Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 mei 2008, 13:12:


Het resultaat was motiverend voor de volgende demo's!

Eva Saegerman schreef op dinsdag 6 mei 2008, 13:00:


Wat lieten de foto's van de dikke pees zien? Geen warmte-ontwikkeling daar? Vanwaar dan de zwelling?
Ik zou persoonlijk niet durven 'werken' met een paard dat een dikke pees heeft. Mij te gevaarlijk, dat peesweefsel herstelt zo traag. Tenzij de kreupelheid niet door de pees veroorzaakt is, maar waarom wastie dan dik? Was de peesblessure door een da vastgesteld, met een echo?

Toen Buck kreupel was en de da nog meende dat het uit dehoefkatrol kwam, had hij regelmatig een duidelijk warmere hoef rechtsvoor, zonder camera vast te stellen. Na een kliniekbezoek waar hij flink aan de tand was gevoeld was 's avonds zijn been tot voorbij de voorknie akelig heet. Toch zou de kreupelheid bij hem uiteindelijk niet aan die voet of dat been liggen, maar aan zijn rug.

Ik vind het heel mooi dat Simone zo gemotiveerd en positief blijft!
Groetjes,
Tanja

Piet schreef op dinsdag 6 mei 2008, 12:57:


namens deze adb-er: TOP!
leuk he

charlot van r schreef op vrijdag 2 mei 2008, 9:39:


Hmmm. Ikheb daar een hypothese rond maar weet niet zeker of die klopt, want zo een grote paardenspecialist ben ik nu ook weer niet. Maar ik denk dat een paard als vluchtdier alleen liggend durft te slapen als die zich veilig genoeg voelt, dat wil dus zeggen, veilige omgeving en één of meerdere kuddegenoten die de wacht houden. Als dat er niet is dan gaan ze nooit liggen slapen, en doen ze het enkel staand, wat wel kan, maar wat toch niet helemaal dezelfde waarde heeft. Dus een paard die normaal liggend slaapt zal dan (volgens mijn hypothese) nooit bij het staand slapen plots ineenzakken-vallen, enkel een paard die geen goede kwaliteit slaap krijgt (enkel staand) zou dan dat 'omvalgedrag' vertonen.
Wat ik al meer dan één keer heb gelezen is dat een paard (die in nieuwe omgeving is of zonder kudde) zich juist gaat neerleggen om te slapen als 'zijn' mens er eens langere tijd relaxt bij is (niet tijdens het rijden ofzo bedoel ik) omdat die zich dan veiliger voelt. Compliment voor de mens volgens mij, maar ook evt. nood om de omstandigheden van het paard te bekijken.
Wat ik ook al meer dan één keer hoorde is het paard dat zogezegd nooit neerligt in de eerste weken/maanden op een nieuwe plaats en dat dan ineens in een diepe slaap (ik hypotheseer dus: de eerste diepe slaap sinds maanden) wordt aangetroffen, zo diep zelfs dat die niet meteen wakker te krijgen is (ongeruste eigenaar). Ook teken dat de nieuwe plaats/kudde niet zo veilig aanvoelen misschien, zeker als het maanden is.

Het zijn maar gedachten van mij. Ik heb het boek van Kathryn Nankervis nog niet uit, wie weet schrijft zij er iets over? Wat denken jullie?

Mijn eigen beperkte observaties hier zijn niet zoveel waard: De paarden slapen (liggend) typisch overdag, 's middags, in de zon. 's nachts nog nooit slapend aangetroffen (maar ik ben ook niet zo vaak 's nachts buiten). Toen Lolita hoogdrachtig was lag ze niet meer (is normaal schijnt het), ook na de bevalling lang niet (steeds wakend over dat kind), ik was blij als ik haar weer zag liggen eindelijk. Toen Bonnie de logeerponnie hier pas was vond ik haar al na vier dagen liggend. Des van de buren: niet liggend gezien toen hij een week bij ons was (kan zijn dat ik het niet zag). Die staat (als paard alleen) met een kudde schapen en ligt daar vaak wel.

Nils Vellinga schreef op vrijdag 2 mei 2008, 23:21:


Hoi Nils,

Zie jij echt verschil in hoeveelheid grazen of mesten tussen dag en nacht? Heb ik nooit gezien namelijk, maar eerlijk gezegd ook nooit geteld. Anderen wel?
Vergelijk je wel een dag van 12uur met een nacht van 12uur? (Even voor de zekerheid checken)

Christel Provaas schreef op dinsdag 6 mei 2008, 13:21:


Christel, je hebt mail! (Over een totaal ander onderwerp overigens).