Eva Saegerman schreef op donderdag 29 mei 2008, 16:49:
> stumperd schreef op donderdag 29 mei 2008, 16:05:
>
>> Als ik vroeger mijn oude paardje in de bak losgooide en ik
> weg, ze is niet nieuwsgierig, je paard heeft alleen geleerd dat
> het beter is bij je te blijven anders wordt die opgejaagd. Ik
> zou toch liever een paard hebben dat bij me blijft omdat ie
> graag bij me is. Beetje anders he ...
Hoi Eva,
Ik schreef dit naar aanleiding van dame boven mij die haar paardje niet te pakken kreeg,even in het kort om haar idee te geven hoe een paard denkt.
Jij wilt mij pakken en ik heb geen zin of zo.
Het was niet mijn bedoeling een paard bang te maken en misschien heb jij agressieve vorm van join-up in gedachten.
Met opjagen bedoel ik gewoon paard van mij afdrijven,net zoals ze dat in de natuur ook doen en de eenige manier die een paard van nature begrijpt.
En zoals jij beschrijft ik het eerste verhaal hierboven van Blijde met paard.
Het paard doet iets wat jij niet wilt,net als in de kudde waardoor hij lesje krijgt van de baas om toch te luisteren want buiten de kudde is gevaar!!
Het paard kert terug en bij jou is het vijlig en dat weten ze als je het goed doet.
Gezien bij Klaus Ferdinand Hempfling met witte hengst die hij ook wegstuurt en later naar hem toe komt.
Wat doet hij,hij neemt het paard aan de hand mee en wij weten ook niet waar naartoe.
Er komt dus geen zweep of touw of iets van geschreew aan te pas maar ik loop vlot naar ze toe en laat ze van mij aflopen als ik ze niet zo kan pakken.
(is wel eens nodig als ik die dag dierenarts krijg voor inenten of als ik de hoeven wil doen.)
Ik heb ook mijn werk e.d en kan niet hele dag wachten toe ze uit zichzelf komen.
Ze komen na half rondje stap al mijn kant op als ik telkens wegdraai en ze negeer en lopen zo met mij mee voor wat dan ook (rijden,wandelen,borstelen )nooit naar stal tegenwooordig.
Ben nu in de 40 en het verhaal over de manege,toen was ik 15 jaar en ja ze stonden toen allemaal nog op stal .
Het was echt niet zo dat ze na het loslopen meteen de box inging want vaak ging ik daarna bortelen en buitenrit maken of rijden.
Wij hadden geen wijland en maar 1 paardenbak dus als de lessen begonnen moest je eruit zijn en anders had je een probleem.
Ik vond het van mijzelf heel goed dat ik dat had uitgevonden want in die tijd was er nog niets bekent over join-up of wat dan ook.
En net wat jij vertelde kwam ook mijn paardje likkend en smekkend gewoon naar mij toe en ik pakte haar dan beet want ze moest de bak verlaten .
Ik heb altijd hele goede band gehad met dit dier die mannenschuw was en eigenlijk alleen mij vertrouwde want kon er niemand normaal op laten rijden want dan moest ik ervoor lopen anders stond ze stil.
Heb haar tot haar bijna 30tigste jaar mogen houden .
Hoop dat dit duidelijker verhaal is.
Groet Conny
Warboel
