Wil schreef op donderdag 29 mei 2008, 14:04:


Wil, ik gelooof niet dat een paard van nature een dunne zool heeft, daar is geen enkele reden voor. Het hoefbeen is hol , de zool volgt het hoefbeen en normaal gesproken zal hooguit een klein randje zool de grond raken. Een paard wat af en aan bevangen is kan nooit een hoefbeen hebben wat ijzersterk verbonden is met de hoefwand.
Een zool die door het gezakte ( als we het even vanaf de onderkant bekijken) hoefbeen naar beneden gedrukt wordt zal nooit dik worden. Kan niet, want dat slijt eraf door dat platpootje.
Piet

My Best Whisper is a Click

hann schreef op donderdag 29 mei 2008, 14:18:


Hanneke je zou ook eens een mail kunnen sturen naar Cedric Courke (even zoeken naar zijn mailadres in de ledenadministratie) , onze onvolprezen mensentandarts met paardentanden als nevenhobby ( hij heeft ze zelf niet, maar behandelt de paarden van sheiks enzo) uit Dubai. Elk advies wat je van hem krijgt is gespeend van eigenbelang, hij komt niet overvliegen om de paarden van je paard te doen
Zal zeker de moeite waard zijn!

Piet

My Best Whisper is a Click

Sylvia JJ schreef op donderdag 29 mei 2008, 14:39:


Er zijn schoenen waarin je pads kunt doen als het zo erg is dat je paard ook op gewone schoenen niet kan lopen, varierend van zacht naar harder. Waarmee je de voeten op straat kunt trainen. Druk en ontspanning na elkaar betekent groei.
Piet

My Best Whisper is a Click

Zoe Veurman schreef op donderdag 29 mei 2008, 16:16:


Het verschil tussen de Bombita en de sidepull met neusdeel van touw is dat het touw-deel harder inwerkt dan de Bombita. Het is namelijk dunner dan de vrij dikke Bombita en dus wordt inderdaad de druk over een veel kleiner oppervlak verdeeld. Maar de Bombita bestaat uit een gevlochten leren in mekaar gedraaide neusriem om een stalen kern, deze Bombita is ook niet echt flexibel.
Het touw van de touw SP is overigens dik stug en iets buigzaam touw met een harslaagje waar geen stalen kern inzit, het schuurt wel soms nogal over de neus van het paard als deze geen bitloos hoofdstel gewend is, tenzij je natuurlijk niks met die teugels doet, maar dan zou je zo'n touwding ook weer niet hoeven te gebruiken als je paard dusdanig braaf luistert. :)* Wij verkopen ze wel hoor, maar dan meestal met een bontje eromheen tegen het schuren.

Ik heb persoonlijk het meest met de rawhide ronde neusriemen of de gewone platte leren. En dat stuk training

Groetjes, Pien

Nick Altena schreef op donderdag 29 mei 2008, 18:52:


Hij/zij geeft er gehoor aan ja of nee, zij beslissen dat (tenzij er iets wel moet in HUN belang, dan beslis ik voor hen)
Als ze hun eigen gang gaan zoek ik wat ik "verkeerd" gedaan heb. Was mijn intentie niet de juiste, was mijn aandacht niet 100 % daar, waar zat mijn ademhaling, heb ik iets over het hoofd gezien bij het paard, was het wederzijds contact er wel op het moment van vraagstelling en zo kunnen er nog wel 100 vragen door mijn hoofd lopen.
Ook mijn paarden stellen vragen trouwens en daar ga ik vaak in mee, het kan niet van 1 kant komen, dan krijg je ook geen WILLEN.



Ow, oke, zo had ik dat wel opgevat inderdaad


Nee dat klopt, ik wil niet het gevoel hebben gestuurd te worden en als ik iets WIL doen hoef/wil ik daar ook geen beloning voor.
Dat wil niet zeggen dat dat voor anderen (of andere paarden) anders kan zijn.


Afwassen? Koken?



Zie boven, er zijn zoveel dingen die ik me afvraag.Tis meestal "maar" een kwestie van de juiste vraag te vinden


Ik denk dat paarden uit ervaring! wel weten dat ze overvraagd gaan worden.
Pas als de ervaring daarna anders wordt, hoeft ie er niet (meer) tegenop te zien.

Karin

Het is inderdaad niet echt leuk dat door dit voorval nu weer meer mensen gaan denken dat weidegang "gevaarlijk" is voor hun paard, maar als ze er zo over denken, dan wil dat veel zeggen over hun kennis van en sympathie voor paarden spijtig genoeg, alsof een paard op stal nooit iets voorheeft, als die dan eens een keertje buitenkomt en zich bezeert door in het wild rond te springen van overtollige energie, dan hoor je meteen weer: zie je wel dat mijn paard weer iets heeft door naar buiten te gaan. Dat is voor mij nu het moeilijkste van heel het paardengebeuren se, zien hoe mensen met hun domme kop hun paarden opsluiten, ze kapot rijden, behandelen als een pleziervoorwerpje enz enz. Niks aan te doen, hopen dat er alsmaar meer mensen anders over gaan denken.
Nog veel beterschap voor je paardje!
Sibyl

Piet schreef op donderdag 29 mei 2008, 18:40:

Onvoorstelbaar dat je dergelijke probleemhoeven in handen wil stoppen van doe het zelvers. Je hebt vorige keer al duidelijk gemaakt dat je zelf nog niet zo verdiept hebt in de problematiek van hoefbevangenheid, maar ga nu aub toch niet de eigenaars van hoefbevangen paarden adviseren om zelf te gaan bekappen.

Zoveel reactie op het zweverig gedoe van anijs, pareltjes, readers ... maar als het over bekappen gaat kunnen de zotste verhalen gewoon voorbij komen, zonder enig commentaar...

Fred.
--
www.cabcalor.be - Hippopodist
Hoefkliniek

Eva Saegerman schreef op donderdag 29 mei 2008, 18:43:


Weet je wat ik denk? Als ik Queenie gewoon had laten doen, dan was ze ook blijven staan. Heb dat eerder op de wandeling paar keer toegelaten. Hier voelde ik al van ver aankomen dat Maia en Beer gingen stoppen(en Queenie dan ook want voelde ze al wat vertragen) en je ziet ook dat ik wanneer ze een fractie van een seconde stopt m'n been aanleg om ze weer voorwaarts te vragen. Had ik dat niet gedaan, dan hadden we er weer op koffieklets gestaan voor effe.

Ik denk dat het ook wel veel afhangt van de ruiter die erop zit.
Volgens mij zou Maia met wat meer overtuigingskracht ook wel voorwaarts gaan, net zoals Queenie.

Onder het zadel/aan een touw blijft nog altijd een andere situatie dan paarden die elkaar leiden in de wei.

Piet schreef op donderdag 29 mei 2008, 18:57:


Nee Piet, dacht het ook niet. Bij Chaser kwam het door veelvuldig uitkappen van de zool. En natuurlijk door de hoefbevangenheid... wat ik toendertijd nog niet begreep.
Enne.... Chaser heeft zelfs BOLLE zolen gehad he?

Zelfs met hoefijzers eronder raakten zijn zolen dan nog steeds de grond. Vandaar dat hij op het laatst ook steeds beroerder ging lopen, ondanks de prachtige ijzers.
Dat begrijp ik NU, toendertijd wist ik ook niet beter...

Enne... zelf zou ik ook geen 20-jarige op ijzers zetten! Maar da's ene ander verhaal.
Het is niet goed, dat weten we allemaal.
Maar daarom begrijp ik haar verhaal nog wel....

Wil.

Piet schreef op donderdag 29 mei 2008, 18:57:


Dat klinkt logisch, maar kan het niet zo zijn dat bij dit paard genetisch bepaald is dat hij dunne zolen heeft? Het zou natuurlijk om een mutatie kunnen gaan die verhinderd dat het paard dikke zolen kan vormen of opdracht geeft tot het maken van dunne zolen. Maar dan nog... de achterhoeven van het paard zijn wel ok. Dan is de Darwin-theorie dus uitgesloten. Hmm.

Ik weet ook niet waarom het paard geen goede zolen ontwikkelt, maar beslag lijkt me allerminst een oplossing. Door verminderde doorbloeding zullen de zolen alleen maar nóg slechter worden. Kan het paard niet gewoon 24/7 met hoefschoenen lopen aan de voorvoeten als dat de gevoeligheid ondervangt? Maar ook dan zullen de zolen geen "eelt" ontwikkelen. Moeilijk hoor. Ik vraag me af of de bekapping dan wel goed uitgevoerd is. De zolen zouden toch beter móéten worden zodra het hoefbeen weer goed gehecht is aan de hoefwand, of niet soms?

Piet schreef op donderdag 29 mei 2008, 19:14:


Dat een voet niet groeit met pijn is m.i. niet juist! Hoe kun je anders de bekende eendensnavels aan de hoeven zien? En de traumaringen?
Het zal misschien langer duren als een gezonde voet.
Getraumatiseerd weefsel, zoals jouw paard z'n zolen... zullen toch eerder de neiging hebben om NOG harder te gaan groeien?
Logisch dat hij zoolkneuzingen heeft... en gevoelig loopt. Door de dunne zolen voelt hij immers alles?

Nogmaals: mijn 18-jarige zal nooit feilloos over stenen lopen, nooit een rock cruncher worden. Dat is geaccepteerd en daar handel ik naar.
Ik ben gewoon al heel blij dat ik een paar jaar geleden besloten heb om helemaal te stoppen met al die ijzerzooi..... neem maar van mij aan dat dit paard echt niet meer geleefd zou hebben als ik er nog een paar maal ijzers onder zou hebben laten slaan.
Echt niet....

Dus ik weet heus waar je het over hebt....
En die pads hebben veel mensen op dit forum in hun hoefschoenen... paarden vinden dit heerlijk! Ze werken echt super hoor!
Chaser kon in het begin ook echt niet op harde schoenen lopen zoals de toenmalige Easyboot..... Maar met de dikkere en meeverende Smitjes.... liep hij normaal!

Misschien toch blijven zoeken... want eerlijk gezegd vind ik dus een paard van 20 jaar nog niet oud.....

Groetjes,

Wil.

Vicky Verreycken schreef op donderdag 29 mei 2008, 21:09:


Ik ook !

Vicky Verreycken schreef op donderdag 29 mei 2008, 21:09:


neen idd is Liske cooler dan de leider buiten en evenwichtiger.
Myr

hoi ben net weer terug uit het ziekenhuis en heb met een nefroloog gesproken over kalium natrium fosfaat en vitaminen. Het enige wat je een mens of dier teveel kunt geven zijn de vitaminen die niet oplosbaar zijn in water maar in vet. Geloof de A B en nog wat. vraag ik na. Hij zij dat de lieve heer voor ons nieren in ons lichaam heeft gebouwd met dus de reden dat kalium fosfaat en alle andere stofjes worden afgebouwd als er teveel in het lichaam zit. Je plast ze weer uit. Dus het voeden van kalium arm of bang teveel fosfaat is dus onzin. Tenzij je een nierprobleem hebt. een tekort is alleen te zien aan een bloedbeeld. Ik probeer het meer uittedokteren dus als ik meer weet meld ik het. Groetjes Heidy

Eva Saegerman schreef op donderdag 29 mei 2008, 13:45:


Ik gebruik het heel wat aangenamere kruidnagel kooksel (en een nachtje laten staan). Ook hier besproken en ruikt heerlijk. En genot om zo op je paard te zitten
Hij werkt prima tegen dazen, alleen niet lang, ik schat een half uurtje tot een uur.
De fles dus mee in de zadeltas en indien nodig opnieuw opsproeien, ook geen ramp, vind ik.

Groetjes, Michiel