Christel Provaas schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:02:


Hoi Christel,

Ik heb al eens eerder met jou gamaild geloof ik over onze pardenkleuren.
Ik had vroeger valkkleurige Welsch K pony,grote maat en die was geboren isabel,ook op stamboekpapier als isabel omschreven.
Heb fotootjes bij haar moeder die ook isabelof palomino was in een gele kleur.
De vader van mijn paardje was blauwschimmel Arabier en mijn pony werd valkkleurig maar werd valse valk genoemd omdat haar huid donker was en die moet bij echte valk geloof blank zijn.
Als ze in de ruitijd was kreeg ze naar mate ze ouder werd een donker masker en bij de schoft in dezelfde kleur ook vlek en de kont werd met dezelfde kleur appeltjes bedekt.
Haar benen waren in de winter geelkleurig zoals de huid en in de zomer had ze lange zwarte benen.
Geen aalstreep of wildstrepen.
Er werd mij verteld dat door kruisingen met Arabieren veel oerkleuren meekomen en dat de schimmelkleur van de vader de aparte tussenkleur bepaalde?.

Groet Conny

Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:13:


Wat grappig wil,lijkt me leuk gezicht zo.
Hij heeft wat om handen en zal zich niet snel vervelen denk ik.

Groet Conny

Karin Haneveer schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:14:

Ja absoluut mooie bijdrage
Jij herkent dus wel dat sommige paarden onderscheid maken in waar "men" loopt tov het paard (positie dus) maar anderzijds denk je dat dit eerder toe te wijden is aan inentie van "men" ?
Ik ben er ook 100% zeker van dat de intentie die jij bedoelt ook hetgeen is wat ik wil omschrijven, alleen noem ik het energie en Blijde eerder overtuiging; het ligt zowat in de zelfde lijn: intentie, bedoeling, aandacht, energie, overtuiging, allemaal geestelijke invloeden.
Dus voor jou is dat én ook de lichamelijke invloeden zoals positie, duidelijke lichaamstaal, uitstraling, enz van belang.
OK, ik ben het eens, maar dan nog stel ik me de vraag...
Als persoon ben ik zus of zo, heb ik die of die uitstraling, energie in mij, enz
Toch lijkt het bij Maia een totaal andere invloed te hebben als bij Queenie.
Gevoeligheid van de positie waar ik sta tov subtiliteit van lichamelijke invloed.
Queenie loopt het liefst achter me en volgt me, zelfs in een vette graswei van 1ha (niet altijd hoor alsof ik haar wel ergens zal heenbrengen waar t leuk vertoeven is. Ze lijkt daarbij echt op mijn lichaamstaal te letten en te reageren. Als ik tijdens het stappen plots stop en men hoofd naar beneden breng dan gaat ze mee naar beneden, als ik verderstap ook, enz
Maia dus absoluut niet. Maia kijkt niet op van menselijke aanwezigheid; doet haar echt niets. Behalve sinds dinsdag. We hebben echt een poortje gevonden op haar wél te leiden. Heel subtiele gedreven lichaamstaal ipv geleidde lichaamstaal. Allee ik zie het beide als leiden natuurlijk maar met Queenie is het eerder volgend en bij Maia drijvend.

Ok samenvattend:
ik geloof nu dat er types paarden zijn die eerder vooraan in de kudde lopen en geleid willen worden door de leidende merrie en daartegenover kuddeleden die achteraan vertoeven en eerder de types zijn die gestuurd willen worden door de hengst.

Dat vaststellend maakt dat ik me afvraag of dit het verschil zou kunnen maken waarom sommige paarden geheel anders reageren op clickertraining; de ene zo enthousiast, onderzoekend en van geen ophouden weten (Queenie) en de andere die slechts wakker wordt als er wat leidoefeningen aan de gang zijn en pas dan lijken door te hebben dat die mens daar in de wei dan toch meer betekenis heeft dan een rondlopende boom.

Marleen den Arend schreef op donderdag 29 mei 2008, 9:24:


Kan ik dan ook met mijn tentje komen kramperen?

Is dat kamperen in een vééééélll te klein tentje dan ! !

Karin Haneveer schreef op donderdag 29 mei 2008, 9:21:


Dank je!


Klopt.
Maak het je paard verdomd lastig als ie je niet volgt, en laat de rust terug komen als ie bij je is, je volgt, enz.
Op die manier krijg je een paard dat zal volgen maar omwille van de verkeerde reden. Leiderschap eis of vraag je niet, dat krijg je.
Vaak zie je op demo's dergelijke praktijken. Paard staat in zandpaddock van 20 op 20m en heeft niets om handen. Wordt opgejaagd door "men" en vanzodra paard "ontspant" en bij "men" komt, dan krijgt het die rust.
Monty Roberts en Parelli, ze spelen er allebei mee.


Exact, zoals ik ook met andere woorden zeg hierboven.


Yep
Toe oe oe, auuubbb, ga mee, kom meissie, ...., doe het nu anders moet ik druk op het touw zetten, ik wil dat niet, ik wil je geen pijn doen, want ik ben paardvriendelijk, tooeeee


Voor mij is het dus wel de plek, maar OOK de intentie
Om het simpel samen te vatten:
Sommige paarden worden liever geleid aan de voorhand, andere aan de achterhand. Intentie, en al die andere geestelijke en lichamelijke invloeden, blijven dan nog steeds van groot belang, zeker niet alleen de *positie!*

Herman schreef op woensdag 28 mei 2008, 21:25:


Hoi,ja Herman ik had het al tussen haakjes gezet want voor ruzie moet je op de vuist he!!.
Nou zover komt het gelukkig niet,het maakt het wel spannend om te lezen natuurlijk.

Groet Conny

stumperd schreef op donderdag 29 mei 2008, 11:06:

Met verbale ruzies kan je ook rake klappen uitdelen.
Maar da's natuurlijk niet het doel van dit forum hé.
_______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord