eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 27 mei 2008, 11:59:


En als je nu op je paard zit en die zweep tegen een hals aan legt , of tegen een kont ?
Dan heet het ook niet correct gebruik van die zweep ?
Want dan had je ook een theepot kunnen pakken daarvoor ?
Dan zie ik het bezwaar voor die zweep dus alweer niet.
Nu kán je zeggen dat die zweep dan uitnodigd om er mee te slaan...maar dat kan je met die theepot ook.... en ja....zelfs met je hand.....

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 27 mei 2008, 11:59:


En wat doe jij dan met die mensen die geen zweeploze of bitloze les wilen ?

Esther schreef op dinsdag 27 mei 2008, 12:11:



Zeker. Niet alleen zijn er plantjes waar je pardoes dood van neervalt.

Maar zélf je kruiden kiezen en doseren uit wat de natuur je aanbiedt, is nog wel totaal iets anders dan een hoeveelheid planten lekker in je eten verstopt gedwongen op moeten eten.

Nick Altena schreef op dinsdag 27 mei 2008, 12:40:


Overtuigen tot ze het wel willen!:)

Nick Altena schreef op dinsdag 27 mei 2008, 12:27:


Je kunt ook zeggen dat teugels van een bitloos hoofdstel uitnodigen tot trekken en plukken en het afdwingen van nageeflijkheid...
Je kunt ook zeggen dat op een paard gaan zitten zonder het paard eerst goed op de grond te trainen, een machtspositie uitoefenen is....
Maar Nick, ik denk dat "we" door kunnen zeuren tot we een ons wegen, Eddy blijft bij zijn ongenuanceerde standpunt en zoals je weet: degene die nooit zijn mening verandert heeft, heeft ook nooit iets geleerd....dus wie weet komt het ooit nog eens

Karin

Bart en Blue schreef op dinsdag 27 mei 2008, 12:44:


Ow...ja ... sorry , ik wist niet dat je ook les geeft aan mensen om ze bitloos te leren rijden.
Ik had de vraag eigenlijk gesteld aan Eddy omdat je daar niet met bit mag rijden/lessen , zo heb ik begrepen.

Maar goed...overtuigen dus....
En als dat niet lukt door een demo of praten ?

Nick Altena schreef op dinsdag 27 mei 2008, 12:40:


Als ze écht overtuigd zijn van hun bit en zweep passen ze hier niet en mogen ze ergens anders gaan.
Tenzij ze van plan zijn om over te gaan op 'zonder' of op z'n minst een overgangsfase te hanteren.
Zo is het bij mij altans en meestal krijg je ze wel zo ver dat ze het op z'n minst willen proberen (en dan zijn ze binnen 10 minuten 'om').

In alle jaren dat ik mijn bedrijf heb heb ik nog nooit meegemaakt dat dit de reden was om niet bij mij te komen lessen.
Wel één keer omdat we geen binnenbak hebben (recentelijk zelfs) en één keer omdat iemand zijn paard bij ons wilde stallen, en dan bedoel ik echt stallen (want het was een ex sportpaard van 18 die niet gewend was om buiten te zijn).

Verder werkelijk nog nooit onenigheid hierover gehad.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 27 mei 2008, 11:59:


Ik vind dit overigens een niet kloppend antwoord.
Het filmpje laat JUIST zien dat die zweep niet vergeleken hoeft te worden met een martelwerktuig zoals hier vaak wordt aangenomen dat andere hem als dusdanig gebruiken.

Had hij idd. met een ander voorwerp staan zwiepen als een Quad een theedoek of jas dan was de opmerking vast geweest dat dat een dom voorbeeld was, juist omdat het geen zweep was en het paard daar dus niet bang voor zou hoeven zijn.

marjolijn schreef op dinsdag 27 mei 2008, 12:43:


Precies, het is trouwens echt een heel interssante materie, met name omdat de kennis groeit over planten en hun werking. Ik heb nog een paar plantjes uit dat onderzoek uitgezocht inmiddels, paarden laten ze ook staan maar toch worden ze goedbedoeld gebruikt (Iris pseudacorus) als 'geneesmiddel' , en zijn erg giftig voor paarden, Grote Wederik ( Lysimachia vulgaris) idem.
Begin vorige eeuw werd bijv Jakobskruiskruid ook nog als geneesmiddel gebruikt,sterfte werd toen nog niet in verband gebracht met het hooi en de plant. In Afrika gebeurt dat nog wel veel als Herbal remedie, ik kreeg er laatst een artikel van opgestuurd. En natuurlijk zijn er ook planten die geen kwaad kunnen en in de natuur kun je dat ook mooi zien wat er wel en niet wordt gegeten of juist wel als een dier zelf gaat zoeken als ie wat mankeert. Ik kreeg vorig jaar een mail van een onderzoekster in een project, er was een zogende koe, die nam eenmalig één hap bloemen van Kruiskruid, ( echt alleen de bloemen) daarna ging de koe weer andere planten eten. vroeger werd de plant idd gebruikt na bevallingen. De koe wist zelf de dosis zonder risico haar eigen gezondheid en van het kalf in gevaar te brengen.

Esther

Herman schreef op dinsdag 27 mei 2008, 11:00:



Mami was gisteren bang van de televisie of als ik een fles opendoe..., waarschijnlijk altijd op straat rondgezwervd en nooit niet in een huis gewoond. Ja Herman die blik van dankbaarheid, daar slaat mijn hartje toch wat sneller hoor..., dat kan je niet beschrijven hé.
Gr. Ilse

Spirithorses schreef op dinsdag 27 mei 2008, 12:58:


De overgangs fase ?
Wat is dat ?
Toch niet hetzelfde als ik net schreef ?
Eerst leren "correct" met die handel om te gaan en dan pas werken naar hulpmiddel-loos ?

Maar buiten dat , je hebt het dan nog steeds over mensen die over te halen zijn.
Nu heb ik het over de ruiters die niet zo snel die stap nemen.
Die komen er bij jou dus niet in , net als bij Eddy zo heb ik begrepen ?

Dan lijkt me het stap voor stap aanleren toch slimmer of niet ?
Als iemand dat dan de omgedraaide wereld wil noemen...mij best.
Maar ik leer dan liever iemand "correct" met de hulpmiddelen om te gaan zodat het paard er iig. iets mee opschiet dan ze weg te sturen....

We zijn vanmorgen weer naar een andere kliniek geweest voor een second opinion
De hele week elke dag Zalitha na het rijden / werk op de trailer gezet.
In alle rust en zonder dwang, ging vandaag ook heel goed.
Marinus heeft zijn ribben gebroken dus ik moest veel zelf doen, maar ik ben heel tevreden hoe het ging.
Deze DA heeft ook foto's gemaakt, en merkte gelijk al op dat het een twijfel geval is.
De foto's bekeken en uitleg gehad.
De groeischijven zijn nog open dus we kunnen er nog mee aan de gang.
Het been is niet recht (een holling vooral aan de pijp)
Hij heeft Donderboy iets aan de binnenkant bekapt.
Nu gaan we de stand "als het kan nog beter' in de gaten houden, (ik denk bijna dagelijks aan foto's maken).
Over 2 weken terug en dan gaan we kijken of het met bekappen alleen al de goede kant op is gegroeid.
Mochten we weinig tot geen verschil gaan zien, (hij heeft het been ook gefilmt), dan gaan er schroeven (2) in, aan de binnenkant van de koot.
Deze zorgen voor 'geen" groei, aan de buitenkant word er gestript.
Dat houd in de groeischijf open leggen zodat het sneller gaat groeien.
Het veulen waar hij deze soortgelijke handeling eerder op heeft uitgevoerd, was behoorlijk goed herstelt.
Zo staan de zaken er nu voor,
Anita

Karin Haneveer schreef op dinsdag 27 mei 2008, 12:46:


Precies !


Precies !


Mwah.... ieders zijn keus he
Maar mijn stadium van iedereen weigeren die niet doet wat IK wil ben ik al lang gepasseerd , daar heb ik nml. van geleerd.
Dat alleen gemopper , een uitleg of een demo niet werkt is me ook al jaren bekend.

Een voorbeeld:

Ik heb wel mensen laten rijden die na hun zoveelste les "correct" hanteren van hun hulpmiddelen zeer tevreden waren over hoe "hun" paard liep die dag ..... maar ook pas na die les tot de ontdekking kwamen dat er helemaal geen bit in hing.....
Dát werkt dan bijv. weer wel..... zonder ook maar iets te hoeven zeggen over evt. voordelen van bitloos....

Op zich niet vreemd als je ervaring is dat veel mensen die bang voor die overgang zijn niet echt lekker op dat paard zitten.
Je kan ze dan weigeren te helpen , je kan er op mopperen of beloven dat alles goed zal gaan... het werkt minder stress gevoelig als je ze er zo mee verrast en heeft veel betere resultaten voor een volgende keer.

Dat er soms wel degelijk een noodzaak is tot het hanteren van hulpmiddelen weet ik echter ook.
Ook voor een paard geld nmm. " beter even iets minder plezierig.....dan werkelijk ongezond rond moeten hobbelen" (met alle evt. gevolgen daarvan).

margaretha schreef op maandag 26 mei 2008, 21:50:


Ja, ik heb het soms wel eens voor.
Paard wordt dagelijks een uurtje gereden op zand, 1 à 2 maal in de week een wandeling van een uur of 2 op asfalt. De rest van de tijd op de wei. (En spijtig genoeg nog steeds s'nachts op stal.)
Nooit ijzers gehad.
Als ik meer dan die 2 keer per week op de weg rijd, kom ik in de problemen en begint ze gevoelig te lopen op asfalt en kiezel. (zand en gras eigenlijk nooit)
Dan blijf ik 1 of 2 weken zo veel mogelijk van het harde af, dan is't wel weer in orde.
Normaal gaat die overal over heen. En bekappen doe ik 1 keer in de zoveel maanden. (Ff rechtzetten want korter maken is niet vaak noodzakelijk.)

Gewoon ff wachten dus, komt vanzelf goed

Anita Cats schreef op dinsdag 27 mei 2008, 13:16:


Hoi Anita,

Wat ik me nu afvraag , is dit aangeboren geweest , of was er toch een oude breuk zichtbaar?
Ik ben blij voor jou dat je verder hebt mogen zoeken!! en toch een stuk bevestiging hebt gekregen!!

Gr Esther