Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:36:


Hoe grappig! Hadden wij ook, als ze weer hun vliegenmaskers opkregen!
Mensen denken dat ze daardoor niets kunnen zien! Hoe idioot!

nder ondertoon stellen.

Jij mag niet meer meedoen nils,je denkt veel te logisch.Volgens fred kan dat niet,dus als de zool dikker wordt en de hoefwnad niet langer wordt,dan is er bij Fred dus zeker een stukje tussenuit.
Of ..... de kroonwband zakt.http://www.hoofrehab.com/coronet.htm.
De " coronaryband is highly dynamic" zegt ramey in het bovenstaand verslag.

Weer genoeg voor vandaag of langer.
Liam

liam schreef op woensdag 2 april 2008, 0:39:
Waar schreef ik dat dat niet kan ? Ik vroeg alleen meer uitleg. Denk jij dat de zool dikker kan worden dan? Hoe komt dat ? Wat maakt dat de zool "plots" dikker wordt ? Ik veronderstel dat je dan de zoolhoorn bedoelt die dikker wordt ?

Er is nog een verschil tussen een gedissecteerde hoef en een echte, kun je me een case studie tonen waaruit blijkt dat de kroonrand zich verplaatste zoals aangeduid door Ramey in dit artikel ? Niet dat de kroonrand thv de kwartieren zich verplaatst, daar heb ik zelf een hele mooie case van.

De collega hoefsmeden "Van Nassau" schrijven op hun website dat de draagvlakte van het beslag bij een hoefbevangen voet moet worden uitgesmeden.... Inhoudelijk niet relevant in deze discussie; 'k wil alleen de betrouwbaarheid van gepubliceerde niet wetenschappelijke artikels benadrukken.

Groetjes,
Fred.
--
www.cabcalor.be - Hippopodist
Hoefkliniek

Eva Saegerman schreef op dinsdag 1 april 2008, 23:49:


Nie vur 't ene of 't andere, ...
Maar ik vind dit zeer moeilijk leesbaar en eigenlijk storend. Ook al ben ik een rasechte Bruggeling, begrijp ik de mensen van Bachten de Kupe, Gent, Turnhout, Leuven, Hasselt (heb zowat al in gans Vlaanderen gewoond) en zelfs het plat Wellens als het niet te snel gaat (raar maar waar, de Wellenaars spreken echt snel voor Limburgers), geschreven dialect geniet niet mijn voorkeur. En aangezien ik geen "Ollander" ben...

Corinne oet Belsj schreef op dinsdag 1 april 2008, 22:36:


Inderdaad, zo is ze ook. Ik weet dat ze merrie is (weet zelf hoe wispelturig vrouwen kunnen zijn ), ze heeft mischien vroeger moeten knokken voor haar eten, maar hierin heb ik géén geduld, zoals Eddy ook al aangaf. Ze moet nu beleefd zijn, niet binnen maandje of zo. Blijkbaar is dat al geregeld, deze mogen niets van problemen gehad, ze kwam me ook niet achterna toen ik met het knalgele potje weer de weide uit ging nadat haar eten op was, ze ging mooi achteruit om haar potje te krijgen...dit is m'n les geweest van wat me er nog te wachten staat, al is het nu goed afgelopen.
Goeie trainer zoeken, en met 1 hoofdgedachte de weide in gaan: hier ben ik de baas, jij doet wat ik zeg. Er moet wederzijds respect zijn, dat besef ik maar al te goed of het zal gevaarlijk worden.

Ik had dit bericht gemarkeerd om er op een iets rustiger moment op terug te komen. Goed en duidelijk geschreven Egon! Of alle ellende ontstaat door de menselijke sadistische eigenschap- of hebben andere hogere zoogdieren dat ook- weet ik niet. Zo heb ik er nog nooit over nagedacht. Zou dat een verklaring kunnen zijn voor het onbegrijpelijke gedrag van jonge meisjes die het ene moment hun paard met alle mogelijke machtsmiddelen dwingen, ik hoef ze niet op te noemen: "had ie maar geen paard moeten worden" en het volgend moment een uur staan te tuttelen onder het slaken van kreetjes: "je bent toch zo lief?"

Een mogelijkheid die me meer voor de hand liggend lijkt is het enorme probleem wat mensen hebben met veranderingen.
Vooral als het van moeder op dochter met de paplepel wordt ingegeven. Maar inderdaad, dat verklaart niet waarom het in de hondenwereld wel kan.
Maar waar komt dan die nieuwe lichting paardenmensen vandaan?

Piet

Een paard lijkt precies op een dier

Ridder schreef op woensdag 2 april 2008, 9:10:


Is dat nu werkelijk hoe je het liefst met je paard omgaat?
"Hier ben ik de baas en je doet wat ik zeg?"
Ik lees hierin geen wederzijds respect, ik lees hierin het afdwingen van 'respect' , met als resultaat dat van een kant komt. Door angst van jou het negatief afdwingen van respect, want 'anders wordt het gevaarlijk'
Zou je niet veel liever zien dat je het gereedschap in handen had om op basis van vriendschap tot hetzelfde resultaat zou komen?
Dat je haar beloond voor goed gedrag in plaats van te moeten straffen voor verkeerd om zo tot hetzelfde goede gedrag te komen?
Welk eindresultaat zou betrouwbaarder zijn? Elk dier zal namelijk , of het moet murw zijn, proberen onder dwang uit te komen.

In het bedrijfsleven wordt door goede, verstandige werkgevers, kapitalen uitgegeven om werknemers te motiveren positief mee te denken met het bedrijf waar ze werken en ze daarvoor te belonen
Ik ben hier de baas en je doet wat ik zeg, motiveert niets of niemand.
Termen als slavendrijver en bullebak klinken achter de rug van zo'n baas.
Elke werkgever weet dat een wernemer die graag wil werken en meedenkt goud waard is voor zijn bedrijf.
Regelrecht te vertalen naar hoe wij het beste met ons paard om kunnen gaan.
Als een op basis van vriendschap en respect gemotiveerde medewerker.... mede- werker !

Piet

Een paard lijkt precies op een dier

Gudrun schreef op woensdag 2 april 2008, 8:58:


Was ma voor te lache hé

Kan hier alleen maar volkomen mee eens zijn. Zoals andere strijden voor bitloos, paardvriendelijk trainen, ijzerloos etc. houd ik me al heel wat jaren bezig met het beter huisvesten van paarden. De manegehouder of profesionele paardenhouder is zeker vaak geen paardenbeul zoals hij hier vaak afgeschilderd wordt. De voornaamste redenen zijn kosten en arbeid en ruimte en regelgeving. Het oprichten van een manege moet volgens de nieuwe regelgeving nabij de bebouwde kom om dit een niet grondgebonden agrarisch bedrijf is het zelfde geldt voor handelsstallen. Een fokkerij is wel grondgebonden en mag wel vestigen in het buitengebied. Daarnaast is het natuurlijker eenvoudiger kinderlessen te vullen en pensionstal met kinderen te exploiteren als ze altijd met de auto moeten komen of einden moeten fietsen. Grond nabij bebouwde kern is duur en moeilijk aan te komen dus regelgeving en ruimte.

Arbeid is ook een groot struikelblok . Mensen op deze site klagen al bij enkele paarden dat ze uren in de regen mest aan het scheppen zijn. Hoe dacht je dit op te lossen met 50 of 90 paarden. Want de marges zijn marginaal dus het moet van de grote aantallen komen. 80 % van de paardenhouderijen in Nederland kan niet zonder de inkomsten van de partner die zijn geld verdient in een andere branch. Het machinaal uitmesten van de boxen scheelt veel tijd en voldoet beter aan de eisen van de arbeidsinspectie. Daarnaast probeer maar eens goed personeel te vinden dat betaalbaar is. Een zwartwerker of vrijwilliger lukt nog wel op een gezellige kleine stal maar met de arbeidsinspectie, verzekeringen en aansprakelijkheid kom je hier niet mee weg. Het is een bedrijf geen hobby.

Daarnaast bepaalt zoals bij alles de klant. Als de klant geen paard onder de modder wil hebben op een schoon "bed" dan wordt een grote paddock met schuilstal moeilijk te verkopen. Ook wil men geen vieze laarzen en vergis je niet veel mensen durven of kunnen echt niet hun paard van paddock of wei te halen uit een groep van anderen paarden. Dan moet er dus iedere keer iemand mee om het paard op of van de wei af te halen. Al met al is het niet zo eenvoudig als de sommige denken.

Zelf probeer ik in kleine stapjes de mensen te bewegen betere huisvesting door te voeren. Goedkope eenvoudige oplossingen die een klein stapje in de goede richting, de omwenteling komt dan vanzelf niet als een botte hork onmogelijke eisen gaan stellen. Ik stel bijvoorbeeld voor om bij de buitenboxen de boxdeur te verwijderen op het pad ervoor paddockmatten te leggen en een goede omheining. Natuurlijk is dit niet ideaal maar de paarden krijgen bij 6 meter lengte een 3x maal groter oppervlakte. Kunnen zelf bepalen of ze binnen of buiten staan. Goed voor de longen en de hoeven staan op droge harde ondergrond en hebben over de lage afrastering sociaal contact met de buren. Indien men perse krachtvoer wil voeren dan stel ik voor om dan een voerdoseerautomaat op te hangen zodat het paard over 24 uur b.v. 20 kleine porties krijgt.

Het zijn kleine dingetjes maar het helpt en de mensen staan hier wel voor open en als men dit veranderd en men ziet dat de paarden minder hoesten, beter in hun vel zitten etc. dan gaat men hier ook meer in verdiepen. Er is een groot voordeel in het natuurlijker houden van paarden het is een eenrichtingsweg je kan wel je paard van de box naar paddock of wei verhuizen maar je paard van van natuurlijker terug naar een box van 3x3 in een afgesloten gang heb ik nog nooit iemand horen vertellen.

Trouwens de grote opfokbedrijven houden hun paarden al vaak in groepshuisvesting of in grote groepen op oppervlakte waar wij vaak alleen maar van kunnen dromen. Ik heb laatst nog een heel verhaal naar de dierenbescherming gestuurd over mijn mening over verwaarlozing bij paarden. Ik heb netjes een antwoord terug gekregen dat groepshuisvesting en weidegang hoog bij hun op de agenda stond om druk te gaan uit te oefenen. Ik ben geen dromer maar wel hoopvol.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 2 april 2008, 9:50:


Klikokost is het. Kunnen jullie niet gewoon gaan chatten of zo? Daar zijn genoeg sites voor.