Esther schreef op vrijdag 25 april 2008, 1:01:


Tss, heb je die laastste alinea gelezen? Ze mogen niet alle info geven, want dat is schadelijke reclame tegenover de farmaceutische industrie.....ze mogen dus niet schrijven waar het goed voor is.
tiswat
Toch blijf ik het vies spul vinden, het gaat nooit meer uit je kleren, zadeldekje enzovoort.

Spirithorses schreef op donderdag 24 april 2008, 19:35:


Hij lijkt gewoon te wisselen hoor.
Hou goed in de gaten of de melktanden niet persisterend blijven staan Pien. Normaal duwt de definitieve tand de melktand er netjes uit (ze zitten mooi op elkaar). Dan wordt de melktand een dopje op de definitieve tand. Dit floept er uiteindelijk wel af. Als de definitieve tand echter niet mooi op (bovenaan) of onder (onderaan) de melktand zit, maar er eerder voor (of zelfs er achter in sommige gevallen), kan het zijn dat de melktanden er niet netjes worden uitgeduwd. In zulke gevallen blijven ze gewoon staan en krijg je een dubbele rij tanden. Dan moet er wel een tandarts of zelfs chirurg aan te pas komen, natuurlijk.

Mensen die appelazijn geven besprinkelen ongeveer 30 ml over het hooi per dag per paard, of ze doen het in het drinkwater (maar dan moet je drinkemmer tegen zuur kunnen). Maar ja, hoe weet je of je paard dit nodig heeft en hoeveel je moet geven? Ik kom overal hele tegenstrijdige berichten tegen over azijn.
Ik weet dat het beste is je weide goed te managen maar we hebben geen eigen weide, ons paard staat op het land van iemand anders.
Ik heb ook op het internet gelezen dat er mensen zijn die verschillende mineralen apart (puur dus) als poeder of block in hun paardenstal hebben opgehangen en dat hun paarden zelf kiezen wanneer en welke mineralen ze consumeren. Dat schijnt beschreven te zijn in het boek van Pat Coleby 'Natural Horse Care'; heb dit boek nog nergens kunnen vinden. Dit zou de 'natuurlijkste' methode in de moderne paardenwereld zijn omdat onze paarden geen mogelijkheid hebben naar een ander gebied te trekken om daar bijvoorbeeld klei te gaan eten. De 'gewone' zoutstenen, dus ook de Himalaya liksteen, bevatten volgens dat boek te veel zout en te weinig andere stoffen. Om de tekorten aan te vullen moet een paard heel veel zout oplikken en dat is niet nodig. Een Dolomieten zoutsteen zou daarom beter zijn (minder zout). Maar dat is ook een samenstelling van mineralen in bepaalde verhouding, een paard kan dus ook niet kiezen om bijvoorbeeld alleen magnesium te eten.
In elk geval wil ik dat boek proberen te vinden, lijkt me interessant om hier meer over te leren.

Bij ons gaan alle paarden volgende week in één keer naar de graswei >: Ik en nog en andere eigenaresse hebben geprobeerd de boer te overtuigen dat wij ze eerst een uurtje per dag willen laten wennen, maar dat wil die man niet horen. Het hooi is op en ze moeten overstappen naar het gras. Geen discussie mogelijk.
Ik laat nu stiekem Salvador elke avond als ik kom een uurtje op de andere wei grazen zodat zijn darmen kunnen wennen maar toch houd ik mijn hart vast voor de volgende week.
Waarom zijn boeren zo eigenwijs??

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 25 april 2008, 10:52:


Bij ons zijn we vorige week begonnen met een half uurtje. We waren al gewaarschuwd, om zelf alvast eerder een kwartiertje aan de hand te laten grazen in de berm. Elke dag een half uurtje erbij, en zie, de eerste had al flots (een fries) bij een uurtje grazen. Die had vorig jaar de hele zomer diarree gehad.
Gisteren waren ze al twee uurtje op het gras. Ze staan op een strookje om de bak heen, en anderen op een ander klein strookje, nog niet op de grote wei.
Anders krijgen we ze never nooit te pakken als ze maar een uurtje mogen!
Volgende week mogen ze een half dagje op een afgeprikt stukje van het grote land, dat grenst aan de paddock.
Dit vind ik een supermooie opbouw van het grazen.
En zo doen we dat ieder jaar...
Op anderen stallen werden ze van de ene dag op de andere op de wei gekwakt, beesten wisten niet wat hen overkwam, helemaal over de kook die groep. En de darmen wisten ook niet wat hen overkwam....
groetjesweer

Christel Provaas schreef op vrijdag 25 april 2008, 11:08:

Dat heb je héél goed opgemerkt, Christel.
M.A. (Maarten Abeln - niet Maarten Alberda ) schrijft zijn interpretaties over Hempfling uit onvrede.
De reden hiervoor wordt geheel duidelijk als je volgend artikel van M.A. leest:
http://www.nh.cybercomm.nl/kfh_file/klaus0.htm
Overigens, ik heb het hele boek van Hempfling al binnenste buiten gekeerd om een getruceerde foto te ontdekken. Maar ik kan ook niks vinden.
KFH is wat dat betreft zeker geen bedrieger.
_______
Herman
"Er is geen dieper geheim dan tussen een ruiter en zijn paard."

ik heb echt nog nooit problemen ondervonden met de overgang van hooi naar gras... echt niet, maar ik blijf wel steeds hooi leggen als de wei open is en merk wel dat mijn paarden afwisselen. Soms staan ze rustig wat hooi te knabbelen ipv te grazen...

Karin Haneveer schreef op vrijdag 25 april 2008, 11:32:



De perfecte instelling om te kunnen leren!
Elke leraar op welk terrein dan ook, heeft zijn zwakke kanten,
je zou haast denken dat dit nodig is om een goede leraar te kunnen worden, ha ha ha

Groetjes, Michiel

Ik heb het boek hier in de kast staan en inderdaad was best lang zoeken voor dat ik het gevonden had. Weet niet hoe ik de informatie moet plaatsen maar is zeker interessant om een keer te lezen. Wel ben ik het volledig eens dat je moet beginnen bij de bron. Uiteindelijk heb ik hem gevonden en besteld bij:

www.vanstockum.nl of info@van stockum.nl

isbn nr. 9780911311655 bedrag incl. btw was euro 19,60 en porto kosten 1,90 voor 2 boeken (ook direct de natural cattle care besteld)

Karin Haneveer schreef op vrijdag 25 april 2008, 11:32:

Lieve schat, van alle NH-adepten, vond ik - en vind ik nog steeds - Klaus Ferdinand Hempfling mijlenver boven de anderen uitsteken.
KFH is de minst commerciële. Hij heeft geen online savvy shop met roze body's, petjes en sweathers.
Heel zijn boek, en de DVD's ademen een integere rust uit.
Ik was laaiend enthousiast over Hempfling. Tot ik zijn wartaal visie over het gebruik van hoefijzers en stalletjes las, nét op het moment dat ik Papillon had moeten laten inslapen ten gevolge van hoefijzers en stalletjes.
Dan knap ik af.

Zijn werkwijze met paarden - om het paard in zijn natuurlijke kracht en schoonheid te houden, zonder het te breken - en zo vertrouwen in zuiverheid en harmonie te realiseren - staat haaks op de uitspraken dat paarden 'gelukkiger' zouden zijn in een box, mét ijzers (maar dan wel met slechts 3 nageltjes ...)
Op die manier wordt het paard alsnog gebroken, alleen niet in zijn handen. Maar de integriteit van de man, de eerlijkheid omtrent zijn visie is wél weg.

Ik heb zijn boek "Natuurlijk paardrijden - verzameling aan de losse teugel" al vele malen gelezen. Zijn video en DVD al herhaaldelijk bekeken. Het blijven bronnen van inspiratie. Alleen, voor mij moet het totale plaatje kloppen.
Dit komt uit het boek: "De natuur gaf het paard zijn kracht, zijn schoonheid en zijn atletische beweeglijkheid. Deze geven het paard zijn trots, zijn uithoudingsvermogen maar vooral zijn ongelooflijke gevoel voor evenwicht. Zijn wij het dan niet aan het paard verplicht om juist die kracht, die fierheid en dat verfijnde evenwichts- gevoel tijdens het rijden aan te spreken en te gebruiken?" - Iemand die dit schrijft, en daarna beweert dat je een paard beter op stal kunt houden en van ijzers moet voorzien, is op z'n zachtst gezegd contradictorisch met zichzelf.
Je kunt niet een geweldige trainingsmethode opzetten om dan na het werk het paard te gaan ophokken en af te remmen in zijn elementairste recht: paard zijn.

Ik focus niet op negatieve dingen. Ik kijk naar de realiteit. En die is wat ze is.
_______
Herman
"Er is geen dieper geheim dan tussen een ruiter en zijn paard."

muriel schreef op vrijdag 25 april 2008, 13:07:


Bedankt voor de tip Muriel! Hoe pas jij de wijsheid van dit boek voor je paarden?
Groetjes,
Tanja

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 25 april 2008, 11:27:


Als er iets 'uit balans' is, dan uit het zich bij Cadiz altijd in zijn darmen. Voor de rest is hij onverwoestbaar (afkloppen). Bedoel je dat met 'Heeft hij anders ook makkelijk problemen?'
Is er iets stressvols gebeurd, bv een buitenrit met een hem onbekend paard, of heeft hij het 's nachts koud gekregen (er MOET een deken op), nemen we een andere route met de trailer of is de graastijd te abrupt verlengd, dan lvertaalt hij dat subiet naar koeievlaaien.

Het zal in Players geval echt aan de samenstelling van het voorjaarsgras liggen als ze het hele jaar op gras staat. Er zit bv vast meer vocht in, maakt dat niet ook de mest dun, net als wortelen?

Herman schreef op vrijdag 25 april 2008, 13:09:

Is er ook iemand die weet hoe zo'n demonstratiedag eraan toegaat.
Het is van half tien tot vijf. Werkt hij het grootste deel van de tijd met de paarden of wordt er ook veel gekletst en koffiepauze gehouden?

Of: Is het erg druk op zo'n dag? Zie je door de mensen de demonstratie niet meer Is het dringen of is het zo geregeld dat iedereen het goed kan meemaken?

Ik overweeg om erheen te gaan, maar aarzel wel omdat het niet goedkoop is en omdat ik mij er niet zoveel bij voor kan stellen hoe het eraan toegaat?

Moniek

Moniek schreef op vrijdag 25 april 2008, 14:30:


Ik zou charmaine van den berg even emailen, zij organiseert het en geeft antwoord op al je vragen!
info@charmainevandenberg.nl

Ik lees regelmatig op dit forum dat het zo belangrijk is om de hoefjes met grote regelmaat bij te werken, maar vraag me af hoe natuurlijk dat nu echt is. Mijn paard heeft 16 jaar ijzerloos rondgelopen en liet ik zo 1 of 2 keer jaar (conventioneel) bekappen om de stand iets te corrigeren, maar eigenlijk hoefde er nooit echt iets af (sterker nog, de bekapper klaagde vaak dat hij er nauwelijks iets af kon halen omdat de hoeven anders te kort werden). Hoewel mijn paardje het jarenlang met een paar uur weidegang per dag heeft moeten doen (wel regelmatig buitenritten, maar nauwelijks over verharding) was dit kennelijk voldoende om de hoeven op de juiste lengte te houden. Niks natuurlijk bekappen dus maar natuurlijke slijtage! Er lijkt me weinig natuurlijks aan het kunstmatig kort houden en corrigeren van de stand van de hoeven, kennelijk is moeder natuur tot meer in staat dan velen denken en is deze 'hulp' lang niet altijd nodig!