Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 11:26:


hey wil,
ja, zoveel ezels hebben t hier. er is me gezegd dat ik klei, leem niet op de open wonden mag doen. toch dus? dat zou dan nog eens te proberen zijn.

Het verhaal klopt helemaal! Was een heel aparte ervaring voor mij. Had altijd de indruk dat Maia een veel minder gevoelig paard is dan Queenie. Die veronderstelling blijkt helemaal fout te zijn. Maia reageert gewoon op heel andere dingen dan Queenie. Queenie reageerde helemaal niet op het touw dat ik voor mij smeet. Zelfs op haar smijten had haast geen effect. Maia reageerde al van meters afstand. Heel opvallend hoe zij als eerste in de groep reageerd.

Vorige keren waren toch wel een beetje deprimerend. Maia leek echt niet geïnteresseerd in clickertraining. Krijg ik niet direct mijn voedselbeloning? Dan graas ik gewoon lekker door. Het enigste dat ze deed was graag. Nu kreeg ze bijna geen voedselbeloningen en toch zag ik haar geen enkele keer grazen. haar aandacht bleef voortdurend bij mij. En uiteindelijk zocht ze die ook op. Voor mij is het vooral een geruststelling te kunnen ervaren dat ik op andere manier kan werken met Maia.

Wat betreft de energie: valt inderdaad moeilijk uit te leggen maar klopt wel. Ik moest heel hard een evenwicht zoeken tussen niet te overtuigd zijn en toch nog overtuigend. Op een bepaald moment dacht ik: het moet overtuigender. Ik veranderde mijn houding. Maia reageerde daar zodanig sterk op dat ze in galop wegsprong. (bij leidoefeningen moet ik nogal wat doen om haar in draf te krijgen). Ik moest dus toch weer net iets minder overtuigd te werk gaan.

Zeer mooie ervaring die mij veel meer bewust heeft gemaakt van mijn lichaamstaal.

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 28 mei 2008, 13:37:


het is mss wel een allergie maar voor wat? heb hier contact opgenomen met een ezelopvanghuis en die zeggen ook dat t de vliegen zijn. de ezels leven trouwens net als de paarden op hooi tot voor kort. nu stro en pulp. daar ligt het dus niet aan.
als de klei mag op open wonden lijkt me dat nog een idee.
gr en bedankt allemaal voor het meedenken
belinda