Esther schreef :
> Je begrijpt me verkeerd denk ik. Je maakt er in ieder geval
> iets anders van dan ik bedoel en schreef. Ik gooi het er niet
> op dat jij je geld verdient met je bedrijf. Ik vroeg of je het
> anders zou doen als je particulier was. Kortom, stel dat je
> particulier bent dat ben je ook ooit geweest, ga je dan anders
> om met paarden.
Ik moet er niet aan denken om particulier te moeten zijn. Je kunt dat ook omdraaien: Als ik particulier zou zijn dan zou ik tevreden moeten kunnen zijn met een baantje ergens anders, en mijn paarden hooguit een paar uur per dag zien. Nu heb ik de kans om samen met mijn partner de hele dag tussen en met de paarden te leven. Wat is er mooier dan dat (behalve een vakantie op Vlieland, haha).
Wat het geld betreft zou ik het niet anders doen wanneer ik particulier was. Het gaat om keuzes die je maakt, Es. Als je echt geld nodig hebt komt er altijd wel een mogelijkheid. Jack en ik hebben bewust de keuze gemaakt om met de paarden te werken omdat we het niet erg vinden dát ze moeten werken; het geeft hen en ons bestaansrecht en we hebben zo de kans om iets goeds uit te kunnen dragen. Maar als het ooit zo ver komt dat we niet meer zouden hoeven te werken dan zouden we voor een aantal paarden een goed tehuis zoeken en verder nooit meer iemand op onze paarden laten rijden. Ik sluit zelf niet uit dat ik ook niet meer zou rijden. Verder: De poort op slot en genieten van de stilte om me heen, de stilte in mij en in mijn paarden.
Wist je overigens dat Jack bewust niet paard rijdt? Die heeft ervoor gekozen om andere dingen met en voor de paarden te doen.
> Ik als particulier ga ver, maar ook ik houd het paardwaardige
> in de gaten en ga niet te ver. Als er kans is op paardwaardig
> doe ik dat, als die kans er niet is stop ik.
En zo heeft ieder zijn eigen grens en dat is maar goed ook!
Warboel
