Anita Cats schreef op zondag 30 maart 2008, 19:40:
> Ik heb het idee dat er Nederland, iniedergeval in het noorden
> van nederland weinig bekent is / aan gedaan word, wat betreft
> N-H.
> Tot nu toe geen problemen, maar wat een omgang met paarden hier.
> Hoe komt dit ooit tot een keerpunt?, dat vraag ik mij af!
> Dit is hier de gang van zaken in mijn omgeving!
> Om verdrietig van te worden, en ik dus echt weer, bah!
Ok, hier een beetje een visie - annex ervaring van een simpele Belg:
In juli 2007 heb ik Papillon laten inslapen. Op dat moment wist ik zelfs niet of ik ooit nog een eigen paard zou hebben, laat staan nog terug zou gaan rijden. Zo ingrijpend was deze ervaring.
Het was mijn echtgenote (waarvoor véél dank) die me aanspoorde om - alvorens terug aan een eigen paard te denken - eerst mijn neus achterna te gaan en basislessen te nemen in "natuurlijk omgaan/rijden".
Toevallig (ik geloof NIET in toeval) zie ik de dag nà onze vakantie dat er nog 2 plaatsen vrij zijn voor een basistraining "Natuurlijk paardrijden" bij Spirithorses (zijnde Pien & Jack). Ikke gemaild, ge-sms't, gebeld... géén antwoord. Ik besluit om dan maar op eigen initiatief "ne keer gewoon te gaan kijken (Turnhout - Vroenhoven = zo'n 100 km => ...)
Het moment dat we willen vertrekken ... telefoon. Pien aan de lijn. Dat er nog 2 plaatsen vrij zijn, en dat ze zullen wachten tot ik en mijn dochter Jolien gearriveerd zijn. (wij moeten zo'n 1,5 uur rijden). Maar Pien wacht op ons.
We doorlopen de volledige 10 basislessen.
In diezelfde periode komt Veldre in ons leven - weer niet toevallig, want daar geloof ik niet in - en krijgen we haar voor 1 maand op proef.
Amper 2 weken later besef ik dat we hulp nodig hebben, willen we met Veldre verder door het leven.
Ik ga op zoek, en via Marklpaza kom ik terecht bij Joke Spaas (
http://www.marktplaza.be/Lesjes-op-basis-van-Natural-Horsemanship-5102380.php).Héél veel respect en grote dankbaarheid voor Joke. Zonder haar hadden we Veldre nooit gehouden. (
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/showuser.cgi?naam=Joke%20Spaas)Maar een samenloop van omstandigheden noopt mij andere horizonten op te zoeken. We stonden met Veldre op privé-eigendom van traditionele LRV-ruiters. Ze kreeg té weining hooi en water naar onze (pas verworven kennis en inzichten). Dus Veldre MOEST verhuizen.
Énig alternatief in de ruime omgeving: De Poedertoren.
Toeval (ik geloof nog steeds niet in toeval) wil dat ik terug intensiever op het PN-forum meelees. Frans en Ilona kunnen dit bevestigen op basis van mijn login en IP-adressen ...
Toevallig (hoezo toevallig ?) stel ik vast dat een zekere Eddy Druppel zich - vrijwillig - van het forum verwijdert ...
Ikke ongeveer álle (tot dan toe) zo'n slordige 3500 topics/reply's van Mr Druppel gelezen, hij had mijn interesse gewekt.
1 mailtje gestuurd omstreeks 23u00. Antwoord gekregen om 23u07 - van dezelfde Heer Eddy.
De dag nadien heb ik gebeld. Blijkt dat hij mijn verhaal (en de situatie Veldre) inmiddels al min of meer kende.
Om een lang verhaal toch nog leesbaar te houden. Veldre is eind november naar de Poedertoren verhuisd. Eddy heeft eerst 1 maand les gegeven, daarna 2 maanden intensief met Veldre getraind.
Voorlopig resultaat: Veldre is van een totaal respectloos paard, geëvolueerd naar een aangenaam handelbaar paard, waar ik inmiddels meermaals alleen én probleemloos boswandelingen ben gaan maken.
Niks goeroe, niks superlatieven, niks truckendozen ...
Slechts enkele nuchtere vaststellingen:
=> Pien (en Jack) zetten mij op de rails van het Natuurlijk Omgaan/Rijden met paarden (omdat IK ze heb gevonden via hun site);
=> Joke Spaas introduceert mij in de eerste stappen van NH grondwerk (omdat IK ze heb gevonden via advertentie);
=> Eddy overtuigt mij - niet met woorden, maar met dagdagelijkse confrontatie met "probleempaarden" - en brengt mij en Veldre samen waar we moeten zijn. (omdat IK hem heb gevonden via PN)
Toevallig (wat heet toevallig) 3 - in België gevestigde - mensen, die mij op weg geholpen hebben in amper 6 maanden tijd, waar ik met mijn vorig paard nog in geen 3 jaar was gekomen.
Wat valt mij na al die maanden op: dat de meest consequente houding jegens PN komt uit de hoek van de zuidelijke (zonder namen te noemen, maar toch de Belgische) hoek Waarom, omdat er zich enkelen hardnekking in vastbijten.
Élke les waarin nieuwe cursisten zich aandienen bij Eddy, zie ik een traditionele optoming mét bit. Eddy laat begaan. Maar ... binnen de 30 minuten gaat het traditionele hoofdstel af en wordt vervangen door een bitloze optoming (de sidepull). Eddy neemt het betreffende paardje even over ... Verbazing alom. Élk (probleem?)paard loopt plots nageeflijk, ontspannen én vanuit de achterhand.
Zéér moeilijk om dan de "traditionele" rijmethode nog te blijven promoten.
Maar het missioneringswerk gaat niet over rozen. We zijn al enkele maanden bezig met een zoektocht naar mensen die traditioneel goed rijden, om een demo "klassieke dressuur" te geven op 20/04, waarna Eddy het paard zou overnemen en dezelfde demo zou rijden zónder bit, sporen en zweep.
ALLEMAAL haken ze af. We hebben contact gehad met de groom die de paarden van Anky Van Grunsven traint, we hebben Z-military ruiters gecontacteerd, ... maar helaas. Allemaal hebben ze "toevallig" (waarom geloof ik niet in toeval?) die bewuste dag wat anders om handen ...
Niemand durft de confrontatie aan ... preciés omwille van de consequente lijn.
Ik heb het ooit al eerder aangehaald. In Nederland overheerst een praat-cultuur, in België een "Doe-Cultuur".
Mogelijks zit precies dáárin het verschil.
_______
Herman
Warboel
