pleasuregaits schreef op vrijdag 23 mei 2008, 8:06:


Gnork...

Verdomme, en ik mag ertegen aan kijken....

Wat een ellende, weer een klassiek verhaal van een twintiger die voor het eerst het avontuur aangaat van een paard kopen.
Loopt helaas tegen de verkeerde handelaar aan en koopt een mooie lieve merrie voor 2700 euri. Wel met proeftijd gelukkig.
Na 2 weken komt de hoefsmid, die trekt de ijzers eraf en floept 'shit' eruit.
Die is zwaar hoefbevangen geweest...
Jammer genoeg timmert hij er ook weer een ijzerframe onder, en de keer daarna trekt hij een heel stuk hoef mee met het verwijderen van de ijzers. Met veel plak- en knutselwerk boetseert hij er weer een mooi model hoef van, maar na twee dagen wordt de hoef warm.
Ik zeg tegen het meisje, kijk, ik weet bijna zeker dat mijn hoefsmid (m.krul) een héél ander verhaal te vertellen heeft. Hij zou toch al komen, maar jammer genoeg vraagt ze te weinig, waardoor M. eigenlijk niet toe komt aan zijn verhaal, en hij voorzichtig is met collega's onderuit halen, en dat siert hem enorm trouwens.
Drie dagen later staat Paard stok-en stok kreupel in de wei, echt pijnlijk om te zien, beest heeft helemaal droopy-ogen van de pijn.
Ik zei, bel M. maar. Dat deed ze, maar helaas voicemail. ik zei, sms een dringend berichtje..
Ze was goed in paniek, dat meisje. En wat doe je dan, de dierenarts dan maar.
Die stuurt haar naar Utrecht. Foto gemaakt; verhaal volledige rotatie aan beide voorhoeven, niets meer aan te doen, inpakken die hoef en op stal zetten met metacam, het advies is slachten. Ze zeggen daar, als je hiermee doorgaat, blijven we je hier terug zien komen, terwijl het beest pijn lijdt. Tja, en als de kliniek het zegt...
Ze heeft het er heel moeilijk mee, maar ze mag het paard nog terug brengen naar de verkoper. Hij is zelfs bereid om de aankoopsom terug te geven. Je weet dan zeker dat paard naar het slachthuis gebracht wordt.
Is het nu de moeite waard om 600 euro te stoppen in dit paard? Dan zou ze het over kunnen kopen, ja, of iemand anders die dit avontuur beter aandurft...
We zijn er allemaal stuk van....
Dit paard is het beste vriendinnetje van mijn paard, namelijk..

Christel Provaas schreef op vrijdag 23 mei 2008, 8:44:


Watizzer, Christel? Heb je ergens moeite mee?
Ach wat, we laten de hengsten gewoon lekker over het hele terrein rondrennen en ááááálle merries dekken; de Fjord, de Appaloosa's, Holly van 19, de eczeempaarden, de veulens. Leuk. Gaan we ááálle veulentjes daarna verkopen, verdienen we lekker veel geld en die we niet verkocht krijgen gaan gewoon naar het slachthuis.
Ja, dat ga ik doen, ik ruik de euro's al.

Zo beter?
Pien

inesje schreef op vrijdag 23 mei 2008, 8:04:


Hai,
Je kan hem leren een halster aan en uit doen, voetjes geven, netjes leiden, stappen, stoppen en draven aan de hand mee gaan wandelen buiten eens dat leiden goed gaat, zo wordt hij meteen verkeersmak (zoek even op topics hier over handpaard).
Verder hier komen als je roept, plaats voor je maken als je er langs wil, overal kunnen aanraken,...
En verder vooral gewoon veulen laten zijn, samen met andere paarden, die helpen wel hem op te voeden .
Als je nog conrete vragen of problemen hebt horen we het wel he .
Groetjes,
Gudrun.

amar schreef op vrijdag 23 mei 2008, 8:44:


Dat is geen paardentaal. Zij is geen paard. Die trap betekent wel degelijk wat, ik wordt er helemaal beroerd van als we onderling paardengedrag simplificeren naar 'dat doen ze zelf ook' en daar het recht aan menen te mogen ontlenen om een dier een schop of klap te geven.
Een trap vaneen paard is een eindfase, daaraan vooraf gaan tig waarschuwingen oplopend in heftigheid.
Als een mens meent een voet in de borst van een paard te moeten laten schieten is dat mishandeling, het is grof en gebrek aan kennis om het op een andere manier op te lossen.
Het paard zal niet gereageerd hebben omdat het waarschijnlijk te verrast was door deze brutaliteit. Hoelang komen die kutcowboys en girls er nog mee weg om dat mensen aan te leren.
Goed dat ik er niet bij was, ik had m'n bek niet kunnen en willen houden.

Piet
My Best Whisper is a Click

Piet schreef :

Maar wie zegt jou dat zij van te voren die waarschuwingen niet gegeven heeft?

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 23 mei 2008, 8:57:


Breng haar naar mij, als zij de slachtprijs betaalt, kost het haar niet meer dan hooi en een beetje huur voor een postzegelweitje. Dat weitje is niet van mij, dus dat kan ik niet gratis doen, maar ik wil er wel alles aan doen wat nodig is tot het paard weer normaal kan lopen.
Heb je de foto's daar?
Piet

My Best Whisper is a Click

Spirithorses schreef op vrijdag 23 mei 2008, 9:15:


Deze tekst: Ik heb Desmond zondag aan het werk gezien. Ik schrok toch even wanneer ze, toen ze uit de ring stapte, plots terugstapte en de poort tegen het paard trok. Of wanneer ze het paard een achterwaartse trap tegen zijn borst gaf. Ik veronderstel om het paard op afstand te houden, maar misschien kan dit wel anders?

En zelfs al had ze waarschuwingen gegeven, is dat dat een reden om een paard te schoppen? Moeten we 'verkeerd' gedrag met geweld beantwoorden?

Piet

My Best Whisper is a Click

PaardEnSchool schreef op donderdag 22 mei 2008, 20:11:


Ok here we go...
Rood en zwart zijn mijn kleuren waarmee ik mij het meest goed bij voel. Zilver trekt immens aan en paars is opzich ook wel interessant. Mijn kleding bestaat vooral uit donker blauwe jeans, zwart en rode shirts en vestjes. Felle en lichte kleuren stootten mij ongelofelijk af.

Maria Delavega schreef op vrijdag 23 mei 2008, 0:51:


Neen,neen ik keer mij tegen niemand !!!! Ik zeg gewoon dat het altijd gevaarlijk is om zo'n dingen op I net te zetten das alles .Je wordt er nu ook een beetje op afgerekend bvb en das dus bijna altijd zo .De ene hemelt je op , de andere breekt je tot de grond af over dezelfde tekst ! Ik ben daar nog erger in dan jij ! Als ik vind dat iets op "niks" trekt dan ga je dat onmiddelijk geweten hebben MAAR kga het wel niet op een openbaar(media) forum zetten .TOTDAT iemand zelf in de kijker treed en zich dus tot openbaar persoon maakt en bepaalde handelingen of uitspraken doet (trainers bvb) dan heb k wel het recht om daa openbaar op te reageren .

Maria Delavega schreef op vrijdag 23 mei 2008, 0:51:


Dat is op zich niet verkeerd, maar je kunt de mensen/trainers maar beter niet bij de naam noemen wanneer je ervaringen negatief zijn.

Je hebt les gehad, en van wie doet er verder niet toe, dat kun je beter voor jezelf houden.

Ik zal het zeker laten weten!

Piet, waarom zou zout waardevol zijn voor de bodem, zout is alleen natrium, toch?
Tanja

Ja, ik heb een ander paardje, maar niet met dezelfde problemen godzijdank, anders gaf ik er meteen de brui aan. De goeie zaken schrijf ik niet op omdat niemand daaruit leert (ik wou gewoon de zaken opschrijven die leerrijk waren). De Haflinger heb ik zelf zadelmak gemaakt, ik durf alleen niet verder met het rijden omdat ik in het verleden m'n schouder gebroken heb bij het zadelmak maken en ik hier ook alleen ben als er iets zou gebeuren. Mijn andere paardje is een heel intelligente Quartermerrie die een hoog bewustzijnsbesef heeft, en het is een verademing om met haar te kunnen werken in vergelijking met de andere die ik verkocht heb. Zij is enorm cool en werkt heel goed mee, alhoewel ik besef dat ze nog sterker zal worden nu ze nog maar 2 is en daarom zoek ik zo angstvallig hulp, ik weet dat ik nog niet sterk genoeg sta in m'n schoenen om het alleen te doen (je weet wel wat ik bedoel). Ik hoopte dat ik een eindje aan mezelf kon werken (oa ook door les te krijgen van iemand die voornamelijk de ruiter leert zonder paard op de manier die het best past bij mij) en daarnaast ook iemand die m'n paarden africht van wie ik erop betrouw dat die het goed zal doen. Mijn hoop was op Eddy gericht (ik droom ervan om bitloos te rijden als je ziet wat voor schade dit aanricht, mijn Haflinger haat het bit en reageert erg goed op touwhalster, daarom wou ik naar Eddy, hier in de streek is dit moeilijk te vinden), maar dankzij u besef ik dat ik misschien beter naar die andere persoon zou gaan, die meer aansluit bij mijn overtuigingen en manier van lesgeven.
Ik heb mijn paard verkocht omdat het echt niet klikte (alhoewel we door grondwerk toch heel mooie resultaten behaald hebben), we voelde ons beide écht niet goed bij elkaar. Hij schrok van het minste en mijn zenuwen konden er niet meer tegen. Hij voelde dat. Het is niet omdat ik met hém niet overweg kon, een zoals ik schreef hoog gevoelig, aggressief type, dat alle paarden zo reageren op mij. Hij negeerde mij, m'n Quartermerrie is juist heel graag bij mij en die straalt naar mij toe een enorme rust uit ipv me constant uit te dagen zoals het verkochte paard deed (bij iedereen deed hij dat, het is alleen Wim die er echt weg mee kon in't begin, dus toen ik hem verkocht was dat gedrag al flink afgevlakt)
Ik weet ook dat Pien nauwst aansluit bij wat ik zoek door mijn overtuiging, maar het is zo ver van bij mij en ik vind het vreselijk om mijn paarden zo lang in die rammelkar te zetten.
Misschien heb je wel gelijk uit al hetgeen je zegt, heb je me wel geholpen zodat ik de juiste persoon kan vinden.
En Eddy, niet iedereen is zo super zoals jij, in mijn zoeken is het internet zeer interessant, alsook de zaken die ik noteer om alles te ordenen. Ik heb hieruit veel geleerd, ik denk niet dat daar iets verkeerd mee is zoals jij daar zo smalend over doet.