Ik ken een ijslands ruintje dat met 3 van uit een natuurgebied kwam (natuurlijker kan bijna niet denk ik zo) en ook lucht zoog. Geeft voor mij al aan dat het ook een fysieke oorzaak kan hebben. Een onaangenaam gevoel in het spijsverteringssysteem wat luchtzuigen verbeterd. Of veel stress in de kudde en zo de stress afvoeren.

Luchtzuigen is in principe een stereotiep gedrag wat een paard in staat stelt om te gaan met de stress. Door de aanmaak van endorfines word de stress vermindert en pijn ook. Eigenlijk is stereotiep gedrag als je het zo bekijkt dus positief voor dieren. Helaas wijst het er echter dan weer op dat er een diepere oorzaak is en DIE moet aangepakt worden.

Een luchtzuigersband werkt niet, is alleen maar symptoombestrijding met hele vervelende gevolgen. Het paard krijgt alleen maar meer stress omdat hij zijn stressreducerende gedrag niet uit kan voeren.

Wil je het oplossen moet je diep gaan graven. De oorzaak kan bij verschillende dingen liggen en ook bij meerdere dingen tegelijkertijd. Sluit eerst uit dat de oorzaak fysiek is (voedingsanalyse, maagcontrole). Ga daarna aan de leefomstandigheden werken. Geen het dier een omgeving waar hij controle over uit kan oefenen. Laat het dier kiezen of het binnen of buiten wil. Geef het dier ruimte bij zijn soortgenoten te zijn EN ervan weg te kunnen als hij dat wil. Het is minstens zoveel stress niet bij de kudde te passen als alleen in een hokje opgesloten te staan. En ga zo graven tot je de oplossing hebt.

Succes ermee, en als ik ergens onjuistheden vermeld hoor ik het graag

Groetjes Karin

Wil ik nog even iets aan toevoegen.

Stereotiep gedrag (is een discutabele benaming, maar ik gebruik hem toch even) onstaat op het moment dat een dier aan stress onderhevig is. Vaak is dit een gevolg van slechte huisvesting, denk aan dieren in de bio-industrie of paarden in stallen. Het kan ook een gevolg zijn van voor het dier onacceptabel sociaal contact. Denk bijvoorbeeld aan solitaire dieren die sociaal gehouden worden, sociale dieren die solitair gehouden worden maar zeker ook sociale dieren die in verkeerde samenstellingen met soortgenoten moeten leven. Een groep jonge hengsten van 1 jaargang is daar een voorbeeld van, maar ook een prima kudde waar er 1 paard buiten valt.

Wat al deze dieren is een stuk controle over hun leven. Wij mensen zouden zeggen, ze kunnen niet meer kiezen wat ze willen. Ze kunnen bijvoorbeeld niet kiezen of ze binnen of buiten willen zijn. Of ze in de zon of in de schaduw willen zijn, of ze hun soortgenoot willen zien of niet.
Hoewel kiezen ook weer zoiets is, in hoeverre maken paarden bewust een keuze waarbij ze de mogelijkheden tegen elkaar afweegt, is het wel wat het paard mist. Door het dier zo een omgeving te geven waarin het zelf de controle over zijn leven krijgt kan het dier de stress op een andere manier verminderen dan stereotiep gedrag te vertonen. Door bijvoorbeeld een paddock te maken waarbij het dier achter de schuilstal uit het zicht van zijn soortgenoten kan gaan staan kan het dier "kiezen" wanneer het sociaal contact aan wil gaan. De schuilstal geeft controle over binnen-buiten, zon-schaduw enz.

Denk aan dit stukje theorie als je een stereotiep gedrag op wilt lossen. Want niet het stereotiepe gedrag moet opgelost worden, maar de oorzaak.

Hoop dat ik met dit verhaal iets toevoeg

Groetjes Karin

Anita de Wit schreef op maandag, 27 september 2004, 15:32:


Een van onze huifbedpony's was een verwoedde luchtzuiger. Band ook om. Gevolg; bijna gestikt toen hij eens met zijn achterijzer in de band bleef hangen. Andere paarden namen dit gedrag niet over.

Pony heeft nu een ander leventje gekregen; ijzerloos overigens ook. En hij heeft nu continu in de wei gestaan, maar dan op superkort gras (schraal veld). Hij had nu de hele dag nodig om aan zijn kostje te komen en had geen tijd meer voor het luchtzuigen. Hij is er nu helemaal vanaf.

Dus ik alleen maar aanraden; 24 uur per dag op schraal grasland zetten (met meerdere paardjes liefst).

Groeten,
Ingrid

Sta ik mijn paard te `poetsen` klaagt er iemand tegen mij aan dat de benen van haar paard zo vies zijn en er dus geen peesbeschermers of iets anders (het waren van die kapjes voor om de achterkant van de benen) aan kunnen. O ja, die dingen bestaan ook nog bedacht ik. Maar zijn die dingen wel nuttig? In de wei lopen ze ook zonder, weinig paarden die iets krijgen. In de natuur nog nooit een beschermer tegen gekomen. Nodig of niet?
groetjes Ebby

O ja, die dingen bestaan

Tja, nodig of niet.
Kan me best voorstellen dat als je een super strijker hebt dat je zoiets gebruikt. Maar lijkt me zinniger te kijken waarom hij strijkt en daar iets aan te doen.
Bandangeren als bescherming maakt de benen alleen maar veel te warm. Dat begint nu langzaam door te dringen in de grote-boze-paarden-wereld. Peesbeschermers verzwakken de hele boel op de lange termijn, maar die zijn geloof ik nog wel favoriet (ik hoor iig niets anders op mijn opleiding).
Ik gebruik het niet. Nooit. En ik ben toch niet echt bezig met natuurlijk paardrijden, zoals hier uitgedragen word. Ik zie het nut van die dingen niet in en zie eigenlijk alleen maar nadelen.
Groot argument is dat die paarden te duur zijn om te beschadigen. De gemiddelde kwpn-er op de manege/pensionstal is goedkoper dan de ijslanders die ik rij. Dus ook een beetje loos argument.

groetjes Karin (op dreef

Hoi,

Nou Iwan is weer weg. En of paarden ook jaloers kunnen zijn. Misschien noemen zij het anders, maar in mijn ogen pure jaloezie. Isabella omdat ze alles moest delen, dat zinde haar niets en dat reageerde ze af op Iwan (logisch), maar gisteren rollen omgekeerd. Ik was een hele tijd met Iwan bezig en Isabella had wat suffig staan toekijken. Dus ik wilde haar weer even aanhalen en toen ze kwam gelopen, haalde Iwan ineens uit en ging tussen mij en Isabella instaan alsof hij wilde zeggen; nu is ze van mij!!

Daar stond ik wel even van te kijken. Al die tijd had Iwan zich heel onderdanig richting Isabella gedragen. Maar die kleine van mij liet het er niet bij zitten hoor. Iwan kreeg weer een gil en een mep toegeworpen van haar zijde.
Pffff paarden .... . Ze vochten om mij dus wel een beetje leek het wel.

Maar wat Iwan betreft heb ik wel veel geleerd en gezien. Volgens de eigenaar een beetje zweverig allemaal. Het beest moet niet zeiken. Maar ik vraag me af of hij zeikt ... Hij is gewoon nerveus. Ik kwam met tuig aan voor Isabella en Iwan flipte bijna. Nu heb ik het gisteren weer gedaan. Gewoon tuig in de hand genomen en dat over Isabella gehaald. Iwan keek het even aan en toen ik naar hem kwam ging hij er van door. Een eind verderop ging het schrapen met zijn voorhoef, stampen naar zijn buik, willen gaan liggen en toch weer niet, weer dat schrapen, winden laten, stampen en happen naar zijn buik. Het leek er heel sterk op of hij een beginnende koliek aanval kreeg. Toen ik het tuig weglegde, hield hij direct op met dit gedrag.
Ik kwam er weer mee voor de dag en hij begon weer. Geen toeval dus. Ik heb het op een hek gehangen en gewacht. Hij ging op den duur snuffelen en eraan knabbelen. Voorzichtig legde ik het op zijn rug en zijn huid ging aan het trillen. Ben toen die oefeningen gaan doen zoals we die leren op de NH cursus (vnl. vertrouwen winnen) en hij ontspande. Met veel geduld kon ik later ook met de zweep over zijn lichaam aaien. Dat kostte meer tijd. Hij wilde niet komen zolang ik die zweep voor me hield. Ik had de tijd dus ging rustig zitten wachten op Iwan. Een eekhoorntje kwam op een halve meter afstand van mij een noot in de uitloop begraven ... dus eh rust straalde ik wel uit. Isabella had die eekhoorn gezien en ging heel alert staan kijken en het diertje volgen, maar Iwan had alleen maar oog voor de zweep. En ik zat te balen dat ik geen fototoestel bij me had.

Ik had gewild dat ik langer met Iwan bezig kon zijn eigenlijk maar toch had ik genoeg gezien. De eigenaar had hem opgehaald en net hoorde ik dat hij hem na het ophalen nog op de manege heeft gehad en de bak er mee had aangesleept en het ging wonderbaarlijk goed. Hij is er omdat het zo goed ging wel 2,5 uur mee bezig geweest. Ja ergens ben ik blij, maar aan de andere kant kan het ook weer een stapje terug zijn. Maar morgen is de cursus weer.

Daarbij viel me nog wat op. Iwan schermt op de cursus zijn rechterkant van me af. Daar moest ik aan werken. Dat deed ik dus ook braaf in het weekend. Maar toen Isabella haar aanval opende, zag ik dat hij voor haar juist zijn linkerkant afschermd. Zij mocht hem rechts aanvallen. Toen ik beter keek zag ik dat hij allemaal plekjes heeft rechts in zijn vacht. Eerst dacht ik even aan schimmel of zo maar leken me toch eerder bijtplekjes. In de kudde staat Iwan zeker niet bovenaan werd me verteld. Ook als ik een zweep vasthad, dan mocht ik hem ineens wel rechts benaderen want schermde hij links af. Ik zou nu bijna willen beweren dat hij zijn rechterkant met pijn associeert. Of kan ik dat zo niet stellen?

Dan nog wat. Op de cursus leren wij een het paard achterwaarts te laten gaan. Eerst met opgeheven vinger, dan touw wiebelend erbij en dan wat bozig op het paard inlopen. Resultaat bij laatste stap, paard gaat terug. Isabella deed ook iets dergelijks; op Iwan afrennen, oren in de nek en hoofd omhoog en zeer boos kijken (wit ogen) en Iwan ging direct naar achteren (sneller al bij mij). Maar eh, dit kan dan wel op elkaar lijken maar bedoelen wij ook hetzelfde. Ik wil gewoon het paard naar achteren laten gaan omdat ik dit nu eenmaal wil. Isabella wilde aangeven: opzouten jij. In dat opzicht vraag ik mij dus af wat het effect van die cursusoefening nu eigenlijk zou moeten zijn?

Nou weer een heel verhaal, maar wel stof tot nadenken (voor mij en misschien ook voor sommigen van jullie?).

Groeten,
Ingrid

Karin schreef op maandag, 27 september 2004, 18:27:


DE fries van mijn vriendin strijkt heel erg, ze verwond zich zelfs soms heel erg, we proberen een op lossing te vinden maar het is best wel moeilijk. Het paard heeft wel hoef ijzers ik weet niet of het daar aan licht maar hij strijkt niet met de hoef ijzer langs het binnen been.
we hebben nu echt giga stijk lappen gehaald en het werkt echt. haar benen worden er nie warm van en het knijpt ook nie af of zo..
ik vroeg me af of iemand misschien weet (of het zelfde probleem heeft) en hoe je het kan op lossen

groetjes lisanne

een van mijn schatjes heeft een hoef probleem, er is een speciaale hoefsmit bij geweest ze hebben haar linker voor been beslagen ( de rest ook maar 'tgaat om dat been) en dr een soort siliconen kit in gespoten. Het gaat nu best goed ik denk dat ze het nu al weer meer dan een jr heeft
nu kun je dr wel weer aardig goed berijden zonder dat ze kreupelt want ze kreupelde eerst als de gekte was gewoon weg nie normaal.
Nu heb ik haar voor een paar weken geleden weer is gereden en nu was het zo raar ze kreupelde alleen in stap... is dat een aan wenning? want ik draf was er niks aan de hand! hoelanger de rit hoe erger het in stap werd ze laat dr hoofd naar van loop naar tijd helemaal hangen. Dat ben ik van mijn Friesje nie gewend. In Gallop is ze over het algemeen al helemaal nie makelijk maar dat ging gewoon nie met haar.

weet iemand hoe het zit dat kreupelen??? ik nie en ik zou het haar graag af wennen want fijn is anders
ze kreupelt nie heel erg hoor
vriendelijk groet Lisanne

Lisanne schreef op maandag, 27 september 2004, 18:47:


Je woont in Rijssen ... ga eens naar de firma Smit, Jutestraat 9.

Deze man maakt oa hoefschoenen, kan je veel over natuurlijk bekappen vertellen en heeft oa een doorgesneden paardenvoet liggen (in de vriezer) waar hij aan de hand daarvan veel kan uitleggen over kreupelheden.

Doen !! Wordt je een stuk wijzer van en waarschijnlijk ben je daarna echt overtuigd van het nut van goed bekappen.

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op maandag, 27 september 2004, 13:31:

Ze liggen te weken op dit moment.

Nu even afwachten.

En Nick, ik zie (gelukkig) geen paarse stengels. Maar dat komt omdat de planten hier nog geen stengels hadden gevormd. Ik zeg hier omdat ik nl. vermoed dat we toch het hooi hebben van ons land achter het huis (vanwege paardenmest en beukenblad in het hooi en dat is afkomstig van de buren want dat gooien ze altijd op het hooiland ondanks dat het niet mag, maar goed). Ik was dus super alert met dit hooi en nu vind ik dus die bladen. Maar ik ben niet helemaal 100% zeker ben of het nu wel of geen JKK is (Egon heb je die foto al gezien die ik had gestuurd; het is die niet bloeiende plant die achter op het ons land groeide).

Heb een foto gemaakt van de bladeren voor het weken en zal het doen na het weken. En naar wie moet ik die dan sturen?
Wat is een univ.of hortus?

Groeten,
Ingrid

Lisanne schreef op maandag, 27 september 2004, 18:40:


....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Hoe kan het dat het paard wel strijkt maar niet met het hoefijzer langs het binnenbeen? Dat snap ik niet.

Zou het aan de stand van de hoeven kunnen liggen door de manier van bekappen ????

Zijn strijklappen dan ook symptoombestrijders, net zoals een paar berichten geleden een luchtzuigband ?

Groet, Pien

Ja wijs jij maar eens een plek aan in westfriesland waar ze paarden buiten laten met regen. Al die boeren hier zijn bang dat het land vertrapt wordt.

ebby schreef op maandag, 27 september 2004, 15:00:

Die afstand is dan wel in orde (lekkerste is tussen de 20 en 25).
Ik heb een zware haflinger. dat lijkt me in het gezelschap van een paar ijslanders wel lastig. Mijn haf heeft van nature niet zo'n hoog tempo terwijl ijslanders die wel hebben....

Ik heb 1 keer een kleine trektocht van 3 dagen over de veluwe gereden met mijn paardje. Daar kwam ik er achter dat de dag dat ik de kaart had we in 4 uur op de plek waren waar we moesten zijn terwijl de andere dagen we daar 6 en 9 uur over deden (verdwaald door slecht compas en kaart lezen).

Heb je al een datum in gedachte? Of maand?

Arabesk schreef op maandag, 27 september 2004, 19:07:


Bij boer Biet, in de abrikozenlaan 42..ohhhhhhhhhhh nee ik zit fout, die heeft zeepaardjes, is anders SORRY..........hou me hier buuten, die boeren toch!