Ja, heb em gekocht. :) Ik kon eigenlijk niet anders dan hem nog voor 1 maand in een manege te zetten, want ik was helemaal niet klaar met mijn stukje weide voor 's nachts en KON zelfs niet meer op tijd klaar zijn. Nu moet ik enkel nog zijn schuilstal ledigen, want dat staat boordevol met materiaal.


Heb tot op heden ook nog niets ontdekt. Of toch: hij durft de andere paarden in de weide wel wat pesten. Hij heeft gisteren ene gebeten dat zijn tanden er in stonden...

Ik heb sedert gisteren wel het gevoel dat hij me begint te vertrouwen, wat vooral opvalt in het trailerladen. Daar had hij voor de aankoop blijkbaar niet veel kaas van gegeten. Gisteren kon ik al de stang dichtmaken terwijl ik hem er 3 weken geleden enkel met zijn voorbenen in kreeg met een hooi-lokkertje. Nu gaat hij binnen zonder lokmiddelen en kan ik naar achter gaan terwijl hij blijft staan. Hij is wel nieuwsgierig naar wat ik daar sta te doen, maar blijft (ondertussen) wel rustig staan.


Daar aan zeker geen gebrek. Lessen volgen, buitenritten maken, trailerladen, lessen herhalen,... (afwisseling genoeg voor beiden)
Daardoor moet ik zijn inloopstalleke NOG STEEDS leegmaken... Gelukkig komt de deadline dichterbij (30 april), waardoor er voor mij wat druk op de ketel komt. Anders blijf ik maar naar hem gaan om plezier te beleven terwijl alle werk hier blijft liggen.

http://www.youtube.com/watch?v=mMBncWJcksk

Wie van de KFH-liefhebbers begrijpt wat er gebeurt in dit filmpje? Ik bedoel dan met name het stukje waarin hij zelf het paard rond laat lopen en er met een zwiepende zweep bij staat. Waarom doet hij dat? Wil hij een soort 'ritme' brengen? Of zoiets?

Fladder schreef op maandag 7 april 2008, 22:12:


Allereerst bedankt voor al uw goede raad.
Graag wil ik me richten tot dhr. Eddy Druppel. Zeker wel kan er iets gebeuren met een buigproef waarna een paard kreupel loopt en daarna nog enige tijd kreupel blíjft lopen. U kunt hierbij denken aan het gegeven dat de buigproef níet goed uitgevoerd kán zijn/is en er juist hierdoor kleine haarscheurtjes ontstaan. Dit heeft enige tijd van herstel nodig. Dát is bij ons paard dus gebeurd. Wilde dit toch wel even toevoegen.

U bezit veel wijsheid, wijsheid waarvan ik met grote regelmaat 'gebruik' maak. Toch, ik wil u er even op wijzen dat u er in deze naast zat, juist in de hoop dat u hiervan iets opsteekt. Immers, een mens is nooit te oud om te leren, al bezit hij vele wijsheden in pacht.

Welnu, het paard loopt niet meer kreupel. We hebben hem rust gegund, zijn daarna (wederom) met hem naar de kliniek geweest en aldaar is hij zowel klinisch als röntgenologisch goedgekeurd. Incluis de omstreden buigproeven .

Een vriendelijke groet en een fijne dag gewenst!

Michiel schreef op dinsdag 22 april 2008, 20:11:


Hoi Michiel,
Het is door PN dat ik kennis gemaakt heb met natuurlijk bekappen en het idee sprak me wel aan omdat ik in het verleden veel miserie gehad heb met ijzers. Ik weet nog dat ik zoals u als kind ook niet graag schoenen droeg en zelfs op de beton op straat als het warm was liever op m'n blote voeten liep. Dat heeft geduurd totdat ik eens m'n voeten gekwetst heb aan glas en op een hommel getrapt heb . Daarom sprak ijzerloos me enorm aan en het scheelt dan ook nog in de portemonnee.
Toch heb ik ook al slecht gehoord over NB, vooral mensen die een dag cursus volgen en dan aan de slag gaan. Kennissen die Anda's kweken hebben hierdoor problemen gehad met 1 van hun paarden en zij raadden me NB af (die bekapper had er teveel hiel van gehaald, paard ernstig kreupel en terug op ijzers want zij hadden er geen vertrouwen meer in .
Toen ben ik iemand anders tegen het lijf gelopen en die heeft me verhalen verteld over de problemen met de voeten van z'n merrie en tegen het advies in van veearts en hoefsmid heeft hij ze blootvoets gelaten. Ik heb die hoeven gezien, keihard, mooi afgeveild, ze zagen er prachtig uit. De merrie had zelfs geen problemen meer toen hij in de Ardennen met haar ging rijden op de brokkelige ondergrond. Een hoefsmid zei me eens dat paarden vroeger geen verharde wegen kenden en dat je daarom paarden niet blootvoets meer kan laten als je veel verharde wegen doet (jammer genoeg woon ik hier in industriepark en veel groen heb je hier niet meer, ze zijn het allemaal aan het verharden. Weg met de natuur ). En paardjes in de bergen dan? Met die stijgende en dalende kronkelende paadjes vol brokstukken en stenen? Ik wil het proberen en zoek daarom een goeien hoefkapper in de streek op wie ik kan betrouwen.

Christel Provaas schreef op woensdag 23 april 2008, 7:35:


Je bedoelt in het begin van het filmpje? Daar zal hij zeggen: "no, I don't want you to come closer" en bij sommige paarden is daar in het begin iets meer "herrie" voor nodig. Hij laat het paard dus gewoon gaan, die mag doen wat ie wil, behalve in zijn buurt komen, hij geeft dus gewoon zijn ruimte aan, meer niet. Pas als het juiste moment daar is zal ie een ritme zoeken en in de beweging van het paard mee gaan en dat "over te nemen" en te gaan leiden, hetgeen van wat ik van hem gezien heb meestal heel snel zo is.

Karin