Peter Donck schreef op woensdag 28 mei 2008, 21:04:


haha.... (finder vol gejatte foto's!).... niet gemakkelijk.
Ik kies instinctief voor het SUNDOWNER type. Pfff... dat behang!
Wildeside ranch; Picure perfect... goed gebouwd diertje, mooi donker smoeltje.
Geen wit! The Watcher: ook mijn type paard. Prachtig hoofd!
Ramblers Vieuw: eveneens wat vierkanter, geblokter (compacter)type.

De bonten hebben al niet mijn voorkeur. Ik probeer ze in gedachten een effen kleur te geven want al dat bont leidt vreselijk af.
Langer in de ruglijn, niet zulke mooie overgang rug/kont, dus croupelijn, langere halzen, minder zware halzen, hoger op de benen.
Luxer van type, maar beslist niet mooier... als het meer barokke en steviger wildkleur type....
Op de button Alumni staat een merrie, Kid's Azurita Jane... drachtig.
Kijk: da's een paard! Maar als je zegt: daar staat het 'oude' type Andalusier.... zeg ik meteen: dat kan kloppen.... Heel erg kwijlen dit!

Wil

Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 21:45:
Weet je zeker dat het vlekjes zijn, Wil? Bij Buck zie ik nl het volgende elke maand mei (en het leek mij dat Buck en Catcher exact dezelfde kleur hebben):
Aan weerszijden van zijn schoft, zeg maar bij de schouderaanzet heeft ie slechts een maand of zo een donkerbruin behaarde plek, die er nu weer uitgaat. Een soort tussenverharing. Datzelfde zie ik aan zijn onderbenen: donkerbruin haar, dat heel raar met plukken tegelijk uitvalt (nadat de rest van het lijf al geruid heeft) waardoor de benen er een week of twee vlekkerig uitzien. De uitval gaat gepaard met wat fijne schilfers. Dat is nu een dag of 10 bezig en zal eind van de maand klaar zijn, dan worden de lichtere bruine haartjes (maar nog steeds donkerder dan de goudtint) op de onderbenen zichtbaar.
Ook een vorm van tussenverharing zijn de vaal gekleurde haartjes boven op zijn kont, in het model van een spotted blanket. Eind van de maand (pas dan is de verharing compleet) zullen deze er ook allemaal uit zijn en is zijn kont weer egaal goudkleur net als de rest van zijn lichaam, niks meer te zien van spotted blanket. Heeft Catch dat ook?

marianne laenen schreef op woensdag 28 mei 2008, 21:58:


Dat lief arabierke Couscous, is dat dat hevig beestje waarop jij zat tijdens de bitloze wandeling van Eddy? Zo ja, voor wie van jullie twee zou die valium dan geweest moeten zijn Ach het zal je wel Lukken daar bij Pien, toffe mensen genoeg

marianne laenen schreef op woensdag 28 mei 2008, 21:53:


Màaaaariàaaaaaane ! het is 'm niet om die leuke kleurtjes te doen !
het is wat er genetisch achter zit,
de leuke kleurtjes zijn doorgaans eindstations
en mangalargas zijn braziliaanse gangenpaarden
en ook daar duiken sorraia-lookalikes op,
dus in die zin wel interessant,
ook tussen die mustangs zitten "marchadors", gangenpaarden....

by the way, in de usa zijn nog zo'n 24.000 mustangs (free-roaming)
da's eigenlijk heel erg weinig ! maar een zeer diverse genenpool,
veel interessanter dan bv belgische warmbloeden
wie kent de cijfers voor .be en .nl ?

marianne laenen schreef op woensdag 28 mei 2008, 21:58:


Hebben wij meer wijn zondag....

marianne laenen schreef op woensdag 28 mei 2008, 21:53:


Ik ken ze. Er is sowieso een vliegenschimmel.
Hun zijn de buren van de fokker van Catcher. Er worden dus TWH's en Marchadore's naast elkaar gefokt, in Nederland! Grappig he?

Groet,

Wil.

Christel Provaas schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:02:


Haha... wat hebben wij mooie paarden he?????
Ja, schouderaanzetten worden iets donkerder, klopt.
Catcher z'n onderbenen zijn denk ik zwart. Die worden niet lichter meer nu.
Ook niet iets van een tussenverharing gemerkt... niet vlekkerig of schilfers...
Maar, omdat ze 'los' lopen en ik ze soms niet zie, kan ik dat gemist hebben.
Nee, het zijn echt vlekjes! Een soort spots, maar alleen aan de binnenzijde van alle benen.

Ja, goudkleurige honing.....
Oeps... het is nu al donker.... die kont is me nog niet opgevallen!
Ik moest zonet uitkijken voor die kont... want hij was druk schapen aan het opjagen, bokkend natuurlijk. Wat een fun! Hij heeft toch zo'n lol hier!
Staat ie in een hoekje te dutten, dicht bij de schapen... is kennelijk gezellig.
Maar o wee als de onverlaten onder de hekken doorkruipen!!
Ik hoorde ze over het terrein galopperen! Ging niet zachtjes!

Waakpaard.

Wil

Eva Saegerman schreef op woensdag 28 mei 2008, 20:03:


Ik wil wel reageren maar ik weet niet zo goed waarop
Wat ik hier zie is dat volgordes en interakties wel kunnen verschillen, het is voor mij geen vaststaand "feit".
Mijn leider loopt in de wei of voorop of achterop, dat is wat hij bepaalt , daar hebben de anderen niets tegenin te brengen. Buiten wil hij perse voorop,maar als zijn hele kudde niet mee kan, gaat ie het liefst alleen weg.
De volgorde die voor of achter hem lopen in de wei kan verschillen, al zal de hoogst in rang staande merrie nooit vlak voor hem lopen. Degene die de klub meeneemt naar een ander plekje verschilt ook . De ene keer is dat de baas van het spul, maar de 2 merries kunnen dat ook om beurten doen en dan volgt de leider.
Er zijn overigens wel onderzoeken geweest waaruit blijkt dat het helemaal de "hoogst in rang staande" merrie niet is die bepaalt waar er gegraasd gaat worden bv, maar een merrie uit de middelste regionen.

Qua leidwerk herken ik in zoverre iets dat het " de baas" het liefst met zijn hoofd ter hoogte van mijn schouder loopt.
Bij mijn "autist" loop ik voorop, maar dat is meer omdat hij dat gewoon nodig heeft, anders raakt ie "de weg kwijt".
Mijn hoogst in rang staande merrie maakt het niet uit waar ik loop.
Mijn andere merrie heeft al diverse mensen laten voelen en ervaren dat het geen fluit uitmaakt waar je loopt, want positie is voor haar duidelijk niet van belang, zij kan de mens ineens gaan leiden of zich laten leiden zonder dat er van enige positie verandert is, dat voel je bij haar overduidelijk en dat heeft dus niets met positie te maken.

En uiteindelijk denk ik die positie helemaal niet zo belangrijk is als "men" dat wel doet voorkomen, zo ervaar ik dat zelf ook niet met mensen. Mensen kunnen voor of achter of naast mij lopen, het is de intentie en de persoonlijkheid die maakt of ik me geleid voel of mijn eigen gang ga of het gewoon wel prettig vind met die mens mee te lopen.

Ik weet niet of dit de reaktie is die je bedoelde, maar goed, er is wel
reaktie

Karin

Cindy Helms schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:02:


Ja Cindy, Couscous is dat charmante merrietje. Die valium willen we eerlijk delen...

Hier is Couske een schatteke maar in gezelschap... dat is wat anders...
Misschien moeten we maar als laatste vertrekken, dan heeft ze niemand achter haar gat hangen en komt haar shotreflex niet zo naar boven. Ach ja, we zien wel!

Marianne

Peter Donck schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:04:


Geen flauw idee!! Weinig denk ik. Heel erg bedroevend weinig.
Klopt.... mustangs vertonen soms ook gaits.
Ergens komt ook die indian shuffle vandaan!
Er schijnen vroeger, speciaal door de dames, veel meer types gangenpaarden geweest te zijn.... helaas is het in NL grotendeels weggefokt. Net zoals kleurtjes.
Nu komt het weer terug omdat op andere contingenten nog gangenpaarden gefokt worden.....

Sorraia-country is hier. Iets onder Porto, bij de Rio Alva.

Er schijnen hier wel sorraia's te koop worden aangeboden....
Moet ik toch eens op gaan letten!

Wil.

Spirithorses schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:05:


Ha... het komt dan toch nog in orde...

Marianne

Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:01:

Gwenhwyfar bij de merries
Sundowner maar ook en niet op zn minst I'Kkitsi-Peta
maar ook daar jammer van die witte achtervoeten (Sabino)
De kudde is wel een mengelmoes,
maar je haalt er zò diverse types uit
de spaans-sorraias, de choctaw- en chickasawponies (zuidoostUSA) in de bonte,
maar ook Shire, quarter, wat brute/te grove originele appaloosa, Vlaamse,
arabier en zelfs berber
wat mij opvalt is dat àlle bonten echt grover zijn, breder, steilere schouder,
meer beenbehang, zwaar hoofd, kort afhangend kruis, vaak dubbel.
Daarnaast heb je een gewoner rij-type met quarter invloed, korte kop, brede kaken,
dikke kont, kortere benen
(ook appaloosa maar met grovere choctaw erdoorheen, jammer)
En dan vooral het veel geraffineerder sorraia-spaans-portugees type,
dat steeds doorbreekt zelfs in de bonte-kruisingen
slank, lange hals, elegant hoofd (eerder lang dan kort) slanke lange oren,
egyptische ogen, smalle borst, fijn beenwerk, rafterhip,
veel halsbehang, géén te grove staart en amper vetlok
en als er naar speciale gangen wordt gerefereert dan zit je geheid bij dit type.....
hoofdzakelijk de wildkleur mét aftekeningen, maar soms ook gemaskeerd door
bay of black, hier en daar claybank, reddun.....

Peter Donck schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:04:


Ja, ik wéééét dat dat Braziliaanse gangenpaarden zijn, ik heb er ook al opgezeten, fantaaaaastisch! Maar we hebben daar inderdaad Sorraia-lookalikes zien rondparaderen (marcheren)

Marianne

Christel Provaas schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:02:


Buck en Catcher zijn allebei buckskin : dit is bay + 1xcream
dus E.A.cCr
Wildkleur is EEAADD (of afgeleiden bv EeAaDd)
regelmatig zie je bij buckskin dat er toch wildaftekeningrestanten
aanwezig zijn of tijdelijk opduiken, die zie je vooral in het haarwisselen
ook het "appelen" is te wijten aan een ongelijkmatige pigmentatie in het haar,
ongelijke pigmentatie die je bij zowat alle wilde pelzen en vachten vindt,
kijk bv naar tijgerkatten maar ook naar patrijskleurige kippen in hun veren
Als je 't mij vraagt dan is Cream eigenlijk een defekt Dun-gen.

Christel Provaas schreef op woensdag 28 mei 2008, 19:57:

Andere informatie vind je op www.bitloos.be

Nils en Olly