Diestelmans Liesbet schreef :


Elk veulen is zo gevoelig, Liesbeth, ga daar maar vanuit. Zo worden ze geboren maar wij mensen maken ze ongevoeliger.
Er zijn veulens die snel toenadering zoeken, zoals Alegría. Die komt telkens bij je staan en geeft nu, net als haar moeder, al aan waar ze gekrabt wil worden. Met haar kun je echt alles al doen. Als we aan tafel zitten komt ze bij ons staan. In tegenstelling tot Iskander, die laat zich nog niet zo makkelijk benaderen en hij zoeft weg als er vreemden zijn. Of Puck neemt hem mee weg. Maak je een onverwachte beweging, wordt er hard gesproken, vreemde mensen, druk, weg-ie-tie. Dat mag en is volkomen logisch.

In dit stadium hoef je er niet aan te denken een veulen een halster aan te willen doen. Alegría wel, die duikt er zo in maar die is nu ook een maand oud, Iskandertje dus niet.
Wat je buren doen; met 5 man een veulen wegdrijven, is echt onnodig. Vertel ze alsjeblieft dat het veulen de moeder altijd zal willen volgen, maar daar moet je ze de tijd voor geven. Moeder aan een touwtje, laat haar op haar veulen roepen; het veulen zal willen volgen, ook los. Draai desnoods om met de moeder om het veulen op te gaan halen en laat er
één persoon achter lopen om het veulen de juiste richting in te helpen, mocht dit nodig zijn. Vertel hen ook dat ze nu niet moeten proberen om het veulen aan te raken, het moet vrijwillig naar hen toe komen om contact te maken.
Paar andere tips: Zorg dat er niemand tussen moeder en veulen in staat, geef het veulen alle ruimte om de moeder te kunnen volgen. Er ontstaat paniek zodra er iemand/iets tussen hen in staat en ze niet meer snel bij elkaar kunnen komen; het veulen zal dan ook niet durven.
Er mag ook niet teveel ruimte tussen moeder en kind in zijn, ook dat geeft paniek. Als het veulen niet volgt dúrft het niet te volgen, laat ze daar rekening mee houden.

Alegría is nu een maand oud en heeft dus nu een paar keer een aantal uren een halster aan gehad. We hebben haar er nog niet mee geleid. Iskander heeft nog geen halster aan gehad.Dat komt allemaal wel.

Wat veel goeds doet is als je het veulen na de geboorte overal aanraakt (inprinten) en vertrouwt maakt met mensen en situaties. Zo rijd ik gewoon met de auto over de weide waar de veulens lopen, ze gaan gewoon achter hun mama's aan als die iets moeten. Afgelopen week heb ik BD weer voor het eerst gereden en Alegría ging vanuit zichzelf in de inloopstal staan die naast de bak ligt.

Tijd. Dat is het enige. En geduld. Vertel ze alsjeblieft dat er niemand aan een jong veulen hoeft te gaan lopen sjorren. Zo vreselijk onnodig en stresserend.....

Groet, Pien

Spirithorses schreef :

Dat moest natuurlijk zijn: "Of draaft-ie niet graag op zijn weide ..." .

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 11 mei 2008, 0:41:


P r o f i c i a t !!! Heb jij ook het licht gezien
Inderdaad: Waarom rijden er nog mensen mét? Omdat het bij hén tussen de oren zit? Niet bij dat paard, die snapte allang dat hij zonder ijzerwerk ook bereid blijft tot samenwerking.

Groet, Pien

Gezellig hier

Arabesk schreef op zondag 11 mei 2008, 8:49:


Dacht ik ook net ja. Redelijk onleesbaar forum op die manier.

ElkeW schreef op zondag 11 mei 2008, 8:50:


Ja, altijd weer jammer, dat gekif. Ik lees er gewoon overheen maar het blijft zonde.

Groet, Pien
(vandaag de Terra Natura Workshop hier, wordt vast heel gezellig, en Eva, tot straks)

Spirithorses schreef op zondag 11 mei 2008, 8:14:


Ja , het is gewoon waar.
Kan er niets anders van maken.
Jammer dat het er zo ontzettend ingebakken zit dat je zonder bit niet kunt rijden. Jammer dat mensen niet standaard worden ingelicht over de effecten en gevolgen voor een paardenmond. het is zoiets middeleeuws als je er even over nadenkt...
...
Ja, k peins da'k het licht heb gezien, precies

Spirithorses schreef op zondag 11 mei 2008, 9:18:


misschien dat we weer on-topic kunnen gaan?
please?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 11 mei 2008, 0:19:


Euuh zever in het zevenste knoopsgat?!
Onze paarden zijn anders heel erg speels, draven galopperen de weide door, achter mekaar aanzitten, kortom actie in t spel; maar nu niet. Nu genieten (en ik schrijf niet 'afzien'!) ze van de zon maar draven zit er niet in. En tuurlijk gaan ze draven als ik dat zou vragen, en tuurlijk willen ze dat graag doen op wandeling. Vicky is dinsdag mee met queenie op pad geweest en ze hebben redelijk wat gedraven; tuurlijk hebben ze geen enkele keer getwijfeld of ze daar zin in hadden, ook beereke met zijn nog beetje winterjas aan, galoppeerde vrolijk mee als wij draafden.

Maar een paard, dat volgens eigenaar nooit draaft, daar is iets mis mee, toch?!

Awel, dat paard zou van mij es wel een vrijbrief krijgen om net op de warme dagen te leren aandraven; en ik zou wachten tot het heetste van de dag voorbij is, 's avonds of 's nachts dus.
Alleen al om zo veel mogelijk factoren die het aandraven zouden belemmeren, te elimineren; want dan nog vraag ik me af "waarom draaft dat paard nooit"?