Ilse Bartholomeeusen schreef op woensdag 28 mei 2008, 12:47:


Zoiets ja...... als ik ga kijken... heb ik een groot probleem.
Dus doe ik dat maar niet, ik krijg onherroepelijk ruzie daar....

De situatie:

Een ruinen weiland en een merrie weiland. Sieta en Jesper, héle dikke maatjes (zij was 10 en hij 3 toen ze bij elkaar kwamen, zij was echt een beetje een moeder voor hem). Alle paarden die constant bij elk regendrupje 's nachts op stal moeten en Sieta en Jesper die allebei niet alleen achter willen blijven. Oplossing na gesprek met staleigenaar: Jesper in de merriegroep.

Sieta heeft een aantal nachten samen met een andere merrie gestaan, waar ze eerst behoorlijk mee vocht, maar nu toch wel echt haar vriendinnetje is geworden (en het is héél bijzonder dat Sieta iemand anders dan Jesper bij haar in de buurt laat, ze heeft een persoonlijke ruimte van ongeveer 15 meter en iedereen wordt daar ook echt uit getrapt).
Die merrie is nu verschríkkelijk hengstig doordat Jesper erbij staat. Jesper doet al pogingen om erop te springen. Sieta laat hen werkelijk geen moment bij elkaar! Ze loopt echt 24 uur zij aan zij met de merrie, constant drijvend. Ze is er ook duidelijk héél moe van en maakt zich heel veel zorgen als ik haar uit het land haal.
Vanochtend gingen de andere merries er ook allemaal bij, en dat lijkt haar niet zo uit te maken, zolang haar vriendin maar bij háár blijft en vooral uit de buurt van Jesper.

Wat is dit precies?
Is dit haar vriendin claimen (heeft ze de vorige keer ook gedaan, toen ze pas net op de nieuwe stal was, bij een merrie die helemaal niet haar vriendin wilde zijn, maar die liet ze ook echt niet gaan) of een kudde vormen (ze stonden immers veel met zijn 2en)
Is het puur dat ze niet wil dat er gedekt wordt?
Is het een soort van 'jaloezie' als dat al bestaat onder paarden? Ze heeft er namelijk vaker moeite mee als andere paarden bij Jesper in de buurt komen, en als hij bijvoorbeeld een gil geeft komt ze zich er ook direct mee bemoeien.
Hij dekt háár echter nooit.
Sieta is overigens alle 5 de jaren dat ik haar heb, in elke kudde de leider geweest, en is dat nu weer, weet niet of dat er wat mee te maken heeft?

Ik hoop eerlijk gezegd niet dat dit nog lang duurt, want dan raakt ze echt uitgeput. Ze is volhardend genoeg om dit dagenlang nonstop vol te houden namelijk.

Iemand?

Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 13:10:


doe gerust die koeien ook maar hoor,
interesseert me ook !

Overigens is Sieta wel een beetje sociaal gestoord hoor.. ze vertoont ook wel hengsten gedrag, weet niet goed waar dat vandaan komt (manier van benaderen van sommige paarden, zich heel groot en hard maken, vooral haar hals en hoofd, stampen met voorbeen, gillen, aan flank ruiken, constant over mest van anderen heen mesten, drijven ipv leiden, enzovoorts)
Ze heeft ook hengstentanden trouwens Wat volgens de dierenarts en verschillende tandartsen zou betekenen dat ze wat meer mannelijke hormonen zou hebben en die tanden zich daarom kunnen vormen? Of is dat onzin?

Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 11:26:


Je bent me voor Wil, die klei is heerlijk. Dat droogt de wond op, trekt vuil naar buiten en vormt een voor de vlieg ondoordringbare laag, maar wordt door drogen poreus zodat zuurstof er weer wel bij kan, de wond kan dus ademen.
Die plastic pleisterspray niet doen, heel vies, gebruik ik niet eens voor mezelf.
Ik heb nog wel een zakje staan..is het geen allergie ofzo? Dan zou je ook nog iets aan de binnenkant kunnen doen.
groetjesweer

Hallo allemaal,

Mijn tinker van 11 is iets te dik, maar altijd al zo geweest. Kan doen wat ik wil maar valt niet af. Vorige week heeft een pony bij mijn tinker in het land actute hoefbevangeheid gekregen, hij was over/door het lint gegaan en had de hele middag staan grazen. De volgende dag stond hij erg moeilijk en kon hij niet tot nauwelijks lopen, hoefbevangen. Ik had al een grasmaker gekocht, en wilde voorkomen dat mijn tinker dit ook zou overkomen. Ze kan gewoon met dit masker eten en heeft het 5, 6 uur per dag op.

Het probleem is dat ze nu met dit grasmasker niet meer het land in wil.
dit kan ik begrijpen, maar ze wil ook niet meer naar de bak, dit gebeurde als eerst nadat die andere pony hoefbevangen is geworden, dus ook zonder het grasmasker. Ik heb haar met veel hulp wel in de bak gekregen en daar galoppeert en rent ze keihard rond. ze lijkt mij dus niet hoefbevangen. Dit speelt ongeveer een week. Haar manenkam is erg vet, en dik en ze heeft voor het eerst 1 (denk ik) eiwitbultje.Ook merk ik dat als ze op rust staat, vaak haar voorste benen een voor een op tilt. Ze staat verder normaal.

Nu ben ik bekend met hoefbevangenheid, fructaan en eiwit.
Maar weet niet goed wat ik nu moet doen. Het masker afdoen en een stuk land afzetten? het gras is erg kort en schraal. Maar ik hoor verschillende meningen hierover, hoe korter het gras hoe meer eiwitten en suikers.
Maar het lijkt me stug dat als ze nu in een ander stuk land komt te staan, met veel gras dat dat wel goed voor haar is?!

Binnen staan is geen optie, dat wil ik haar niet aan doen. Ook omdat ze dan veel stil staat. In de bak eet ze zand, is dus ook geen optie.

Ik hoop dat iemand mij kan helpen, want elke dierenarts heeft ook weer zijn eigen visie op gras, eiwit en suikers.

Met vriendelijke groeten.

Piet schreef op dinsdag 27 mei 2008, 21:14:


Beste Piet,

Hoewel ik het zeker met je eens ben, kan ik het mijn smid niet kwalijk nemen. Deze man mag al bijna met pensioen en heeft dus de kennis van voor de oorlog zo'n beetje. Waarschijnlijk heeft hij gewoon nooit anders geleerd en hij heeft ook niet echt meer de leeftijd om zich nog even aan te passen. Hij werkt altijd naar volle tevredenheid, alleen als ik iets anders wil dan anders dan doe ik dat maar gewoon zonder het te vertellen. Ik ken zijn mening en die respecteer ik, gelukkig ben ik zelf (gezond) sceptisch en volg niet zomaar de menigte!

Wat de veearts betreft, tja, deze man komt vers van de universiteit en dan kan ik me nog enigzins de vergissing voorstellen, vooral omdat mijn paardje in eerste instantie alleen met rechtsvoor stokkreupel liep en de hoef was op een plaats behoorlijk warm. Eerste ingeving, ook bij mij, was "da's een hoefzweer". Een paar dagen later was echter al duidelijk dat het niet om een zweer ging maar om bevangenheid. Schoolvoorbeeld van voorbeentjes vooruit en achterbenen onder het lijf en echt, echt, echt liever niet bewegen.

Verder krijgt mijn paardje als enige toevoeging op zijn rantsoen van hooi (en in betere tijden gras) de summerfit koeken van Pavo, wat naar mijn mening prima werkt. Hij blijft mooi slank (toch moeilijk voor een haf) en heeft naar mijn idee zelfs meer energie zonder krachtvoer dan met krachtvoer in het rantsoen.

En natuurlijk krijgt hij de tijd die hij nodig heeft om weer fatsoenlijke voetjes te ontwikkelen, zoveel tijd als hij daarvoor nodig heeft!

Wel bedankt voor je reactie want je bevestigd wat ik ook denk!

Groetjes,

Stephanie

Oorsprong

Rhythm Beads zijn een eeuwenoud gebruik afkomstig van de
Native Americans, die hun paarden versierden met gekleurde kralen, schelpen, veren etc. Men geloofde dat de versieringen grote krachten
bezaten om paard en ruiter te beschermen ten tijde van
gevaar en hen zou bijstaan in hun harmonische beweging. In
die tijd toonden de verschillende decoraties ook de rang van
het stamlid van de stam. De parels, schelpen en de veren
kwamen niet zomaar ~ zij moesten worden verdiend! Kleuren,
veren en versieringen hadden ieder zijn eigen betekenis en
kracht.

De Rhythm Beads zijn meer dan slechts een vrolijke en
kleurrijke halsketting voor uw paard. Elke Rhythm Bead
bestaat uit een combinatie van gekleurde parels en een serie
kleine belletjes die een zacht gerinkel voortbrengen wat een
kalmerend effect geeft voor zowel paard als ruiter. Het
zachte en ritmische geluid van de belletjes helpt om
afleiding van de omgeving te voorkomen waardoor je paard zou
kunnen schrikken. Tevens biedt het geluid een zacht ritme
dat bijdraagt aan een takt verbetering van het paard maar
ook van de ruiter!

Ik wil in Nederland deze oude traditie weer nieuw leven inblazen en kleurentherapie voor ruiter en paard toepassen middels de kralen
en worden de Rhythm Beads in alle disciplines gebruikt.

Tevens is het een ontspannende bezigheid en ook een leuk sieraad voor je paard. En je haalt de eenvoudige natuurlijke therapiën naar jou en je paard toe.

Het is ook mogelijk een hoofdstel te versieren of teuges, en je kan ook bandjes voor jezelf en voor de hond maken.

Ook leuk als geschenk!

Om veiligheidsredenen gebruiken we hoeden-elastiek.

Je kan bij mij de Rythm Beads komen maken voor verschillende thema's, voor elk paard een eigen Rythm Bead!

je kan helemaal zelf bepalen hoe je je rythm bead wenst te hebben.

het aantal deelnemers is 10 per workshop.

het inschrijfgeld is 75 euro per persoon inclusief de rythm bead die je maakt en koffie, thee en water.

de workshops gaan van start vanaf 5 deelnemers en voorlopig nog in beverwijk.

een workshop duurt van 11.00 uur tot 15.00 uur.

voor meer informatie kan je terecht per mail.

Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 13:10:


Sorraia?

charlot van r schreef op woensdag 28 mei 2008, 13:02:


Aarschot,en dan de bus tot Blauwberg.Daar zal er wel een goede ziel te vinden zijn die je ophaalt.

jan.

Coulash schreef op woensdag 28 mei 2008, 10:24:


hoi,
ik had al gedacht aan iets rond de benen maar ze gaat t er gewoon afbijten want het jeukt blijkbaar verschrikkelijk. ik dacht dat ik het opgelost had want in de winter had ze t niet. velen hebben t hier het hele jaar door. voor volgend jaar ben ik wel van plan om preventief iets te doen. neen, ik denk echt niet dat, zolang de wonden er zijn, ik er iets kan rond maken. ze bijt zelf terwijl ik ze behandel en dan zitten er geen vliegen op.

PaardEnSchool schreef op woensdag 28 mei 2008, 13:50:


daar gaan we weer !!!!!
dit hoort hoogstens bij de advertenties
hang je troep aan je oren en ga voor mijn part elders rinkelen !

Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 11:26:


hey wil,
ja, zoveel ezels hebben t hier. er is me gezegd dat ik klei, leem niet op de open wonden mag doen. toch dus? dat zou dan nog eens te proberen zijn.

Het verhaal klopt helemaal! Was een heel aparte ervaring voor mij. Had altijd de indruk dat Maia een veel minder gevoelig paard is dan Queenie. Die veronderstelling blijkt helemaal fout te zijn. Maia reageert gewoon op heel andere dingen dan Queenie. Queenie reageerde helemaal niet op het touw dat ik voor mij smeet. Zelfs op haar smijten had haast geen effect. Maia reageerde al van meters afstand. Heel opvallend hoe zij als eerste in de groep reageerd.

Vorige keren waren toch wel een beetje deprimerend. Maia leek echt niet geïnteresseerd in clickertraining. Krijg ik niet direct mijn voedselbeloning? Dan graas ik gewoon lekker door. Het enigste dat ze deed was graag. Nu kreeg ze bijna geen voedselbeloningen en toch zag ik haar geen enkele keer grazen. haar aandacht bleef voortdurend bij mij. En uiteindelijk zocht ze die ook op. Voor mij is het vooral een geruststelling te kunnen ervaren dat ik op andere manier kan werken met Maia.

Wat betreft de energie: valt inderdaad moeilijk uit te leggen maar klopt wel. Ik moest heel hard een evenwicht zoeken tussen niet te overtuigd zijn en toch nog overtuigend. Op een bepaald moment dacht ik: het moet overtuigender. Ik veranderde mijn houding. Maia reageerde daar zodanig sterk op dat ze in galop wegsprong. (bij leidoefeningen moet ik nogal wat doen om haar in draf te krijgen). Ik moest dus toch weer net iets minder overtuigd te werk gaan.

Zeer mooie ervaring die mij veel meer bewust heeft gemaakt van mijn lichaamstaal.

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 28 mei 2008, 13:37:


het is mss wel een allergie maar voor wat? heb hier contact opgenomen met een ezelopvanghuis en die zeggen ook dat t de vliegen zijn. de ezels leven trouwens net als de paarden op hooi tot voor kort. nu stro en pulp. daar ligt het dus niet aan.
als de klei mag op open wonden lijkt me dat nog een idee.
gr en bedankt allemaal voor het meedenken
belinda