Eva Saegerman schreef op woensdag 28 mei 2008, 11:53:


Ik zat je post nog eens te lezen en ik heb hier nog wel een toevoeging op.
Als eerste wat jij doet als je bij die paarden komt is uitzoeken waar het paard wel of niet benadert wil worden, als ie al benadert wil worden(door een vreemde). Dat heeft voor mij niet zo veel van doen met de plek waaraf een paard geleid zou willen worden.

Wat ik vaak zie bij mensen is dat ze hun paard denken te (willen) leiden door het paard te laten volgen en het paard aversie heeft, niet omdat de plaats niet zou deugen, maar omdat zoals je het zelf zegt: het moet.
Daarin zit geen enkele intentie van leiden. En als die mens dan ook nog nooit bewezen heeft dat zijn "leiderschap" ergens toe dient, tja, dan zou ik ook aversie hebben, dat is niet eens alsof, maar er wordt hen ook echt onrecht aangedaan.
Die paarden laten zich dan meestal wel drijven, maar daarin zit ook heel vaak de intentie van moeten, sturen of je plaats innemen en niet die van leiden. Als je mensen dan vraagt vanaf die positie te leiden ipv te sturen, zie je ook vaak dat dat ineens niet meer gaat.
Wat ik ook vaak zie is het tegenovergestelde, nl een mens wat almaar loopt te vragen, of bijna te smeken of zich zo beleefd opstelt dat paarden daar aversie tegen hebben. Zij willen teveel en richten hun aandacht op het paard ipv hun eigen weg te volgen of het paard nou meegaat of niet.

Dus voor mij is het niet de plek, maar de intentie.

Karin

Vicky Verreycken schreef op donderdag 29 mei 2008, 8:57:


Ik ook . En tis echt niet te doen om een hele dag, laat staan een heel weekend, te laten liggen. We komen zelfs onze titel niet verdedigen komend weekend bij Pien .

Ilona Kooistra schreef op woensdag 28 mei 2008, 19:58:


Hoi Ilona,
Ik heb je even gemaild... zou graag meerijden!

Kan ik dan ook met mijn tentje komen kramperen? Als er plannen zijn voor gezamelijk eten, reken mij dan ook graag mee

Sylvia JJ schreef op donderdag 29 mei 2008, 9:19:


Trouwens nog even ter info: ik had een goede natuurlijk bekapper, mijn paard kreeg voldoende beweging (hij liep in een kudde in een loopstal met paddock en weidegang, dus hij kon de hele dag zelf vrij bewegen en ik had hoefschoenen om hem te kunnen rijden). Hij kreeg goed natuurlijk voer. Wat dat betreft heeft hij dus de goede omstandigheden gehad om het een succes te laten worden... maar helaas.

jan seykens schreef op woensdag 28 mei 2008, 23:02:


Sinds ik een stukje met losse steentjes heb worden de steunsels ook afgesleten. Niet zo kort als een strasserbekapper ze zou willen, maar korter dan de hoefwand.

Zoe Veurman schreef :


Hoi Zoë, de Bombita kwam ooit uit mijn winkel; het is inderdaad een 'stevig' hoofdstel dat je kunt gebruiken bij erg stugge/lompe paarden met een dikke vacht. Wij gebruiken ze alleen nog op onze nooit-echt-subtiel-te-krijgen-en-verder-wel-temperamentvolle Fjord. Zou ik daar een platte leren neusriem voor gebruiken dan trekt ze er wel eens doorheen.

Vooropgesteld dat 'gevoeliger' rijden een kwestie van trainen en communiceren is, maar sommige paarden hebben dat nou eenmaal niet in huis (maar die hebben weer andere voordelen waardoor het toch leuke, fijne en betrouwbare paarden kunnen zijn).

Ik weet niet wat voor paard jij hebt, maar als je een gevoelig en meegaand Warm-/Volbloedpaard hebt is dit hoofdstel niet zo geschikt.

Wat een ronde neusriem betreft; je moet kiezen wat jou aanspreekt en waarmee jij prettig kunt rijden. Wij hebben hier verschillende soorten neusriemen, van plat naar rond. Soms werkt een ronde neusriem lichter, soms een plattere, dat moet je inderdaad uitproberen. Merk wel op dat een platte neusriem de druk meer verdeelt dan een ronde. Dus sommige harde ronde neusriemen werken meer in.

Effe een andere misvatting uit de weg helpen; een rond neusriem rolt niet omhoog over de neus als je de teugels opppakt, in tegenstelling tot wat mensen vaak denken. Hij ligt precies even stabiel als een platte neusriem.

Verder hangt of staat het succes van bitloos rijden met een stuk training en communicatie, maar je moet oook blijven kijken naar welk paard je voor je hebt; er zijn nou eenmaal subtiele en niet-zo-heel-erg subtiele paarden.

Groet, Pien

Sylvia JJ schreef op donderdag 29 mei 2008, 9:24:


Aan de andere kant moet je je eens afvragen of de voeten nu nog de kans krijgen om ooit beter te worden. Het zal beter LIJKEN te gaan, maar de ellende vergroot alleen nog, zonder dat je het merkt. Je hebt er nu symptoombestrijders onder laten slaan Het paard mankeert echter van alles: exceem, regelmatig bevangen.... Allemaal zaken die met de gezondheid van zijn bloed te maken hebben en dit wordt gespiegeld in de kwaliteit zijn voeten. Blijvende dunne zolen? Ik geloof er niet in, ook een zool groeit als hij de kans krijgt.
Ga je nu zeggen dat hij ook met hoefschoenen niet kon lopen?
Dan is het een paard wat eenvoudigweg niet bereden kan worden, omdat zijn voeten in zo'n slechte conditie zijn dat je hem dat niet aan mag doen, of je het nu aan hem ziet of niet.

Piet

My Best Whisper is a Click