Nick Altena schreef op zaterdag 24 mei 2008, 3:04:


Ow wij leren wel dat je anijs of venkel thee/melk whatever kan adviseren aan mensen met spastische darmen hoor...
Maar staat inderdaad verder ook geen werkingsmechanisme ofzo bij. Soms staan er zo als laatste regeltjes in een cursus wat natuurlijke adviezen :).

Herman schreef op zaterdag 24 mei 2008, 0:11:


Geld vragen mag pas als je lever 3 bent volgens de betreffende website

Nick Altena schreef op zaterdag 24 mei 2008, 3:04:


ik zal proberen je er een antwoord op te geven

Esther schreef op zaterdag 24 mei 2008, 8:26:


ja klopt... voor jou

voor de rest zoek ik het graag zelf uit

Fysieke werking:

Bevorderd de spijsvertering, krampopheffend, pijnlijke menstruatie, tegen nachtmerries, zuiverende werking bij ademhalingsklachten.



Psychische werking:

Maakt opgekropte angsten los, brengt troost, koestert, helpt om helder te denken, opwekkend invloed.



Het anijs type heeft moeite zich veilig te voelen.

Hij wil alles van te voren weten en plannen.

Zoekt zijn hele leven al naar geborgenheid en veiligheid.



SLEUTELWOORD:

VERTROUWEN.



WAARSCHUWING:

Niet tijdens zwangerschap gebruiken.

Anijs
Deze informatie is mede afkomstig van www.food-info.nl van Wageningen Universiteit.

Apiaceae (peterselie familie).

Afkomst: Anijs stamt uit de oostelijke hoek van de Middellandse Zee, Egypte, Griekenland, het Nabije Oosten (Syrië) en het woord komt uit het Grieks: anison. Volgens sommigen zou dit betekenen 'iets wat op doet springen' en dat zou dan slaan op de opluchtende werking van anijs, en ook op het oude geloof dat anijs zorgt voor een rijke melkstroom bij zogende moeders. Turkije is tegenwoordig nog steeds een belangrijke producent, maar uit Spanje komt anijs van betere kwaliteit.
De plant, Pimpinella anisum werd al bij de Babyloniërs in hun kruidentuinen gekweekt en in Irak heeft men tabletten met spijkerschrift gevonden waaruit blijkt dat men al vierduizend jaar geleden drankjes brouwde met kaneel, zoethout en anijs tegen buikpijn en benauwdheden. In Egypte dronken 'de priesters van de godin?met?het?koeiehoofd', Hathor, anijsaftreksels bij hun rituelen. Ook de Romeinen gebruikten anijs in hun zwaar gekruide sauzen en kruidenwijnen, al is er nauwelijks meer bekend van het gebruik ervan door de Romeinen. De profeet Mohammed mocht volgens de overleveringen graag een beker anijsthee drinken. Dit is dan de 'echte' anijs. Wie ervoor heeft gezorgd dat de Pimpinella anisum naar onze contreien kwam is onbekend. Anijs is een éénjarige plant, die in april buiten kan worden gezaaid en die zo'n halve meter hoog kan worden. Net als koriander heeft de Pimpinella aan de onderkant ongedeelde bladeren, die meer naar boven geveerd orden en helemaal bovenin de plant in drie blaadjes vertakt zijn. In de zomer komen er schermen van kleine witte bloemen aan, die uiteindelijk kleine zachte (harige) zaadjes geven.

Deel van de plant dat gebruikt wordt: De vruchten worden gebruikt. Ze worden vaak ‘zaden' genoemd, maar dat zijn het feitelijk niet. Sensorische kwaliteiten: Zoet en zeer aromatisch. Anijs kan in de keuken op dezelfde manier worden gebruikt als venkelzaad.. De aroma's (vooral de anethol) komen dan ook sterk overeen. Kan prima worden toegevoegd bij het bereiden van groenten, vis, gevogelte, soepen en sauzen. Toevoegen in het kookvocht van kastanjes is een typische Jiddische kookmanier. ook aan vijgen wordt met anijszaad een extra smaakdimensie gegeven in het Nabije Oosten. Gemalen anijszaad is één van de vijf bestanddelen van het Chinese vijfkruidenpoeder. Dat het een vast hoofdbestanddeel is van anisettes als pastis, pernod, ouzo en raki is de liefhebbers inmiddels te over bekend. Deze distillaten kunnen dan ook goed worden aangewend in keukengebruik als plaatsvervanger in 'vochtige' kookgerechten. De alcohol zal daarbij verdampen, terwijl de anijssmaak extra intens aan het gerecht zal worden toegevoegd. Anijsblaadjes kunnen ook worden verwerkt. Ze geven een minder intense, maar volgens de kenners wel veel subtielere smaak aan een gerecht mee. Snipperen door salades of over groentes is de meest gebruikte toepassing.

Toepassing: In de Westerse keuken wordt anijs vooral gebruikt voor broden en gebak; soms wordt vruchtenbrood gearomatiseerd met anijs. In kleine hoeveelheden wordt het ook gebruikt in kruidenmengsels voor stoofpotten en worsten. De belangrijkste toepassing is in anijsdranken (raki, ouzo, pernod).

In het Oosten is anijs minder bekend. Venkel en steranijs zijn hier makkelijker verkrijgbaar. Anijs kan als vervanger voor venkel dienen in Noord Indiaanse recepten, maar is minder geschikt dan steranijs.

Terug naar het begin

Anijsdranken

De Grieken waren er al dol op en de kolonisten namen het mee naar Amerika, zo populair was het miniscuul kleine zaadje van de Primpinella Anisum, een afstammeling van de Schermbloemfamilie. Oorspronkelijk groeide deze plant in het zuiden aan de Middellandse Zee en in 't wild in Egypte en Syrië.

De essentie van essence Uit de zaadjes van de Steranijs, wordt een essence geperst, die ook in de farmaceutische- en likeurindustrie wordt gebruikt. De derde variant is Venkel. Een plant die van oorsprong uit het Middellandse Zeegebied komt, maar nu overal groeit.

Al hebben de genoemde planten, Anijs, Steranijs en Venkel hetzelfde parfum, het extract An thol is verantwoordelijk voor het aroma. Dit essence wordt verkregen door het via stoom te vernevelen en daarna aan een tweede distillatie te onderwerpen. Het is de basis voor dranken als Anisette, Pastis, Ouzo, Sambuca en Raki, die we daarom Antholdranken kunnen noemen. Een zogenaamde Anis, is een drank gedistilleerd van neutrale alcohol met toevoeging van kruiden, vooral Steranijs. Pastis wordt niet gedistilleerd maar getrokken op een 15-tal kruiden, waaronder veel anijs, koriander, kamille, citroenkruid en zoethout. Ouzo mag uitsluitend in Griekenland worden geproduceerd. Door het toerisme is deze drank ook bij veel Nederlanders bekend geworden.

Genoemde dranken worden soms puur gedronken, maar meestal met water in een verhouding van 1 op 5. Daarnaast worden de Anijsprodukten veel gebruikt in mixen met Jus d'Orange en Bitter Lemmon.

Wil schreef op zaterdag 24 mei 2008, 3:36:

.

Er zijn wel mensen die strooizout gebruiken tegen JKK, ook bij onkuidbestrijing op wegen wordt het wel gebruikt. Zout is niet selectief en maakt ook gras dood. Ik heb nog nooit gehoord dat mensen echt van Kruiskruid af komen door zout. Altijd hebben ze weer nieuwe plantjes. Het rozet lijkt wel te verdwijnen, maar ik heb de indruk dat de plant zich net zoals bij veel soorten herbiciden ook vaak weer herstelt via de wortels ( ondergronds kunnen ze zich ook goed verspreiden uit overblijvende stukken wortel, een stukje van een cm is voldoende) en je maakt de vestigingskans weer groter door open plekken te creeren. Op zich kun je langs de snelwegen ook wel zien dat het niet goed werkt, daar staan de bermen altijd weer vol met Kruiskruid ondanks of juist dankzij dat er veel wordt gepekeld in de winter. ( dat is weliswaar geen droog weer) Strooizout valt een beetje in de orde van Roundup en is niet selectief. Tussen stoeptegels etc zal het wel gaan.

PaardEnSchool schreef op zaterdag 24 mei 2008, 8:31:


Weet je wat ik zoek het zelf uit, ik ga naar de oorspronkelijke bron en zal ze mailen om te vragen of dit enkel voor jou telt.

van lennep schreef op vrijdag 23 mei 2008, 19:54:


Leuke filmpjes.
Ik vroeg me echter bij het zien 1 ding af. Hoe controleren jullie (of hebben gecontroleerd) of het concept X = dat was de bedoeling= beloning, duidelijk is? Is er een oefening geweest in het begin van de klikkertraining waaruit je kunt opmaken dat je X en niets anders, de marker is en dat het paard dat werkelijk begrepen heeft? En zo ja, hoe? wat voor oefening?

Karin

Net las ik even de lrv- nieuwsbrief in mijn mailbox en jullie staan er ook al in! Ik zou zeggen doe zo verder met jullie reclame!! Er zullen wel veel mensen afkomen!!
Groetjes Charlot

Karin Haneveer schreef op zaterdag 24 mei 2008, 9:20:


oooeeei karin
wat leuk dat je je dit afvraagt maar eigenlijk vraag je "hoe start je met CT"
en das nie zomaar in't kort uit te leggen
Misschien ben je hier al iets mee:
clickertrainingmetpaarden.be/introductie.html" target=_blank>http://www.clickertrainingmetpaarden.be/introductie.html
En op Inge's site krijg je een mooi antwoord op:
http://www.ingeteblick.be/artikels/basics/starten.html

Groeten
Eva

Ik heb ze bekeken es en wil ze graag nog eens te goei bekijken voor ik feedback geef
Er zijn enkele zaken die ik, moest ik jou lesgeven, anders zou laten doen dan hoe jij ze benadert. Kweet dat conrad jou les geeft dus wil ik enkele bedenkingen van mij eerst effe met hem en jou prive bespreken vooraleer ik ze hier openbaar stel. Khoop dat ik me zolang kan inhouden want Conrad zit in het zonnige frankrijk geloof ik...

Karin Haneveer schreef op zaterdag 24 mei 2008, 9:20:


Oei , je vraagt nu naar de basis van het clickeren , en daar zijn boeken over geschreven...
Ik zal proberen het in het kort uit te leggen.
De X of Ex of wat je ook maar verkiest , klakken met de tong of met een echte clicker moet je inderdaad eerst waarde geven.
Het paard moet wel begrijpen dat als je de TB [ is terminal bridge] gebruikt , dat hij dan iets krijgt.
De eerste keer krijgt het paard gewoon iets zonder er ook maar iets er voor te hoeven doen. Dat noemen ze ook wel het opladen van de TB.
Dat gaat als volgt;Je geeft het paard iets wat hij normaal gesproken niet krijgt ,en wat hij erg lekker vind, op de vlakke hand leg je bv een stukje wortel en je gebruikt je TB. Paard eet het op.
Dit doe je 3 keer , en dan heeft het paard al door dat als jij Bv Ex zegt , hij wat lekkers krijgt.
De tweede ronde bestaat uit het introduceren van de intermediate bridge , en nog steeds hoeft het paard helemaal niets te doen!Hij krijgt gewoon de beloning , maar ondertussen word de IB. bekrachtigt.Later gebruik je de IB om tegen je paard te zeggen , je bent op de goede weg , ga zo door!
Pas bij de derde ronde moet het paard iets gaan doen.Iets heel simpels , maar als hij het doet , dan merk je vanzelf alwel of je TB en je IB voldoende opgeladen zijn.
Bv je hand targetten.
Eerst houdt je je hand voor de neus van het paard , geheid dat hij er even aan snuffeld , Ex! En belonen. Op een gegeven moment kun je je hand wat verder weg houden , zodat het paard ook daadwerkelijk iets moet doen om die hand aan te raken etc etc etc....

Is dit een beetje het antwoord op je vraag?

Ik begin een training altijd met het hierkomen te belonen , dan heeft het paard al in de gaten dat er wat te verdienen valt .
Dat zie je niet op de filmpjes.

Gr Esther

Met en zonder bit bestaat er de mogelijkheid om het paardenhoofd naar beneden of opzij te sjorren. Allemaal balansverstoring. Ik probeerde het eens zonder.

Door een discussie over balansverstoring die optreedt wanneer de ruiter met of zonder bit aan het paardenhoofd zit, werd ik geïnspireerd om het eens zonder 'een ding aan het hoofd' te proberen, zodat ik kon ondervinden hoe ingrijpend teugelhulpen nu werkelijk zijn.
Mijn persoonlijke overtuiging is dat of je nu met of zonder bit rijdt, en je rijdt met aanleuning, je in beide gevallen invloed op het hoofd uitoefent, maw de eigen balans van het paard -hoe minimaal ook- VERSTOORT. Dit heeft niets met al dan niet bit te maken, maar met het feit dat er teugels aan het hoofd zitten die de positie van dat hoofd dus kunnen beïnvloeden.
Mijn persoonlijke ervaring is dat er weinig verschil is tussen met en zonder bit rijden, maar daar gaat dit topic niet over.

Zodra er invloed op het hoofd wordt uitgeoefend, zie je dat terug in een iets kortere pas, iets minder schoudervrijheid, een iets minder doorkomend achterbeen en een iets mindere neiging om de hals te laten dalen. Ik wilde voor mezelf uitvinden in hoeverre dat bij de teugelwerking vandaan kwam.
Een test voor mezelf dus.
Uit die test bleek dat wanneer ik helemaal van het hoofd afblijf, de passen INDERDAAD ruimer worden, het achterbeen INDERDAAD verder ondertreedt en de hals INDERDAAD gemakkelijker en lager daalt. Maw de rug wordt beter gebruikt. Een eye-opener, want blijkbaar beïnvloedt zelfs een simpel contactteugeltje al de bewegingsafloop...!
Ik heb deze foto's dus niet geplaatst uit het oogpunt: 'kijk eens wat ik durf' en ben dus ook niet geïnteresseerd in reacties dat anderen het beter kunnen, want het gaat nl niet om BETER. Het gaat om voelen, ervaren, je realiseren wat er gebeurt, wat het verschil is wanneer je totaal van het hoofd afblijft door even totaal niets aan het hoofd te hangen. Het is een leermoment, geen pochmoment.
Praktisch: omdat ik voor het eerst zonder hoofd-ding reed, heb ik de eerste 20 minuten het hoofdstel eraan gelaten. Zo kon ik met Cadiz afstemmen hoe het rijden met een touw om zijn hals voor ons beiden in zijn werk ging en checken hoe ongelooflijk veel uit mijn zit en gewicht moest komen en intussen toch mijn vertrouwde 'stuur en rem' bij de hand houden. Da's een behoorlijke omschakeling, want je bent gewoon gewend af en toe even een ophouding of een release te geven, effe iets meer stelling, en die mogelijkheden heb je dan niet.
Natuurlijk is er vanalles op mijn houding en zit aan te merken, maar dit is wat er gebeurt als je niet meer middelen tot je beschikking hebt, omdat je ze vrijwillig verwijderd hebt. In die eerste 20 minuten mét teugels heb ik ze niet gebruikt, slechts het uiteinde vastgehouden, anders zou de test van het teugelloos rijden geen nut hebben.
Ik hoop dat ik zo beter heb uitgelegd waarom ik deze foto's geplaatst heb.
Ook Buck moest eraan geloven. Ander type paard, andere bouw, andere beweging. Voor Buck duurt het langer voordat hij zich uit zichzelf zal oprichten, maar het zit er wel in denk ik. Het zal meer oefening vergen, meer achterhandtraining. Buck wil liever doordenderen dan energiek schakelen. Toch zal de enige oplossing zitten in het trainen van de achterhand, niet in het helpen, begrenzen, tillen van de voorhand. Zeer leerzaam dit.
P.S. De donkere strepen op zijn hals zijn niet van het touw. Hij heeft daar carboleum zitten, die uit het hek in zijn haar dringt als ie naar het gras rond de paddock reikt.

Heb effe christel haar berichtje vanuit foto album gecopiert .
Wat is hier nu het probleem ?
Ten eerste Christel haar rijstijl :Bitloos op dat moment maar wel op de manier zoals mensen die gewend zijn MET bit te rijden dwz : Lichtelijk naar voren leunend op de schouders en teugelvoering neemt nog een véél te grote rol in .Paarden zijn dit uiteraard gewend en dan is het COMPLEET NORMAAL als je ineend alles weg laat vallen dat het paard uit elkaar valt en langzaam hoofd en hals laat zakken tot je op een zak patatten zit .
Wat christel wou aantonen nl dat enkel de teugelvoering al het paard een houding oplegt !!Is hiermee NIET aangetoond .
De verandering hier doorgevoerd was voor ruiter en paard dermate groot dat er geen representatieve foto's gemaakt geweest zijn ,hoogstens een eerste indruk hoe een paard reageert op de alleeerste keer zonder teugeldruk gereden te worden .
Aan de beenhouding in de zijgangen kan ik zien dat Christel een beetje moeite heeft om zowel buck als Cadiz recht opzij te rijden (hens het optrekken van het stelling vragend been (vroeger met spoortjes, want teentjes naar buiten !!!) en het bijkomende zweepje wat altijd naar achteren is gericht .
Het bitloze rijden zoals in mijn woordenboek ingevuld staat , is net het afstappen van deze teugeldruk door een beter ,anders gebruik van lichaamsdruk en beendruk zodat een paard zich enkel door verandering vanlichaamshouding gaat oprichten of verzamelen !! Is echter een proces van jaren niet van minuten . Het bitloos rijden met geen teugeldruk maar toch verzameld is sneller te verkrijgen !
Voila ,daarom mijn reactie in foto album