Anijs (pimpenella anisum L.)
In de volksgeneeskunde is
anijszaad vooral geliefd omwille van zijn werking bij buikkrampen en winderigheid.
Anijs, dat onder meer anethol bevat, brengt als het ware kalmte in de maag. Thee van het zaad (1 theelepel gestampt zaad op 1/4 kokend water, 10 minuten laten trekken) vewarmt maag en darmen en verdrijft darmgassen. Wie dus een opgeblazen gevoel heeft en last ondervindt van een slechte spijsvertering kan toevlucht zoeken tot het
anijszaad. Zelf de Romeinen gebruikten het zaad al in speciale kruidenkoeken die men op het einde van grote maaltijden serveerde om indigestie te voorkomen. Vandaag zijn het vooral de
anijsdrankjes die worden geserveerd als digestief, maar ook als aperitief. Ook in het oude China en India was men zich reeds bewust van de gunstige werking op het spijsverteringssysteem. In Europa vinden we het vanaf de 8°eeuw in recepten terug. Niet alleen de maag maar ook de luchtwegen ondervinden baat bij
anijs. De zaadjes hebben immers ook slijmverdunnende en ontsmettende eigenschappen zodat ze ook bij problemen met de luchtwegen worden ingezet. Tenslotte stimuleert
anijs de productie van moedermelk en geeft de melk een zoete smaak waar de baby's gewoon dol op zijn!!!!
Dit is een deel van de tekst van de site
http://blog.seniorennet.be/amerhist/archief.php?ID=104Wat dus zegt dat
anijszaad ANETHOL bevat. Echter vond ik op Wikipedia het volgende:
In het bijzonder
anijszaad, maar ook andere delen van de plant, bevatten een aantal mogelijk schadelijke stoffen, met name anethol (een isomeer van estragol) en safrol. Uit dierproeven en ander onderzoek blijkt dat deze stoffen gentoxisch zijn en daarmee mogelijk kankerverwekkend. Of
anijs daarmee ook kankerverwekkend is is momenteel nog niet duidelijk.
Dus of het goed of slecht is,maakt het voor mij niet echt duidelijker...
groet,
Raymonde
Warboel
