgen ervoor dat de eczeemplekken vettig blijven. (wat eigenlijk net hetzelfde is als al die commerciële anti-eczeemmiddeltjes doen.) En kokosolie brandt ook niet in bij felle zon.

chantalleke schreef op donderdag 5 juni 2008, 12:24:


Bij ons lukte het met geraspte appel!

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 5 juni 2008, 17:07:


Hoe ligt die piste Eddy?
Gaat dat 1 groot geglibber worden?

Mijn avatar is trouwens ook van de partij.
(Alhoewel, bruin met zwarte manen, nou niet zo verschrikkelijk herkenbaar )
Vanaf morgen huppelt ze daar ergens rond.
(Fingers crossed dat we ze kunnen laden )
Iemand nog last-minute tips?

Nick Altena schreef op donderdag 5 juni 2008, 18:43:


Ik bedoel hiermee dus , geef 1 , 2 of zelfs 3 spuiten appelmoes en dan een spuit met deze oplossing.
Doe er wel altijd een met appelmoes achter aan zodat de herinnering niet bij een vieze smaak blijft.

Allé weeral goed gedaan,
iemand die haar paardje wil verkopen,
iemand die er eerlijk voor uit komt dat het paardje niet bij haar (en haar gezin) past,
en die eerlijk op zoek wil gaan naar een (betere) nieuwe thuis zodat het paardje een beter/ander leven gaat leiden,

Hebben 'we' weeral weggejaagd, waar zijn we toch mee bezig???

Is het dit: tot de dood ons scheidt of je daar nu gelukkig mee bent of niet, of het paard een gelukkig leven heeft of niet, je moet het paard houden kost wat kost: ten koste van je eigen gezondheid, ten koste van de gezondheid van het gezin, ook al is het geluk/plezier ver te zoeken?

Ik heb het al eerder geschreven, maar ik schrijf het opnieuw:
een paard, een mens elk hun eigen karakter, en soms gaan de twee niet samen,
de enige oplossing: lang en ongelukkig leven of op zoek naar een betere oplossing...

Tja het moest van mijn hart,

Groeten,
Liesbet

Eva Saegerman schreef op donderdag 5 juni 2008, 20:02:


Hey maar,

Ik stelde een serieuze vraag,zonder 'uitvinden'?
Waarom zo defensief?

Diestelmans Liesbet schreef op donderdag 5 juni 2008, 20:26:


Liesbeth, ik ben het volkomen met je eens.
het is ieders eigen verantwoording en die onnodige veroordelingen en insinuaties zijn nergens voor nodig, niemand schiet daar wat mee op.
Moest mij ook van mijn hart. Ik hoop van harte dat het paard een leuke plek krijgt waar iedereen goed tot zijn recht komt.

Esther

Diestelmans Liesbet schreef op donderdag 5 juni 2008, 20:26:


Ik vind dat je gelijk hebt Liesbet. En de eigenaar van dit paardje zal vast ook wel verscheurd zijn vanbinnen.

En als niemand zijn paard zou verkopen, dan stonden die van ons hier ook niet...

Marianne

Diestelmans Liesbet schreef op donderdag 5 juni 2008, 20:26:


Mee eens hoor, hoe zou dit nu komen?
Ziet iemand zijn paard als partner? Dan is een scheiding soms beter.
Ziet iemand zijn paard als zijn kind? Dan leef je er mee, hoe het karakter ook is. Ik zie mijn paard noch als een partner, noch als een kind, maar als een dier met een eigen leven, dat bij me is, zolang het bij me is. Dan kan er van alles gebeuren, en alles is goed.

Groetjes, Michiel

Koen Theys schreef op donderdag 5 juni 2008, 20:32:


alst een serieuze vraag was, ok, mijn excuses dan, ik vond je vraag nogal off topic; het ging over "wanneer heb je voldoende controle om met je paard verantwoord buiten te rijden"

Eva Saegerman schreef op donderdag 5 juni 2008, 20:56:


Ik vond dat vertrouwen daar ook een grote rol in speelde.

Sieta schreef op donderdag 5 juni 2008, 15:50:


Wat fijn dat er al twee monsters negatief zijn op salmonella!! Ik hoop dat ze echt uit de isolatie mag. En wat kan ik me je machteloze gevoel goed voorstellen over dat ze zo karig zijn met de informatie. Is er een tijd af te spreken wanneer je kunt bellen iedere dag?
Pfff wat hadden wij het dan makkelijk met Bret zeg ondanks alle ellende, we konden altijd komen en altijd bellen. Ik blijf duimen voor jullie en hoop dat het allemaal snel achter de rug is en Sieta weer veiligen gezond thuis is

Esther