Lena schreef op dinsdag 29 april 2008, 14:01:

Nie goe gekeken, denk ik.
Het promotiefilmpje toont verschillende acts van Lorenzo, the Flying French Man in de "Lorenzo International Horse show":
1. "Action Show"
Lorenzo ment daar respectievelijk 2 - 4 - 6 - 8 paarden, allemaal mét bit opgetuigd.
2. "Emotion Show"
Lorenzo ment opnieuw dezelfde paarden, resp. 2 en 4, in volledige vrijheid. Niks optoming.

Precies dáárom ontgaat mij de logica waarom hij tóch nog met bit werkt.

_______
Herman
"Er is geen dieper geheim dan tussen een ruiter en zijn paard."

Yoke Roorda schreef op maandag 28 april 2008, 22:29:


ik zie dat de prijzen ongeveer hetzelfde zijn als hier met een groot verschil. de lonen liggen hier veel lager dan in belgie en nederland. daarbij komt nog de problemen dat veel mensen hun werk verloren zijn dus ik zie voor vele paarden de toekomst niet positief.

Nick Altena schreef op dinsdag 29 april 2008, 13:19:


nee, niemand die zegt dat het gemakkelijk is, het gebeurt echter wel.
En bekijk het ook eens van de andere kant, is er bij jou een wil om je paard op ijzers te zetten? Nee toch....hoe zou het voelen als iemand zeer overtuigd is dat er ijzers onder je paard moeten en je daarom bij iets geheel anders niet wil helpen?

Karin

chantalleke schreef op dinsdag 29 april 2008, 10:52:


Raar, ik heb ook meer dan tien Smit schoenen gehad, en heb hier nooit last mee gehad. Het enige wat moeilijk was: soms zat de gipsafdruk nog in de schoen (wist ik zeker dat het de juiste maat was ook meteen natuurlijk) en die gipsvoet eruit krijgen was niet zo makkelijk, er hangt namelijk geen been aan.
Maar dat rubber is echt wel flexibel, de bovenrand is bij min of meer normale hoeven altijd smaller dan de onderkant en dat gaf nooit problemen.
Je schrijft over knijpen in de bovenrand, dat begrijp ik niet? Waarmee knijp je in wat?
Als je zeker bent dat het de juiste schoenen zijn, zou ik (in overleg met Gerrit Smit) wel durven een knip in het rubber geven vooraan bv. zodat je de hoef er wel inkrijgt. Je sluit het dan toch met die ijzerdraad-spanband. Maar pas als laatste middel, want eens knippen is voor altijd natuurlijk.

Inge Teblick schreef op dinsdag 29 april 2008, 13:56:


Ha, die Inge, dat is lang geleden

Je verwoordt het mooier dan ik, maar we bedoelen inderdaad hetzelfde.


Ik betwijfel of het kan, maar als het ooit iemand lukt zou dat heel mooi zijn!

Karin

Spirithorses schreef op dinsdag 29 april 2008, 10:27:


Bij babies is het wel zo hé Pien, trillen door te laag glucosegehalte, ogen die een beetje op ondergaande zon lijken(bollen draaien naar beneden weg) tekort calcium. Glucoseschommeling wanneer moeder beetje te hoge suikerspiegel had op ltste van zwsch. Dan moeten wij dat gedurende eerste 2 dagen opvolgen en dikwijls drinken. Hopelijk is het idd zoiets dergelijks. Hartgeruis bij kinderen net na de geboorte, wordt niet ernstig genomen moet enkele dagen later wel weg zijn. Sluiten van ductus gebeurt idd soms iets later. Vermits ook wij zoogdieren zijn zullen er wel zaken gelijklopend zijn. We duimen hoor!

Inge Teblick schreef op dinsdag 29 april 2008, 13:56:


En ik ben blij verrast dat ik dan kennelijk met mijn (gelijkaardige) ideeen niet zo veraf sta van wat jij (de grote clickerschrijfster ) er van denkt.


Dat is net wat ik bedoelde in m'n 'confessions' topic, ik zie (nog?) niemand in de clickerwereld (tot nu toe!) waar ik een voorbeeld aan kan nemen.


Hoop ik ook natuurlijk. En ik hoop dat er snel een Vlaamse voorbeeldpersoon komt Ik wacht met spanning tot je weer een paard ver genoeg getraind hebt. Of Piet, of Conrad, of Eva natuurlijk, maar ik weet niet of zij hieraan werken?


Grappig dat je dat vertelt, ik zie exact hetzelfde met Lolita (loopt los of aan een lijn om mij heen, ik vraag het achterbeen erbij, en krijg van die verheven passen), ik stop er echter daarom niet mee, neem wat ze mij aanbiedt en hoop hier eens een passage uit te kunnen halen.


Jaaa! Net wat Karen Rohlf ook al zegt, dat het paard het gevoel van balans en harmonie en power enzo leuk vind als hij geholpen wordt dat gevoel te ontdekken, iets wat ze uit zichzelf rondcrossend op de wei meestal nooit zullen ontdekken.

Esther schreef op maandag 28 april 2008, 20:37:


Duidelijk niet makkelijk voor jullie...
Over de vacht: die zou ik inderdaad niet kaal-weg scheren (zoals voor operatie) maar een paar millimeter laten staan.
Raar ja dat er nog niks teruggroeit, tenzij ze dat zelf tegenhoudt omdat ze veel te warm heeft? Bij Cesar zijn de kale plekken van in de kliniek (drie maand geleden) nu weer wel sinds een paar weken maar eigenlijk met een dunne zomervacht bedekt, maar die is dan ook al grotendeels door de rui heen nu, ik kan me voorstellen dat als het eerste deel van het proces (haren verliezen) niet goed gaat, dat dan het tweede deel (nieuwe zomervacht) ook niet goed gaat. Je kan denk ik niet verwachten dat de wintervacht teruggroeit als die na (of rond) kerstmis geschoren is. Denk ik toch hé, ik denk maar mee (wou dat ik meer kon doen).