Ridder schreef op zondag 27 april 2008, 11:07:


zozo! top! wat geweldig. het feit dat je het al wéét is almeer dan menig andere ruiter!

super!

PaardEnSchool schreef op zondag 27 april 2008, 13:42:


Tja, nu is nog de vraag in hoeverre ik dit kan berijken, maar ik geloof erin dat als je iets echt wil, het ook zal lukken. Ik hoop ook dat die trainer me daarbij zal kunnen helpen, want al wéét je theoretisch wat je moet doen, je moet het nog altijd kunnen toepassen.

Ridder schreef op zondag 27 april 2008, 14:18:


AAAAARGH...waarom zit hier geen 'edit' functie op, sorry berEIken 'schaam'.

Voorjaarsgras heeft weinig structuur en veel eiwit. Veel eiwit zorgt voor een stijging van de pH en een deel van de eiwitten worden afgebroken tot NH3 (ammoniak) waardoor het pH optimum overschreden wordt. Gevolg hiervan is slappe mest, onrust, overbelasting van lever en nieren.
Energierijk voer veroorzaakt door fermentatie een daling van de pH. Bij een te sterke pH daling kan indigestie ontstaan. Grote hoeveelheden energierijk voeder kunnen tot de dood leiden.

Hoe voorkom je nu problemen met de spijsvertering?
1. Alle elementen die noodzakelijk zijn voor een goede darmflora moeten gelijktijdig in het voer aanwezig zijn. (energierijk voer > daling pH: eiwitrijkvoer > stijging pH).
2. Daarnaast moeten de voederbestanddelen in de juiste verhoudingen gegeven worden volgens de behoefte van het paard. De juiste verhouding energiewaarde/eiwitwaarde is ongeveer 5/1.
3. Als laatste moet er regelmatige aanvoer zijn om het fermentatieproces en de aangroei van microbieel eiwit continu te laten verlopen. De paardemaag mag dus niet leeg komen.

Voorjaarsgras heeft dus teveel eiwit en te weinig structuur; paarden krijgen dus last van darmstoornissen omdat er onbalans is. Hoe kan je dit oplossen?

1. De eerste snede maaien bij een graslengte van ongeveer 20 tot 30 cm. Maaihoogte 6 cm. Daarna de paarden inscharen vanaf een graslengte van 8-10cm. In de praktijk is dit lang niet altijd mogelijk, dus:

2. Aan het eind van het winterseizoen het rantsoen aanpassen (langzaam meer eiwit in het voer), dus ahw een grasrantsoen nabootsen. Dit valt in de praktijk niet mee; gedegen kennis van voedermiddelen is hiervoor noodzakelijk en is daarom niet voor iedereen weggelegd.

3. Weidegang langzaam opbouwen. De paarden eerst enkele uren per dag in het land zetten. Dit is voor velen een makkelijke oplossing. Het vereist wel veel aandacht, je moet goed naar het paard kijken hoe het reageert; heeft het diarree, dan staat het voorlopig te lang op het gras.

4. Hooi blijven bijvoeren terwijl de paarden op het voorjaarsgras staan. Hierdoor kunnen de paarden afwisselen, waardoor er balans blijft in de darmflora.
Uiteraard is niet ieder paard gelijk dus de 1 zal gevoeliger zijn dan de ander.

belinda defraene schreef op zondag 27 april 2008, 10:37:


stro is altijd gezien als restmateriaal en dus niet meer waard dan het werk eraan,
maar dit is aan het keren. In frankrijk (en elders zal dat ook wel zo zijn) rijden de grote graanboeren hun gehakseld stro na de oogst gewoon de grond weer in, als struktuurverbeteraar en 'bemesting', spaart kunstmest.
Bovendien worden er nu steeds meer paarden gehouden én is er een ommezwaai
ook in de industriele veehouderij naar 'stalling op bedding' wat allebei de vraag naar en dus de prijs vàn stro verhoogt.
Tot slot hebben we eindelijk door dat de voorraden stookolie niet eindeloos zijn en worden bijgevolg kriskras biomassacentrales opgestart. Granen worden omgezet in alcohol, mais en koolzaad (oa.) worden geperst voor bio-olies. Alles wat overschiet van deze teelten en een heleboel andere left-overs die vroeger dienden tot veevoer of dumpmateriaal of toeslagstoffen (bv zaagmeel, lijnschroot ea. voor baksteen om poriën in de massa te krijgen) worden nu als biomassa gebruikt voor het opwekken van elektriciteit. Ook stro is kandidaat..........

wie weet staan we mekaar de kop nog in voor een strobaaltje.....