muriel schreef op woensdag 14 mei 2008, 12:30:


Dit is alleen voor ons Dxxxx Belgjes toch?
Niet voor NL geldig, of zijn jullie spelregels ineens veranderd?

jan.

jan seykens schreef op woensdag 14 mei 2008, 13:02:


EN ook belangrijk ! wie gaat al die paarden op de weides controleren ????? Bij mij weten kan de veterinaire controle amper de slachtingen bijhouden .Wat met zwervende chips in paardelijven ? Gewoon afvoeren en slachten dan maar ? Oeie der stak toch ene in, sorry he !!!! Je bent dus met je paard aan het wandelen en "out of the blue" komt er een controleur die toevallig in de bosjes verbleef MET EEN CHIPREADER !!!!!! je effe vragen of hij je paard mag controleren en je moet natuurlijk héél de papierewinkel in je broekzak bijhebben zoals chipbewijs ,geboortecertifikaat en inentingsboekje ????? Manege's en gekende bedrijven is iets anders !die zijn het makkelijkste slachtoffer natuurlijk en op keuringen en wedstrijden !!!! Daarbuiten hé mensen ,wacht nog maar e jaar of vijf en Belgie kennende is het dan nog is 20 keer verandert . Diegene die alles netjes laten registreren mogen zich aan een fijn boterhammetje extraatjes verwachtingen via verdoken belastingetjes .Wees daar maar zeker van !

Eva Saegerman schreef op woensdag 14 mei 2008, 10:46:


Die uitweg was DNA-typering. Dat had ik ook laten doen indertijd.
Maar, zodra ze op transport moeten naar Portugal... jassen ze, ondanks een ontheffing van een ministerie, dus een officieel document!!!, er gewoon lekker TOCH een chip in... Want mevrouwtje, we willen toch geen gedonder bij de grenzen???

chips......

Wil.

muriel schreef op woensdag 14 mei 2008, 12:30:


Fijn he?? Pffffff...... doe voor mij ook 1 flinke PAAL!

;-((

Wil.

Eva Saegerman schreef op woensdag 14 mei 2008, 10:46:


Wanneer is die einddatum?
Hier moeten we het ook nog doen! Maar het zal ook als sportpaard zijn. Ik eet zelf nooit paardenvlees en wil in geen honderd jaar dat er mensen later aan mij paard aan het peuzelen zijn. Nee dank je wel.
Moesten hier honden gegeten worden, denk ik dat ook veel baasjes er voor zouden stemmen dat ze niet worden opgegeten!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 14 mei 2008, 13:17:


Moest de mijne alleen maar op de wei staan, zou ik ook niet zo inschikkelijk zijn. Maar ze verblijft de helft van het jaar op een groot paardenbedrijf en ik wil haar ook gewoon kunnen vervoeren over de weg etc.

Grootste probleem bij niet chippen (is volgens verschillende DA's), net de afvoer van het kadavar bij sterfte. Naar't schijnt zijn ze daar nogal streng op. En gaan ze een niet gechipped paard niet zomaar meenemen.
Mijn eerst idee, was ook 'ze gaan toch geen lijk laten liggen rotten' maar eerlijk gezegd, is dat iets wat ik niet wil uitproberen.

Ans Jondral schreef op woensdag 14 mei 2008, 13:49:


Zelf begraven? Ik vermoed dat het wel te doen is om iemand te vinden die met een grijper of iets dergelijks een put graaft en paard tot daar wil slepen. Mooi afscheidsritueel of ceremonie erbij en ik zal dan toch wel wat beter slapen, denk ik.

Marcia schreef op woensdag 14 mei 2008, 14:06:


Ja want er staat ook niet voor menselijke comsumptie, maar worden ze dan toch niet afgevoerd voor dierlijke comsumptie???

Marcia schreef op woensdag 14 mei 2008, 14:06:

Ik zie weinig moois in het slepen van een kadaver naar een put.
Heb de manege-eigenaar in het dorp wel eens geholpen met kadavers achter zijn auto naar makkelijker bereikbare plekken sjouwen. Ik probeerde met een zeil te voorkomen dat het hoofd te erg kapot ging, niet echt esthetisch verantwoord.

Ik heb in een opwelling mijn geliefde hond na zijn euthanasie in de tuin begraven en heb er nog steeds spijt van. Ligt ie daar te rotten, vol wormen en gluiperigheid, ik moet er niet aan denken hoe hij er nu uitziet, slechts 50 cm onder de grond waar ik op sta. Een plantje erop verandert daar weinig aan. En hij blijft daar voor altijd, want opgraven doe je niet meer.

Toen mijn oude pony Blackie op mijn schoot 'ingeslapen' was, kwam Rendac haar ophalen. Buck keek mee hoe zijn vriendinnetje met wapperende manen fier door de lucht zeilde om te landen in een bak waarvan ik de inhoud niet kon zien. Prima. Dat was nog eens een mooi afscheid.