Piet schreef op dinsdag 27 mei 2008, 21:52:
> Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 27 mei 2008, 14:21:
>
>> Wat ik me afvroeg. Clickeren met paarden staat toch niet
> Een eerste trede van een trap is nooit hoog, maar als je
> honderd treden ziet dan is het al heel anders , toch is
> het verschil tussen de 1ste en 2de niet groter dan tussen
> 99ste en 100ste trede.
Ben ik het helemaal mee eens, snap ik dan. OK. Maar:
> Het feit dat je nu niet verder komt dan voer voorin
> leggen, komt dan ook omdat je niets geleerd hebt van het
> Parelli-trailerlaadplan, anders dan je paard in een trailer
> krijgen.
> Hij heeft je een vis gegeven , maar niet leren trainen
> (vissen)
Holapola!! Dat klopt wel niet. Ik kan met
Parelli meer en meer zelfstandig oplossen, dat is net ook de bedoeling van dat programma (weet jij toch ook wel?), je leert eerst de basisdingetjes, dan wat moeilijker, en al doende merk je dat het allemaal niet meer zo voorgekauwd hoeft te worden, dat je meer en meer zelf je kennis combineert om moeilijker puzzels op te lossen.
Dus daarin verschil
Parelli niet van jou. Ik kan nu wel ongeveer alles (hum hum, nu ja, veel) oplossen met
Parelli, die heeft me echt wel leren vissen hoor. Maar
Parelli is nu eenmaal (nog?
) geen clickeren, dus is het denk ik wel logisch dat ik met clickeren nog niet zoveel kan.
> Mensen die les krijgen van mij, moeten in een bepaald
> stadium zelf gaan bedenken, met het 'gereedschap' wat ik
> ze geleerd heb te gebruiken, ( het basis clickeren en
> timing) hoe ze , welk probleem dan ook, gaan aanpakken.
> Kunnen ze dat, dan hebben ze geen les meer nodig en ben ik
> klaar.
Helemaal mee akkoord dus! Ik heb dus nog niet genoeg clickergereedschap om zelf snel een oplossing te bedenken voor
trailerladen met voerbeloning. Je begrijpt, het
Parelli-laden daarbij is de beloning wegvallen van druk, rust, en knuffels. Dat alles kan je even goed met de achterkant van het paard als met de voorkant. Maar voer moet er toch echt langs de voorkant in...
Duur aanleren zal de oplossing zijn zeker? Via de oefening die ik al begonnen was: luidop tellen en paard mag pas voer nemen als ik goedzo zeg? Dus zodra ze er zo ver in ga als ik genoeg vind, ipv 'goed' te zeggen begin ik eerst te tellen (eerst maar één tel, progressief meer), gevolgd door terminal
bridge 'goed', waarop paard naar achter komt om voertje in ontvangst te nemen. Tot paard er helemaal inloopt én ik tot twintig kan tellen én ik onderwijl kan friendly-en met de achterstang. Pfoe. Zo iets? Of zit ik op het foute spoor. Of zijn er andere oefeningen die ik eerst moet aanleren?
Warboel
