Christel Provaas schreef op vrijdag 28 maart 2008, 9:15:


Van mij ook gefeliciteerd! Dat je maar een fijne dag met hebben met idd veel cadeaus, taart, slingers, ballonnen, enzovoorts :)

Even een vraagje om advies.
Een van mijn lesklanten heeft een paard waarbij de stap erg lateraal is. Waarschijnlijk ontstaan door bij haar vorige dressuurinstructrice hem boven zijn tempo te moeten rijden voor hij daar toe in staat was, om zich dan te blijven dragen.
We zijn nu bezig met de draf terug in orde te krijgen, door op zijn natuurlijke tempo te laten lopen tot zelfs iets onder tempo tot hij los en ontspannen wordt. Gisteren lukte dan voor het eerst om in die losse en nageeflijke draf door meer been te geven, actie te vragen maar het tempo en de paslengte constant te houden een hele mooie natuurlijke oprichting te krijgen, waarbij de ruiter duidelijk haar paard voelde omhoog komen vooraan en achteraan lekker los en soepel blijven. Was mooi!
Maar de stap blijft zeer lateraal, of je nu snel of traag stapt, met losse teugel of met contact. Zelfs schoudervoor in stap krijgt hij lateraal voor elkaar.
Paard is een KWPNer met goede bouw, niet te lange rug, zadel lijkt te passen, tandarts is geweest,... Ruiter rijdt heel netjes, lijkt me daar niet aan te liggen.
Ik weet dat een foute stap heel moeilijk is te verbeteren, vandaar dat we eerst proberen de draf en de galop terug goed te krijgen (galop was vrij vlak voor zo'n paard, lukt u ook al beter mits uit die trage en losse draf aangesprongen).
Iemand nog tips voor die stap of het gewoon laten en hopen dat het door de draf en galop te verbeteren vanzelf komt?

nadat we zo zalig weer bezig waren na alle ellende, kneuzingen en blessures struikelt Player in de piste zodanig dat het niks scheelde of we beten alletwee in het zand; dat is nu 4 weken geleden.
Direct na het struikelen mankte ze licht. Even geprobeerd of het zich zou herstellen met wat te blijven rondstappen. Niet dus. Afgezadeld, benen nagekeken, niets te zien of te voelen. Player mocht de wei op.
Week gewacht, alles lijkt ok; We beginnen weer te rijden en hop , daar gaat haar hoofd weer schuin de lucht in. Shit.
Pijn dus, duidelijk.
Toch haar rug? door het struikelen iets verkeerd geschoten?
terug rust.
Weer geprobeeerd na een week. Hetzelfde.
Osteopate gebeld.
Player was heel stijf inhaar nek en wilde niet plooien naar links en rechts. Rug nog wat plekjes behandeld.
Doordat ik geen tijd heb gehad (verhuisd) en het rotslechte weer, heeft het twee weken geduurd voordat ik weer iets gedaan heb met haar. Eerst gelongeerd, ging goed. Dag erna proberen te rijden: hetzelfde, hoofd omhoog reiken...Had niets geholpen.
Da gebeld. (vorige week)
Wilde sowieso haar tanden laten nakijken en dus ineens vragen om haar te onderzoeken.
Ze reageerde supergevoelig op de plek achter haar oren, daar waar de aanhechtingspees zit.
(Ooit heeft ze dit al eerder gehad: met zich in paniek los te rukken toen ze aangebonden stond, was geschrokken van iets (stonden op een nieuwe locatie en ze was nog niet gewend) halstertouw kapot getrokken. Door de kracht had het halster haar pezen achter haar oren beschadigd.)

naja, da heeft ontstekingsremmers gegeven voor een week, en nu zondag komt de osteopate terug om haar halswervels los te maken en nog een paar lendenwervels die toch nog licht gevoelig waren.
Hoop hoop hoop dat het in orde is....
Word toch wat moedeloos.
Man zeurt dat ze weg moet, kost handenvol geld alles bijelkaar...

Sieta schreef op vrijdag 28 maart 2008, 9:18:


Van mij ook een prettige verjaardag!
Geniet van je dag

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 27 maart 2008, 20:19:


Niet alle 'zorgenkindjes' zitten oner de supplementen. Jij ook niet beginnen veralgemenen hé.
De mijne (Ik reken die voor de gemakkelijkheid daar maar bij. Seme en benen die stuk zijn zijn denk ik wel reden genoeg) wel, die krijgt niks extra
Alleen eten om overeind te blijven.

Die wordt gewoon netjes ingepakt en in beweging gehouden en that's it.