Ridder schreef op woensdag 23 april 2008, 8:09:
> Michiel schreef op dinsdag 22 april 2008, 20:11:
>
> Een hoefsmid zei me eens dat paarden
> vroeger geen verharde wegen kenden en dat je daarom paarden
> niet blootvoets meer kan laten als je veel verharde wegen doet
> (jammer genoeg woon ik hier in industriepark en veel groen heb
> je hier niet meer, ze zijn het allemaal aan het verharden. Weg
> met de natuur
). En paardjes in de bergen dan? Met die
> stijgende en dalende kronkelende paadjes vol brokstukken en
> stenen? Ik wil het proberen en zoek daarom een goeien
> hoefkapper in de streek op wie ik kan betrouwen.
Nou geen probleem hoor dat asfalt, enkel de galop doe ik daar niet op. Verder komen de meeste paarden eerder te weinig op de harde weg. Als je de ijzers er af haalt zou ik eerst niets of bijna niets doen. Eerst maar eens wennen en dan met kleine beetjes de hoefrand weg halen en de hiel laten zakken. Maar goed daar laat je natuurlijk geen bekapper voor komen. Die man of vrouw komt ook niet graag voor bijna geen werk. En mede daarom gaat het zo'n eerste bekapbeurd wel eens te ver met bekappen. Daarom is het ook zo belangrijk dat je het zelf leert tijdens zo'n 1daagse cursus. Het is een andere manier van denken, en handelen doordat je na elke rit kunt zien hoe de voeten erbij staan, hoe ze slijten en welk randje er nu wel of niet af kan. Een prof ziet alleen 2 eind resultaten, vóór en ná het bekappen. Pas als hij een aantal keren geweest is kan hij zien hoe de ontwikkeling is. En zijn bekapwerk daarop afstemmen. Veel beter eerst de ijzers weg doen, niets doen en de cursus volgen.
En ja die namen mogen best genoemd worden. Wie altijd gelijk goed gokt met een vreemde voet, lijkt me eerder toeval dan vakmanschap. Betere voeten krijgen is een groeiproces, geen snijkunst. De echte duurzame mislukkingen zijn uiterst zeldzaam met natuurlijk bekappen, alleen daarom al kun je vertrouwen hebben in die 1daase cursus.
Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.
Warboel
