Spirithorses schreef op maandag 21 april 2008, 0:08:


voor soep
en stoemp
en het maakt op lange termijn dichtgetrapte bodems
weer wat losser,
daar zijn die diepe penwortels voor

Spirithorses schreef op maandag 21 april 2008, 0:08:


Ik vind de zuring dus ook troep. 't Ziet er niet uit en het wordt niet gegeten.
De brandnetels die ik er uit getrokken heb, waren nog hele korte netels met enorme wortels. Dit wilde ik er alvast uit hebben om te kunnen zaaien en mee te nemen bij het bemesten.
Er staan nog genoeg brandnetels langs de kant, die ik wel laat staan en telkens wat van pluk en aan de paarden geef. Gedroogd vinden ze het inderdaad heerlijk en het is nog gezond ook.

Moniek, de grote berg zal dus slinken? Hoe snel (of langzaam) gaat dit?

Wat ik me eigenlijk afvroeg, was of de wortels van de zuring en brandnetels zich een weg weten te vinden de grond in en zich daardoor gaan verspreiden. Vandaar mijn vraag wel of geen heuveltje van dit afval maken.

jose schreef op zondag 20 april 2008, 23:06:


Je wordt bijna grappig Jose.
Kon je over suiker niet opmerken dat ik het fout had? Een klontje zal ook geen kwaad kunnen hoor.

De hoeveelheid water hoeven we gelukkig niet te regelen voor een paard, hij stopt als hij geen dorst meer heeft. Evenals met goed voer, daar kan een paard zoveel van eten als hij wil, zonder kans op narigheid van allerlei toevoegingen.
Piet

My Best Whisper is a Click

Peet schreef op maandag 21 april 2008, 8:06:


zuring heeft een diepe penwortel, die in stukjes gesneden, getrokken of gescheurd
een nieuwe plant kan aanmaken
Brandnetel heeft een oppervlakkig-ondergronds breed wortelsysteem
dat steeds uitbreidt en gescheurd ook weer opnieuw uitloopt en verder doet
Taaie plantjes hoor ! echte overlevers,
pioniers van "slechte" grond, dichtgetrapt, overbemest, verzuurd,
of waarbij de teelaarde werd afgescrhraapt, omgekeerd of geërodeerd...

Ons paard heeft ook zomerexceem, maar ik doe haar geen deken op. Ik vind dat zo jammer dat de hele zomer met iets zou moeten oplopen. Dat vrit toch ook? en ons paard crost heel graag rond, en een deken remt toch altijd de bewegingen. En zorgen de haartjes er ook niet voor dat een pard wat afkoelt?
Wij gaan voor het smeren van een zalf in haar staart/manen. Je moet het erin doen als je ziet dat ze jeuk geeft. Ik heb het er voor de eerste keer ingedaan in het weekend.

Ans Jondral schreef op maandag 21 april 2008, 0:38:


Voer is een primaire behoefte, net als veiligheid en sex.
Als je elke 10 minuten sex hebt dan word je ook waarschijnlijk een aardig poosje beu, of je gaat de krenten uit de pap vissen
Dat is het zelfde met voer.Misschien is ze niet zo dol op wortels als je denkt of heeft ze op dat moment geen zin om te eten als ze er moeite voor moet doen.
Het is de ontvanger die bepaalt of iets een beloning is en de waarde daarvan.
Piet

My Best Whisper is a Click

Lila schreef op maandag 21 april 2008, 1:33:


Ik zou nog eens goed kijken Lila
Zie je enige vorm van schokabsorptie in de beslagen voet als het paard hem neerzet?
Denk je niet dat een steen net zo op de grond valt? En een paardenvoet is geen steen he?. Wel eens met een ijzeren staaf op de grond geslagen? Hoe vond je die trillingen in je handen en armen?

Piet

My Best Whisper is a Click

Peter Donck schreef op maandag 21 april 2008, 8:12:


De brandnetels die ik uit de grond getrokken heb, zaten op een stukje waar voorheen geiten hebben gelopen.
De brandnetels die er nu nog staan, staan langs de omheining waar de mestbult was en is (naast de wei).
De grond is overigens niet verzuurd; dit heb ik vorige week laten analyseren en de zuurgraad is goed.

Wel interessant trouwens dat brandnetel de kop opsteekt bij overbemesting. Gaat dit voor meer onkruid op? Ik dacht dat juist arme grond meer kans biedt voor onkruid?

Peet schreef op maandag 21 april 2008, 9:11:


elk type grond heeft zijn aangepaste kruiden
(onkruid bestaat niet)
de reden waarom er zo geworsteld wordt met brandnetel, zuring, boterbloem, distels....
is net omdat ze van de toestand van die akkergrond en weidegrond houden,
en ze zijn absoluut niet kieskeurig....
Echt dichtgereden grond daar zie je dan weer varkensgras, zandraket, kamille,
kruipende boterbloem, klein hoefblad, kruiskruiden ed. verschijnen

Hier even een stukje waarom geen knoflook. (artikel is van Dr. Karen Hayes een zeer vooraanstaand paardenarts in USA)

Why Not?
Garlic contains a chemical compound called N-propyl disulfide (also known as “allicin”). It’s also present in domestic and wild onions, and in chives. And, it’s toxic for certain animals, particularly horses, cattle, and dogs. It damages their red blood cells, causing the cells to develop little pimples called Heinz bodies. This triggers the spleen to snatch the damaged cells out of the circulation and gobble them up—it’s one of the spleen’s jobs. The result is a declining red blood cell count, leading to a specific type of anemia called Heinz body anemia. The toxicity of allicin has been known for decades. It’s written up in veterinary toxicology text books dating back to the 1960s, as well as in newer texts published within the last couple of years. And, it’s been confirmed in a Canadian study published in the March 2005 issue of The American Journal of Veterinary Research: Just four ounces of dried garlic mixed with molasses and given twice a day for about a month caused significant anemia that caused dramatic signs of illness. Five weeks after the garlic was removed from the diet, blood tests showed the horses still harbored high numbers of damaged cells sporting those telltale Heinz bodies.

Sounds cut-and-dried, right? It seems that there should be no controversy about this—if garlic contains a toxin that can harm horses, then there should be nobody willing to jeopardize his horse’s health by feeding him garlic, right? But it’s not that simple.

Why The Controversy?
If your horse sustained a deep cut on his leg that was bleeding profusely, he’d quickly lose a lot of blood, and it’d be obvious by looking at him that he was in serious trouble—he’d become weak, confused, and shocky. But the blood loss from Heinz body anemia is slower and sneakier than that, and it allows his body to adapt to the declining red blood cell count. As a result, unless you look closely, and know what you’re looking for, you’re unlikely to see any sign of trouble—he looks fine and acts fine. Of course, as the anemia progresses, his pink gums will get progressively paler, his stamina will progressively decline, and he’ll become progressively more lethargic. But, as a prey animal, he’s hard-wired to conceal the fact that he doesn’t feel well. By the time his condition is clearly visible from the outside, it’s safe to say he’s lost a lot of blood —possibly more than half his total blood volume—while exerting every ounce of his strength to project an image of health, for survival’s sake. That’s one of the things that makes Heinz body anemia so dangerous: It’s sneaky. I’ve seen mild cases that required a blood test to make the diagnosis, and the only treatment required was to stop giving the garlic, minimize stress, and give the horses a couple months to recover and build up their red cell counts. And, I’ve seen cases so severe that the horses needed blood transfusions.

Will Horses Really Eat Garlic?
Some will, right off the bat. Many horses will turn their noses up at any feed containing garlic, but will reconsider if it’s laced with molasses. And many horses actually develop a taste for the stuff, even pulling it right out of the ground, fresh and pungent.

How Much Garlic Will Endanger My Horse?
That’s a great question. And unfortunately the answer is pretty unsatisfying: We still don’t know. We don’t know how much, if any, garlic is safe for horses. We don’t know whether fresh garlic is more or less toxic than powdered or freeze-dried garlic. It’d be logical to guess that fresh garlic, which can be about 80 percent water, is less toxic, but sometimes Mother Nature isn’t logical. We also don’t know whether a big dose of garlic, taken one time, is more or less toxic than small doses taken repeatedly. And, we don’t know whether some individual horses, or certain breeds, are more vulnerable to garlic’s toxic effects than others are.

Why Take The Chance?
Until the research is done, why put your horse at risk? Because of the volume of evidence confirming garlic’s toxicity, horse care professionals should be very careful about recommending it for horses until—if—the research is done to show how and in what form it can be safely given. Ultimately it’s up to the individual horse owner to decide what to give his horse. But in order to decide wisely, that horse owner needs to know about the dark side of garlic.

Many people have argued that their horses have eaten garlic for years and are “still standing.” We don’t know how much they’re getting, in what form, and how regularly, and we have no way of knowing whether the horses’ blood is being adversely affected unless a blood test is done. And, knowing what we know about garlic, even the loosest definition of good horse care shouldn’t justify using any supplement “because he hasn’t dropped dead yet!” Our horses deserve better from us.

Play It Safe
Remember, onions and chives can grow wild in pastures. And, a single garlic bulb pulled from a garden and dropped anywhere can take root and become an entire patch of the stuff. Check your fields regularly. Check the fencing around your garden regularly. Make sure your neighbor isn’t giving your horses anything from his garden. Check the labels on all feeds and supplements before you buy. And, when in doubt, ask your veterinarian to run a simple blood test for Heinz body anemia.

Arm paard !!

van lennep schreef op zondag 20 april 2008, 18:19:


Hi Eshter,

Het is frapant om te lezen dat jij schrijft dat je deze mensen hoog hebt zitten. Het lijkt erop dat deze mensen jou minder hoog hebben zitten, als ik jouw post even samenvat.
Het zou leuker zijn als ze blij voor je zouden zijn dat jij hetzelfde kan bereiken als wat zij kunnen maar dan op een wijze die door jou als prettig wordt ervaren (en naar mijn mening ook door het paard als prettiger wordt ervaren)

Mensen hoeven het niet met je eens te zijn. Het zou wel prettig zijn als mensen andere mensen waarderen om de passie die zij laten zien in hun manier van werken.

Ik ben trots op je. Ik heb mogen zien hoe groot jouw persoonlijke groei is geweest de afgelopen 1,5 jaar. Ik was tijdens onze laatste les positief verrast. Het was leuk om te horen dat je de les daarvoor nog aangaf dat je het lastig vond om zelf een trainingsplan te maken.

De laatste les zat je vol trotst te vertellen hoe jij Tekla had getraind om haar te laten enten door de dierenarts. Ik hoorde een heel mooi, doordacht en compleet trainingsplan wat je op het laatste moment nog flexibel had bijgesteld zodat je alles had gedekt.
Leuk om te zien dat je de theorie uit de lezing “Conrad’s versie van Ken Ramirez” ook nog had geïntegreerd.

Oja, je hebt de juiste keuze gemaakt voor de trailer. Een voorladder heeft echt geen enkele meerwaarde. Daarnaast zijn deze meestal ook nog van IFOR. De ervaring die ik hiermee heb is dat deze niet als prettig door de paarden worden ervaren. Ze kraken, piepen en trillen heel erg, iets wat het paard niet fijn vindt. Ik denk dat je er als mens in gaat staan met een vaartje van 80km per uur, dat je begrijpt wat ik bedoel (oja, die mag je natuurlijk niet op de openbare weg doen . Ja, natuurlijk is dit er ook uit te trainen maar ik koop liever goede spullen zodat ik de kostbare trainingstijd ergens anders aan kan besteden. (lees aan zinnigere dingen)

Groet
Conrad van Pruijssen
Als ik paard was, koos ik voor clickeren.

Lila schreef op maandag 21 april 2008, 1:33:


Eens met Piet, kijk nog eens goed hoe de hoef na de landing kantelt, glijdt en hoe de schok in het het gehele onderbeen wordt opgevangen. Bedenk wat voor effect dat heeft op pezen en gewrichten. (Probeer eens te lopen op schoenen waarbij je bij elke stap ligt glijdt met de zool.)
Kijk dan nog eens naar de onbeslagen hoef: de hoef komt neer en verandert niet meer van plaats, maar vangt wel een groot deel van de schok op.

Ridder schreef op zondag 20 april 2008, 23:21:


NIEMAND???