eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 juni 2008, 12:51:


ik ben het met eddy eens. welke methode je ook volgt het komt er toch altijd op neer dat je een paard zo opleerd dat het jou als vertrouwenspersoon moet zien. als er iets angstig gebeurd moet hij naar jou keren en zien dat jij het ok vind. pas dan is het veilig buiten te gaan.en dat bit dat straft helpt helemaal niet. heb hier ook een, zoals de vorige eigenaars het noemden, fucking crazy horse, awel, sinds ik bitloos rijd is ze al heeeeeel veeeeeel rustiger. heb er nog niks mee aan de hand gehad.

Herman schreef op dinsdag 3 juni 2008, 12:36:


Nee, dat klopt, maar waarom zou ie hem toch zo nu en dan gebruiken dan? Kijk nou eens goed en draai je gedachten nou eens om......


Zelfs het zweepje vertelt iets over zijn kwaliteiten, behalve! als je redeneert vanuit "ik wil iets van een paard" en dan heb je Hempfling niet begrepen.

Karin

Karin Haneveer schreef op dinsdag 3 juni 2008, 13:50:


Hempfling gebruikt zo nu en dan de zweep om richting te geven, nooit om te slaan. De zweep is bij Klaus geen strafmiddel, maar een communicatiemiddel.

Ik kan perfect mijn gedachten omkeren. Alleen, het brengt me niks. Ik kom steeds uit op hetzelfde punt.
Namelijk, dat de zweep nog steeds géén toegevoegde waarde heeft.

Ik héb Hempfling gelezen.
Ik héb Hempfling bekeken.
Ik héb Hempfling toegepast, mét lange longeerzweep zoals hij beschrijft in zijn boeken.
Ik héb er echt veel aan gehad, en het heeft me definitief op weg gezet.
Ik had toen alleen niemand die me kon corrigeren en/of begeleiden.
Ik wéét nu ook dat alles waar Hempfling een zweep voor ter hand neemt, het ook zónder kan. En dàt maakt voor mij nog een wereld van verschil.
Nogmaals, ik heb Hepfling écht wel begrepen.

Probeer jij nu eens hetzelfde ... gedachten omdraaien tegenover mijn zweeploze visie.
_______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord