kristel schreef op donderdag 2 september 2004, 18:27:
> zo natuurlijk mogelijk...denken wij dat wij onze paarden
> houden, natuurlijk bekappen, altijd weidegang, geen dekens,
> ...de weilanden die er mooi uitzien, met hier en daar wat bomen
> die beschutting en schaduw geven...> we voelen ons vreselijk schuldig...en wachten bang af en hopen
> dat er geen complicaties komen...en ik vraag me af wat de
> psychische impact zal zijn op haar uiteindelijk...
>
> wie heeft nog ervaring met dergelijke wonden en herstelperiode?
>
> kristel
Beste Kristel,
Wij kunnen elkaar een handje geven. Zo vond ik afgelopen maandag mijn veulen (10 maanden) smorgens vroeg met een enorme gapende wond van wel bijna 40 cm breed op de borst. We hebben meteen een veearts laten komen. Gelukkig maakte ons paard verder een goede indruk (kwam gewoon naar me toe lopen, zij het wat minder snel). Het is meteen gehecht en behandeld met zilverspray. De veearts is de hele ochtend bezig geweest. Het was zo'n scherpe snede dat de eerste gedachte was dat onze buurman het gedaan had met een mes (niet zo'n leuke man en houd ook niet van paarden). We hebben de hele omheining afgezocht naar sporen van haren en bloed, maar vonden enkel haren aan takken. Het veulen schuurt zich graag. Langs de omheining hebben we een paar paletten natuursteen staan. Daar zaten ook haartjes aan, maar geen bloed. Daar hebben we met de veearts naar gekeken en die zij dat het heel goed mogelijk is dat hij zich aan een scherpe steen heeft willen schuren. En dat terwijl die palletten daar voornamelijk stonden (in een hoek, niet in de loop) om te zorgen dat onze paarden niet door de agressieve hond van de buren in de neus gebeten konden worden. Helemaal zeker zullen we nooit weten wat er gebeurd is. Ik heb echt een potje zitten janken en voel me nog steeds enorm beroerd en schuldig.
Het veulen hebben we afgezonderd, we hebben hals over kop een hoekje in de tuin afgezet (stal hebben we niet, wel veel beschutting), waar hij nu staat, zodat hij wel nog rechtstreeks in contact is met de andere 2. Hij moest zoveel mogelijk geimobiliseerd worden om te voorkomen dat de wond zou open barsten. Het zit echt op een hele ongelukkige plaats voor op de borst. Bij het bewegen staat het meteen onder druk en we wonen tegen een berg dus met heuvel op heuvel af was dat niet bevorderlijk geweest. Gelukkig zijn er geen spieren of andere vitale delen beschadigd. We hebben echt ongelooflijk veel geluk gehad.
Ondertussen behandel ik hem 2x per dag met Reiki. De veearts staat helemaal perplex van hoe snel en mooi het geneest. Zij had er rekening mee gehouden dinsdag al een etterende wond te zien, maar tot op de dag van vandaag is het mooi dicht gebleven. Over 2 weken mogen de hechtingen eruit. Ik hoop dat hij er weer snel bovenop komt. Zoals ik hem nu zie staan heb ik de indruk dat het bij mij dieper doorwerkt dan bij hem.
Warboel
