Eva Saegerman schreef op donderdag 29 mei 2008, 10:50:
>>>>
> Ja absoluut mooie bijdrage
> Jij herkent dus wel dat sommige paarden onderscheid maken in
> waar "men" loopt tov het paard (positie dus) maar anderzijds
> denk je dat dit eerder toe te wijden is aan inentie van "men" ?
ja, zoals ik later schrijf denk ik dat ik eerder een onderscheid zou willen maken in sturen en leiden waarbij positie niet zoveel uitmaakt.
En de plek van benadering die wel uitmaakt.
> Ik ben er ook 100% zeker van dat de intentie die jij bedoelt
> ook hetgeen is wat ik wil omschrijven, alleen noem ik het
> energie en Blijde eerder overtuiging; het ligt zowat in de
> zelfde lijn: intentie, bedoeling, aandacht, energie,
> overtuiging, allemaal geestelijke invloeden.
Ja, ik ben ervan overtuigd dat uiteindelijk geestelijke invloeden het belangrijkst zijn, je lichaam of het aflezen van andersmans lichaam is alleen maar een hulpmiddel.
Zo werkt dat voor mijzelf ook.
> Dus voor jou is dat én ook de lichamelijke invloeden zoals
> positie, duidelijke lichaamstaal, uitstraling, enz van belang.
> OK, ik ben het eens, maar dan nog stel ik me de vraag...
> Als persoon ben ik zus of zo, heb ik die of die uitstraling,
> energie in mij, enz
> Toch lijkt het bij Maia een totaal andere invloed te hebben als
> bij Queenie.
> Gevoeligheid van de positie waar ik sta tov subtiliteit van
> lichamelijke invloed.
Ik weet niet of je dat aan positie kunt wijden, soms komt energie gewoon niet overeen. Dat wil niet zeggen dat je je energie niet aan kunt passen. Ik moet bij al mijn paarden een andere vorm van energie, lichaamstaal, uitstraling gebruiken. Waarbij de een mij makkelijker afgaat dan de ander, dat wel.
En ik moet ook eerlijk bekennen dat er paarden (of mensen) zijn die zover niet overeenkomen, dat ik daar "niks mee kan" of wil, maar ook dat kennen we denk ik allemaal.
Het maakt al verschil hoe en met welke energie iemand je een hand geeft. Tis eenzelfde hand, maar de energie die ermee gepaard gaat, zegt pas iets.
Ok samenvattend:
> ik geloof nu dat er types paarden zijn die eerder vooraan in de
> kudde lopen en geleid willen worden door de leidende merrie en
> daartegenover kuddeleden die achteraan vertoeven en eerder de
> types zijn die gestuurd willen worden door de hengst.
Dat is bij mensen niet anders
> Dat vaststellend maakt dat ik me afvraag of dit het verschil
> zou kunnen maken waarom sommige paarden geheel anders reageren
> op clickertraining; de ene zo enthousiast, onderzoekend en van
> geen ophouden weten (Queenie) en de andere die slechts wakker
> wordt als er wat leidoefeningen aan de gang zijn en pas dan
> lijken door te hebben dat die mens daar in de wei dan toch meer
> betekenis heeft dan een rondlopende boom.
Hmmm, als ik hier kijk is er maar 1 die klikkeren leuk vind en er enthousiast over is (en die is wat autistisch dus daar kan ik me dat goed van voorstellen), de 2 hoogst in rang staande die mij toe lijken te roepen: doe effe normaal!
mijn andere merrie doet 5 keer mee en dan is de interesse wel weer weg.
Maar om heel eerlijk te zijn, ik wil zelf ook absoluut niet geklikkerd worden
Karin
Warboel
