Nathalie Lagasse schreef op zondag 20 april 2008, 11:14:


En het was leuk!! Voor de eerste keer een lange wandeling, twee uur weggeweest, mijn man mee op de fiets, mooi weer, lange stukken gedraafd en een klein beetje samen gegaloppeerd... En ook veel dralop: dat is Lolita in draf en Huppel in galop, of soms omgekeerd, Lolita in galop en Huppel in draf Minder leuk vind ik de 'staf' : Lolita in stap en Huppel in draf, als ik zo'n geexciteerd veulenjaarlingbeestje moet tot de orde roepen, of Lolita in draf en Huppel in stap, want mejuffrouw had nog geen zin in draven, en voor het touw ZZZZZWWWW door m'n handen doet moet ik rap Lola stilleggen. Maar het viel goed mee, veel meer leuke dralops dan mottige stafs gehad en honderd fietsers in lange kolonne met fluo jasjes (ik had het mijne niet aan!) en tractors, aanhangwagens, alle maten hondjes, en auto's die geen beetje vertragen en ons gewoon aan zestig km per uur voorbijvliegen... al goed dat ik brave paarden heb

Nathalie Lagasse schreef op zondag 20 april 2008, 16:48:


'Strenger zijn' hadden de mannen mij ook nog gezegd.

Huh subtiel clickeren zonder druk of dwang ???? Pelease explajin !!!

Nils Vellinga schreef op zondag 20 april 2008, 16:33:


toen ik het filmpje van de landing met ijzer zag was mijn 1e reaktie: auau

uitgebreidde versie
http://nl.youtube.com/watch?v=JJh8Cvyx4ek

eddy DRUPPEL schreef op zondag 20 april 2008, 16:54:


Ja, nu worden de confessions wel heel bijzonder getint
Het gaat dus om een touwtje, een 'savvy string', zo eentje die voor vanalles handig is, en als je een Parelli level gehaald hebt dan krijg je er eentje in een specifieke kleur, rood voor level 1, blauw voor 2, groen voor 3, zwart voor 4, en meer is er nog niet, Pat P vindt van zichzelf geloof ik dat ie ergens rond level 6 zit in zijn eigen programma (het gaat trouwens tot level 10) maar heeft daar nog geen kleur voor uitgevonden

eddy DRUPPEL schreef op zondag 20 april 2008, 16:57:



Ja, ik durf het niet zeggen wat de reden is, verveling lijkt mij echter niet, ze doet het alleen maar met voer. Niet in situaties (die misschien even vervelend zijn) zonder voer. Ik heb zo nog al paarden gezien, je geeft ze iets lekkers en ze gaan rare mondbewegingen maken of dingen aflikken. Alleszins staat het bij mij het werken met voer ten dele in de weg.

joop schreef op zondag 20 april 2008, 17:00:


Wat een inpacked!
Ik wist niet wat ik zag. Dat ijzers niet goed waren wist ik al. Maar nu ik de beelden zie kan ik niet anders zeggen: Bij mijn paard nooit ijzers!
Als mensen dit zien die hun paard gewoon laat beslaan omdat het zo hoort en deze beelden zien. Zullen ze wel even achter hun oren krabben.
Dit kan niet anders dan schade toe brengen!.
AUW!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 20 april 2008, 16:59:


Dat wil ik wel even uitleggen maot, (of moat?)
Jij denkt dan misschien aan druk of dwang, maar strenger heb ik hoogstwaarschijnlijk niet in mijn mond gehad, wel geconcentreerder, consequenter
Piet

Een paard lijkt precies op een dier

muriel schreef op zondag 20 april 2008, 10:25:


Hetzelfde hier.
Deken gaat alleen af bij meerdere dagen non-stop regen of enkele uurtjes op de middag wanneer het 35°C is.
En natuurlijk ook als ik rijd. Maar dan vind ik het al helemaal geen 'gedoe'. je bent toch bezig met paard poetsen en opzadelen, dus dan is dat deken maar een detail.
Rijden doe ik trouwens ook vaak met een deken, maar dan een ander met groter mazen (zodat ze haar lichaamswarmte kwijt kan) en met zadeluitsparing.

En dat ding is trouwens aan en uit op 2 minuutjes. Paardje doet hem praktisch zelf aan. Ik moet gewoon de opening open houden zodat ze haar hoofd erdoor kan steken. De rest doet ze vaak zelf. Dan nog enkele gespjes vastklikken en t'is weer klaar.
Insprayen zou al even lang duren.

Het zadel bleek niet zo perfect

Je hebt er een leuk verhaal van gemaakt Nathalie en we hebben allebei een fijne vrije middag gehad. Echte Vlaamse koffie met taart
Ook ik heb weer zaken geleerd, let wel ik ga geen kritiek leveren, maar ik vind het rijden met een carrotstick niet aan te bevelen.
Misschien werkt het rijden met een halsring beter, maar voor mij blijven de minimale bewegingen van de teugels dicht bij het lichaam de manier waarop je een paard het minst stoort. Gezien de reacties van Lolita vindt zij dat ook.
Het mooie van clickertraining is dat we keihard geconfronteerd wordt met onze frustraties en het feit dat we geen mogelijkheid hebben om die op ons paard te botvieren. Geen touw, geen stok, geen enkel ander machtsmiddel dan de beloning die je in je zak hebt.
Ik denk dat je nu wel gelooft dat niet alleen paarden maar ook mensen veranderen van clickertraining.
Ik weet zeker dat je tegen jezelf gezegd hebt, dat je frustatie het de volgende keer niet meer van je gaat winnen.

Piet
Een paard lijkt precies op een dier

Nathalie Lagasse schreef op zondag 20 april 2008, 17:11:


Zou het ook niet kunnen dat het haar gewoon niet interesseert, dat voer?
Dat denk ik bij Pête altijd. (Die doet ook ni veel voor voer.) Daar kan je met een wortel voor haar neus staan zwaaien, en dan doet ze nog niet eens de moeite om er naar te happen.
Ze lust wel graag een worteltje hoor. Maar niet zo graag dat ze er allerlei kunstjes voor gaat uithalen.
Bijvoorbeeld als ik dressuur heb gereden in de piste. Dan stap ik af en loop weg van haar om mijn jas en tas te nemen. Paard blijft dan staan waar ik haar achterlaat. En ze weet dat ik een worteltje in mijn tas heb voor na het rijden. (Als ik mijn schoudertas om heb, zal ze die bijvoorbeeld ook aanraken met haar neus na het rijden. Alsof ze zegt 'hier met die wortel'.)
Maar als ik de wortel neem en haar roep en met de wortel zwaai terwijl ze daar staat te wachten, gaat ze daar niet voor in beweging komen. (Of na een eindje aarzelen) ze staat dan met zo'n domme blik te kijken naar de wortel, maar verroert zich niet.