Maria Delavega schreef op donderdag 22 mei 2008, 12:56:


Ah, ik dacht al, wat zou ek nu weer gezegd hebben !!!!

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 22 mei 2008, 13:20:


Ja, sorry, ik mocht mij hier beter niet met dit topic bemoeien. Jammer, 't is allemaal zo zinloos en tijdverlies en heb hier nieks te zoeken. Ik wil alleen maar rijden en ben gefrustreerd over de situatie en reageer me hier misschien beetje af...

Michiel schreef op woensdag 21 mei 2008, 15:13:


Hoe doen jullie dat, tijd vrijmaken om bij haar te zijn?

Heel kort gezegd: ze is eigenlijk gewoon een grote hond alleen komt ze (in principe) niet in huis. Dus ze loopt waar ze wil, behalve als ze op de wei staat (aan huis) dan staat ze met andere paarden die deze verantwoordelijkheid niet aan kunnen! Dus dan moet het hekje dicht!
En verder nemen wij haar in de weekenden mee als we naar het strand gaan of naar de bossen, of we maken een fietstochtje, het is jammer dat ze te groot is en niet op de achterbank past haha

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 22 mei 2008, 12:55:

ja, je kan niet altijd voor je paard beslissen en je kan ook niet in 'hun hoofd kijken en bepalen wat ze moeten voelen'. Ik heb tot een maand geleden ook een half jaar 'fout' gedacht van 'dit is niet natuurlijk, ze moet met andere paarden in een grote wei'. Maar zo simpel zit het niet in elkaar. Ze kunnen goed zelf kiezen. Die van ons kiest bijvoorbeeld ook zelf iedere ochtend of ze de wei in gaat of niet. Als mijn vader op het erf werkt gaat ze de wei niet in. Dan blijft ze de hele dag naast hem staan en af en toe zoekt ze wat grasprietjes op. Dat vind ze gewoon gezellig, gezelliger dan de wei waar haar soortgenootjes staan. Als het regent of koud is dan staat ze ook liever binnen. Ook dat hebben we geprobeerd te forceren. Maar aan haar gedrag kon je goed zien dat ze het daar niet mee eens was. In de stal was ze rustiger en vrediger. Op een gegeven moment accepteer je dat jouw paardje gewoon wat verder van de natuur is komen te staan. En als ik heel eerlijk bij mezelf te rade ga, heeft het deels ook aan mijn eigen 'egoïsme' gelegen, want eerlijk is eerlijk: als ze nou 'gewoon' met andere paarden op een grote wei kan, scheelt me dat een hele hoop tijd! In totaal zijn mijn vader, mijn zusje en ik zeker 9 uur per dag met haar in de weer! In de weekenden soms zelfs wel 11 uur als we ergens naar toe gaan, want dan gaat ze mee. We hebben allemaal een fulltime baan, dus dat is soms best lastig. Vandaar dat we hebben geleerd creatief met onze tijd om te gaan. En gelukkig hebben mijn zusje en ik allebei een lieve partner die ook zijn geaccepteerd door Iris (en die inmiddels ook een aanhangrijbewijs hebben lol). Haar famillie wordt nog groter!

chantalleke schreef op donderdag 22 mei 2008, 13:48:


Haha, waslijn, heb jij misschien mijn foto's gezien? Mijn Haflingers mochten op mijn erf komen, vond dat leuk dat ze me gezelschap hielden en moest zo het gras niet meer afrijden .
Kan het niet laten:
http://nl.tinypic.com/view.php?pic=209fytv&s=3
http://nl.tinypic.com/view.php?pic=25ptjz4&s=3
http://nl.tinypic.com/view.php?pic=30tmlx1&s=3
Misschien is het niet natuurlijk om je paard zo dicht bij je te laten wonen, maar 't is ongelofelijk leuk om wakker te worden en een snoet door je venster te zien steken, van hé, wanneer sta je op, slaapkop! Ik merkte vooral dat ze 's nachts in de tuin kwamen liggen, die meer beschut was dan hun weide (ik weet niet of ze sliepen, maar ze lagen alle twee meestal bij elkaar op de grond), Om te grazen gingen ze dan terug naar hun weide. Ik had wel het idee dat ze graag in de tuin waren en er een zekere bescherming vonden. In hun stal gingen ze bijna nooit, ze vonden de beschutting in de tuin leuker, ook als het erg koud was buiten.
Is het dan verkeerd? Ik denk het niet, als ze maar een weide hebben om te gaan grazen naast het erf.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 22 mei 2008, 12:50:



Het gaat over JOU Eddy.
Ik schrijf ook wel eens iets ten gunste van jou hoor.

Zoals je misschien vergeten bent kwam deze dame hier op het forum met een hele hoop commentaar over iemand die haar paard wel even zou helpen.

Dit op advies van een vriendin van haar die daar ook bleek te werken.
Bleek geen succes , paard was door andere bewerkt.

Ze vroeg toen of we hier mensen kenden die het beter deden.
Jou naam werdt toe genoemd.

Daarop schreef ik dat ze beter eerst zelf eens een aantal keren goed bij jou kon gaan kijken , desnoods onaangekondigd en dat je daar vast geen bezwaar op had zodat ze weet waar haar paard heen gaat.
Om te voorkomen dat ze hier straks weer iemand (jij dus) af komt kraken omdat het háár misschien niet zou bevallen.

Later schreef ze dat ze bij die andere OOK was wezen kijken

Daarop schreef ik dat ze dan blijkbaar niet goed genoeg had gekeken dat al die vekeerde zaken mat dat paard had kon gebeuren.

That's all.... en daar is ze blijkbaar nogal boos over.

Nick Altena schreef op donderdag 22 mei 2008, 14:21:


Eventjes ter verduidelijking:
Ik zoek adressen waar men voor een redelijke prijs helpt paard zadelmak en verkeersmak te maken, op een manier die zo natuurlijk mogelijk is voor paard. Daarmee bedoel ik niet horswhispering, Parelli en andere modegrillen, maar mensen die veel ervaring hebben met paarden en op een zo paardvriendelijk mogelijke manier de omgang helpen te verbeteren tussen eigenaar en paard. Ik had eindelijk zo iemand gevonden , maar die kan niet meer komen. Zit midden in africhting en wil dit niet alleen doen.
Ben van West-Vlaanderen, omgeving Wielsbeke.
Wie kan me tips geven?

Zo is de topic niet begonnen, ik kwam op het forum omdat ik een trainer verloren was (Wim) en we zaten juist midden in de africhting, ik zocht een vervanger en ik was heel tevreden over hem (Wim was anti - Parelli en ik heb dat overgenomen omdat zijn methode zeer goed werkte bij m'n paard). Jij viel over het feit van dat ene ongenuanceerde zinnetje van mij en ik heb toen, omdat je zo ergerlijk bleef doordrammen mezelf verduidelijkt waarom ik dat schreef.
Dat is het nu net waarom ik jou zo ergerlijk vind. Je probeert alles naar je hand te zetten om toch maar gelijk te hebben en het laatste woord te hebben.
Ik voelde me niet goed bij dat topic en ben daardoor onder een andere naam beginnen posten. Niet goed dus. Ik moet me niet schuldig voelen omdat ik het niet eens ben met bepaalde toestanden.
't Is duidelijk ik verdoe m'n tijd teveel aan dit gedoe.

Anita Cats schreef op donderdag 22 mei 2008, 9:56:


het berichtje is opnieuw onderweg, nu naar je nieuwe emailadres.

groeten
Lies

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag 20 mei 2008, 19:06:


Weet niemand van jullie dit???

Ingrid den Ouden schreef op donderdag 22 mei 2008, 14:57:


Ik weet niets zeker maar met een beetje lezen kom ik tot het volgende :

Als je ziet dat het cijfer 10 gemiddeld heet ,
zal er een cijfer aanduiding gehanteerd zijn van 0 tot 20 ,
waarbij 0 geen risico betekend en 20 zeer veel ,
voor fructaan gevoelige paarden.

in Europa wordt dolomiet ook gewonnen, de samenstelling is ongeveer hetzelfde. Ik heb al een groothandelaar in BE gevonden maar nog geen verkoop voor particulieren.
Charlot -> natuurlijk kan je mineralen in poedervorm geven, dat is ook aan te raden bij bijvoorbeeld een acute hoefbevangenheid.
Maar ik heb begrepen dat te veel of verkeerde verhouding van mineralen niet goed is. Daarom is het het beste (en het makkelijkste ook) een blok ergens op een droge plek neer te leggen of op te hangen en de paarden de gelegenheid geven zelf te nemen hoeveel ze willen. Omdat er geen zout of andre smaakversterkers (zoals bij commerciële likstenen) bij zitten nemen ze niet te veel.

Geertje schreef op donderdag 22 mei 2008, 12:52:


Wat krijgt ze nu te eten? Allen gras of voer je iets bij?

Een paard kan perfect leven op gras/hooi alleen mits er alles in zit wat een paard nodig heeft. Een paard maakt zelf vitamines aan OP BASIS VAN MINERALEN die binnenkomen. Geen mineralen = geen aanmaak van vitamines mogelijk. Magnesium die binnenkomt wordt omgezet naar B12, bij mensen werkt het in dit geval ook zo.
Nu is er nergens in de wereld een wei te vinden waar de grond ALLE nodige mineralen in de juiste samenstelling heeft. Daarom trekken wilde paarden de hele tijd van plek naar plek om divers voedsel te vinden. Onze weides zij vaak bemest met kunstmest, hebben weinig varieteit aan kruiden, zijn te zuur enz. Heb je geluk om echt goed gras en hooi te hebben, prima, houden zo. In de meeste gevallen is het niet zo.
Gras varieert in waarde van voedingsstoffen continu, net als in fructaan gehalte. Als je gras laat onderzoeken nu en over een uur kan je al een ander resultaat krijgen (uit een boek van Pat Coleby die al 60 jaar onderzoek doet), het is dus een momentopname, afhankelijk van de weersomstandigheden. Daarom geloof ik ook dat de grasvoedingswaarde in de zomer en winter niet hetzelfde is.
Ik denk dat de meeste mensen hier iets bijvoeren niet omdat een paard te mager is maar omdat ze merken dat gras/hooi alleen niet voldoende is voor goede gezondheid van hun dier.

Tanja Fomenkova schreef op donderdag 22 mei 2008, 17:18:


wauw dat is nieuw, dat bij mensen magnesium omgezet wordt in vitamine B12...
Naja in ieder geval, nieuw of niet, het klopt niet hoor.