Cindy Helms schreef op dinsdag 27 mei 2008, 8:32:


Trouwens gisteren zag ik op de nederlandse televisie een fragmentje van westernriding. Paarden deden ultrasnelle spinnings wanneer er een tandwieltje in hun flank gedrukt werd.
Nu ... ik ben mijn Anda ook "een piroutteje" aan het leren in stap, ik doe er al maanden over, het gaat traag en belange nog niet perfect (tezij hij buiten van iets verschiet ). Maar ik gebruik dan ook niet die scherpe pijnlijke druk en ik geef hem de tijd om erover na te denken. Moest ik dat niet doen, dan draaide ik pirouttes tot ik er kotsmisselijk van afvloog en zou ik er uitzien als een te lang gecentrifugeerde sla.
Trouwens die paarden wisten reeds zeer goed wat ze moesten doe (leerproces afgesloten) en toch nog steeds dat tandwiel er in!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 27 mei 2008, 0:14:


Nope, omdat ze van mij als toevallige passant die er toch nul de botte van afweet toch niks gaan aannemen. Ze zouden pas luisteren als Anky herself zegt dat ze fout bezig zijn. Verschrikkelijk volk gewoon, denken allemaal dat ze goed bezig zijn, nee ze zijn er zowat ronduit ZEKER van! Oogkleppen van hier tot in Tokio en een opmerking van mij zou niks maar dan ook niks daaraan veranderd hebben. Steek ik geen energie in, heb dan wel beter dingen te doen.
Heeft pas nut als ze al in een 'twijfelmoment' zitten en gaan nadenken over waar ze mee bezig zijn. Dan wil ik gerust laten zien hoe het ook anders én beter kan. Helaas zitten ze ginder nog lang niet in een denkstadium, buiten dan een enkeling die toen samen met mij van het schouwspel aan het 'genieten' was en na mijn commentaar het helemaal zag zitten om zelf op een andere manier én bitloos te beginnen rijden.

Ben trouwens ook nog niet rijp voor een kruistocht, heb zelf nog veel te leren.
Maar die tijd komt nog wel, misschien rijd ik binnenkort wel een lesje mee met een paard bitloos perfect verzameld aan de losse teugel. Da's volgens mij al een pak overtuigender dan een poppemieke dat daar langs de kant van haren tak staat te maken.

Wij rijden heel veel op asfalt en we zien ook altijd wel slijtage. Maar ondanks het vele rijden is het ons nog niet 'gelukt' om de hoeven te ver te laten afslijten. Nog steeds is de groei groter dan de slijtage.

Fructaan is wateroplosbaar, dus door hooi een uur lang te weken kun je het overschot aan fructaan uitspoelen.
Naschrift: We zijn er op gewezen dat dit laatste punt wel eens onjuist kan zijn omdat fructaan niet in staat is door de celwanden naar buiten te dringen. Uitspoelen zou dus geen nut hebben. We onderzoeken dit verder.

Is hier al meer over bekend??

Hans Arendse schreef op zondag 18 mei 2008, 9:36:


Een aderlating bij hoefbevanhenheid is idd een zeer oude techniek om een bloeddrukdaling te krijgen, zodoende dat de druk tussen de lamellen in de hoef verminderd. Tegenwoordig zijn daar andere minder drastische remediën voor. Ik doe het dus ook nooit. Maar het heeft dus niets te maken met het wegnemen van vervuild bloed (hoefbevangenheid wordt idd vnl uitgelokt door de vorming van bacteriële toxines in het bloed door verschillende mogelijke oorzaken) maar dan zou je een volledige aderlating moeten doen ipv slechts 0,5-1L, en dan heb je geen paard meer natuurlijk.

is de hele moraal van het verhaal niet dat op een paard willen rijden of een paard als huisdier willen houden tout court gewoon al druk op dat dier uitoefenen met zich meebrengt?? van je hond wil je trouwens toch ook dat ie luistert op belangrijke momenten? mijn paarden van hetzelfde... zelfs als zou ik er nx mee doen, dan wil ik ze nog steeds wel veilig hooi kunnen gaan brengen of van weiland kunnen verzetten.

ik denk dat het een illusie is te denken dat je volledig zonder druk kan werken, diegene die de leiding wil nemen, oefent altijd een zekere druk uit (dat hoeft zelfs nx te maken te hebben met fysieke machtsmiddelen)! dat doen de dieren ook onderling, dus waarom zou dit per se een probleem moeten betekenen?

nu vind ik zelf ook wel dat er een hemelbreed verschil is tussen zonder geweld als leider de grenzen uit te zetten of een dier als een tiran onder de duim houden. voor mij komt het dusvoornamelijk neer op de manier waarop je druk uitoefent. Vanuit rust of vanuit agressie/angst is een enorm verschil

ook om te trainen met je paard ga je toch iets van hulpen moeten gebruiken lijkt me, maar bit en sporen zijn hier helemaal geen must voor.

even terzijde: heb zelf nog 2 bitjes aan een haakje in de stal hangen, weet ook niet waarom ik die niet samen met de rest heb verkocht, maar er hangen intussen dikke spinnewebben over en in mn pessoateugel zit een vogelnest... heb dat alles nog niet gemist. hiphip hoera voor mezelf

Anna van Rheeden schreef op dinsdag 27 mei 2008, 8:31:


Misschien wist je dat al, maar ook een hengst zonder ingedaalde ballen kan vruchtbaar zijn he... Ze zijn veel minder vruchtbaar, maar de kans bestaat altijd. En hormonen worden nu ook wel geproduceerd...

Cindy Helms schreef op dinsdag 27 mei 2008, 9:40:


Heb ooit eens een DA gezien die 'accupunctuur-gewijs' injectienaalden boven de kroonrand stak ter verlichting van hoefbevangenheid. Bloed spoot er letterlijk uit van de druk en paard zuchtte van opluchting.

Kynshiri schreef op dinsdag 27 mei 2008, 9:43:

Fotookes van trekken en hier posten.
Kunt ge misschien nog de prijs van Beste PN-foto van het jaar winnen

Frans & Ilona, zou dat misschien geen idee zijn voor een leuke zomeraktie?
______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord (Deep Purple)

chantalleke schreef op dinsdag 27 mei 2008, 9:37:


Interessant.
Wie is "we"?

Vicky Verreycken schreef op dinsdag 27 mei 2008, 9:54:


Die ken ik niet, da's interessant! Kan me de opluchting wel voorstellen!

Wil schreef op maandag 26 mei 2008, 15:13:


Ja Wil, ik had je gewaarschuwd... ;-( Die onmacht is vreselijk.... ´t is net of je tegen de lucht vecht, zoals je zegt " het zijn maar beesten..." ze willen gewoon niets leren, waarom zouden ze die moeite nemen pfeuh
Ik doe ook 4 ponies gratis en voor niks en mijn rug mag het bekopen maar ja, ik doe het voor het dier, gisteren nog eentje gedaan en liet hem nadien effe los lopen op een stuk land, jeetje zijn staartje recht naar boven en maar showen, nou daar doe ik het dus voor... Arme beestje staat altijd in een donker stalletje. Dat ponietje zó zien genieten was echt prachtig, de dieren zijn je tenminste dankbaar...
2 weken geleden is mijn hondje na 16 jaar en 4 maanden overleden, hij had een hartprobleem en een nier werkte niet meer. Wat een verdriet!!
Heb gisteren de moederhond die ik vorige winter in dat godverlaten dorp met haar 9 puppies was gaan redden opgehaald in het hondenasiel, vanmorgen (na nog geen 24u) zag ze er zo gelukkig uit en sprong op me gelijk een zottin... nou ok het is maar één hond die ik een beter leven kan geven maar haar vanmorgen zó te zien is echt de moeite!!!!!!!!!
Gr. Ilse

Ilse Bartholomeeusen schreef op dinsdag 27 mei 2008, 10:50:


Wij hebben in augustus ook een hond uit het asiel gehaald. Hij is nu ongeveer 3 en had er een jaar gezeten. Door een deurwaarder, in opdracht van de rechtbank, weggehaald uit een gezin waar alcohol de lucht vulde.
De eerste dag liep hij - letterlijk - sneller achteruit dan vooruit. Schrik om een mep te krijgen.
Onze Mirko (zo hebben we hem genoemd) zag je ook uur per uur veranderen.
Ge moet hem nu eens zien. Tegenover vreemden is hij nog altijd gereserveerd, maar naar ons toe ...Zijn dankbaarheid druipt er écht af. (Wel een beetje off topic. Alhoewel, PN = Paard Natuurlijk, HN = Hond Natuurlijk, nie?)
______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord (Deep Purple)

Wil schreef op zondag 25 mei 2008, 22:08:


Ja, wij hebben ook een groot stuk verharding van 20 meter bij 5 meter.
Daar voer ik vier maar per dag en het zijn grote en kleine tegels die soms verzakt zijn zodat de hoeven ook wel stoten en de slijtage rondom beetje mogelijk is.
Ik hoef niet vaak te vijlen maar als ik vijl gaat er niets van de tonen want die zijn mooi rond afgesleten.
De hielen blijven redelijk laag doordat de voeten goed neergezet worden maar de kwartieren daar moet ik het meest weghalen.
Bij alle 6 hetzelfde verhaal.
Ze slijten dus niet vanzelf mooi rond en zou eigenlijk een stuk moeten creeeren waar grof zand of puinsteen in zou kunnen zodat ze daar doorheen moeten om naar de voederplek te gaan zodat er telkens wat slijt.

Groet Conny

joop schreef op maandag 26 mei 2008, 18:30:


Zeker niet stil zetten,heel goed dat natte zand en laten lopen,gewoon stappen en dat paar keer per dag of het lieft de hele dag los in bak zetten.
Ga je zo'n dier stil zetten komt koliek weer om de hoek kijken voor je het weet,heb ik meegemaakt bij bevangen paard die op stal stond en er paar keer per dag uit ging om te stappen.
Dier had ook hoefzweer en is helaas nog aan koliek overleden.
balen!!!
Groet Conny

Groet Conny