Vandaag waren Jolien en ik te gast op een opendeurdag van een
manege voor een demonstratie
clickertraining met een groen paard.
Hier zullen al de eerste opmerkingen komen terwijl ik het resultaat nog niet een verteld heb, wat wel het belangrijste is
, dus speciaal voor iedereens wiens haren nu al gaan rijzen:
Ja een manege. Waarom? Deze manege in het antwerpse staat open voor een vriendelijkere training van de paarden en hoorde ergens eens iets rond
clickertraining maar hadden geen idee wat het voorstelde, hoe er mee beginnen, hoe aan te leren, waar op zoek te gaan, enz
Deze opendeurdag met tal van shows was hun moment om mij te contacteren dus wou ik hen met plezier op weg helpen.
Ik vind het altijd weer vreselijk om tussen de stallen met luchtzuigende, wevende, stampende paarden te lopen, maar dat moest dan maar even.
De demo bestond uit twee delen. Eerst
clickertraining met een nep-paard, iemand uit het publiek, en dan een echt paard. En niet zomaar één, werd ons verzekerd, jullie krijgen "de gevaarlijkste" van de manege. Een paard dat af en toe "zijn kuren krijgt", o ja, en hij heet "Tyfoon".
De oefening met iemand uit het publiek heeft Jolien gefilmd dus zal ik niet te veel over uitwijden; zie maar naar deze link:
*(LINK VOLGT, YOUTUBE IS AAN HET UPLOADEN). Nu even naar de paarden, dus filmpje komt vanavond*
opzet van de oefening: een (nep)paard vragen vooruit te gaan. Het is maar dat
. Eerst getoond hoe het traditioneel zou gaan, zweep tegen zijn kont tot die vooruit stapt en dan stoppen en opnieuw beginnen als die stiltaan.
Frappant was dat heel wat mensen begonnen te lachen met het gedrag van het nep-paard "Daan" die het duidelijk niet leuk vond, begon weg te stappen, boos kijken naar mij, en zelfs terugtrappen. Ik legde uit dat dit exact is wat er ook gebeurt bij een paard. hetzelfde toen Daan met
clickertraining gevraagd werd vooruit te stappen. Het publiek vond zijn gedrag leuk, hij begon te zoeken wat die moest doen en probeerde eerst vanalles uit. Eens hij wist wat ik wou ben ik begonnen met het gedrag op cue te zetten en te negeren als ik hem geen vooruit vroeg. Ik stapte even naar het publiek en Daan liep achter me aan, wachtend tot ik weer wat vroeg. Publiek lachtte en ik lachtte mee en vertelde dat dit exact is wat paard dus ook doet, op zoek gaan naar... Daan probeerde ook es de chips zomaar te krijgen en zelfs op te eisen, maar ook daar vond het publiek het leuk om zien hoe ik dit oplostte en hoe dit dus ook met paard gaat.
Toen ik hem vroeg wat hij het liefste deed (resultaat was zelfde, paard stapte vooruit) .... je weet het wel
Daarna met echt paard "Tyfoon". Ondertussen was Jolien hem uit de stal gaan halen en kreeg op weg al enkele waarschuwingen "pas op, gevaarlijk, hij bijt, slaat, enz". Jolien stelde vast dat het idd zo was en clickerde hem in speedtempo om zonder kleerscheuren aan de piste te geraken waar wij op haar zaten te wachten. In de verte hoorden wij de kindertjes elkaar optrommelen, "kom kijken ze gaan iets doen met Tyfoon"! Paard hing aan het leidtouw van jolien die ondertussen kennismaakte met het paard, ergens verderweg van het publiek, zij met hun tweetjes en snel wat leidwerk gedaan, om het "dominantieniveau" van het paard te ontdekken.
Alle mondjes gingen open en het werd muisstil toen jolien het leidtouw leit voor wat het was en het paard vrij liet lopen in de piste. Ondertussen vertelde ik het publiek wat er allemaal gebeurde. Jolien liet de kegel zien en bridgte voor het aanraken er van. Ik bootste het na in de micro om het publiek te laten horen wat ik als
bridge gebruik, het paard helemaal geschrokken daarvan en bokte de hele piste rond, om terug bij jolien te komen, dat wat ze beloonde. We veranderden ons plan even en gingen trainen op dat geluid uit de micro. 30 seconden en Tyfoon reageerde er niet meer op; nog altijd in vrijheid lopende en hij kon weg als hij wilde. ok terug naar de kegel. Na exact 3minuten kende Tyfoon de bedoeling en hij raakte de kegel op alle plaatsen aan, naast jolien, voor jolien, boven, achter, enz. Opeens iemand in het publiek die een foto trok, hups, weer rondje in de piste, maar steeds weer vrij snel terug bij jolien komen om de training verder te zetten. Vanaf dat moment liep jolien de piste rond en volgde Tyfoon haar overal, zelfs als schrok hij weer ergens van, hij sprong weg, maar haalde jolien meteen weer in om bij haar te zijn. Jolien kon er overal heen stappen en het bleef stil in het publiek, van de mensen die hem kennen. "Dat kan niet!" Kom kijken naar wat tyfoon nu doet! er kwam plots veel meer volk in de piste kijken en het bleef bij "oohhh" en "waaw"
Ondertussen bleef ik het publiek vertellen wat jolien allemaal aan het doen was en waarom.
Door eerst te zien met een nep-paard hoe
clickertraining werkt, en daarna te zien hoe dat dus ook werkt met een paard, snapte het publiek hoe
clickertraining in elkaar zit. Ik zag allemaal knikkende "je hebt gelijk" en "ik snap het" gezichtjes.
Ik illustreerde dat als ik aan Daan had gevraagd in het begin "probeer in 3 minuten tijd de neus van het paard aan de kegel te krijgen, zonder de kegel vast te nemen" dan had Daan wellicht het halstertouw genomen, aan tyfoon gehangen en getrokken tot die neus er tegen kwam. "Mevrouw, dat zou niet gaan want dan wordt tyfoon boos en bijt en bokt die", merkte een meisje op. Iedereen glimlachtte maar knikte tegelijkertijd, ze begrepen het.
Toen vertelde ik dat we net hetzelfde doen onder het zadel; we steken er een bit in, om te vragen te stoppen, of af te wenden, we tikken met de zweep om vooruit te gaan, of met de sporen, enz
Heel wat gezichten bleven met open mond ons aankijken en ze begrepen het heel goed.
Ik bleef na de demo ter beschikking en een aantal mensen kwamen ons feliciteren, dat het zo duidelijk was allemaal en ze nu anders gaan "zijn" tegen hun paard. Ze contacteren ons voor de eerste lessen
clickertraining.
De raad van bestuur was overeengekomen dat ze meer "in die riching" moesten uitgaan met les geven bij het rijden en de voorzitter zei "ik ben ontroerd, geintimiteerd, over wat jullie met Tyfoon hebben bereikt, wij hadden dit nooit kunnen geloven" en vroeg ons of we tijdens de kampperiodes aan de kinderen les wilden komen geven, zeg maar een eenvoudige
clickertraining, zoals we met Daan hebben gedaan, zonder te veel theorie, maar op basis van spel.
Kijk, als we dit als resultaat hebben; enkele mensen die tenminste al gaan nadenken en verwonderd zijn hoe snel Tyfoon leerde door hem alleen maar positief te belonen, en kindertjes die "anders" leren omgaan met paarden, dan vond ik, omdat de demo doorging in een manege, helemaal niet erg meer
Jolien en ik genieten na
Warboel
